พิศวาสทาสเสน่หา

ความสุขไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่ วันหนึ่งแทบไม่เจอหน้ากันก็มี ต่างกับบ้านหลังนี้ พื้นท

กชายเพียงคนเดียวคือป้องปราบ ผู้ยึดอาชีพเจ้าหน้าที่การเงินของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง และสมาชิกคนสุดท้ายของครอบครัว

งินเดือนกระรอกออก กระร

งแต่บุญพานำเงินที่เก็บสะสมไว้ ไปไถ่ตัวหญิงสาวออกมาจากบ้านเฮียกวง สองสามีภรรยาส่งเสียเธอเรียนหนังสือจนจบชั้นปริญญ

้ล่ะลูก” จามจุรีเอ่ยถามลูกบุญธรรมด้วยรอยยิ้

เป็นค่ารถค่ากินตอนไปทำงาน ที่เ

ทำงานเหนื่อยมาทั้งเดือน จะใช้เงินแค่ส

็มีข้าวกิน พ่อกับแม่เก็บเอาไว้เถอะจ้ะ กระรอกตั้งใจว่าจะให้พ่อ

เป็นบุญคุณอะไรมากมาย แค่อยากให้กระรอกมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ไ

็นเด็กดีมากคนหนึ่ง แม้ว่าจะอยู่กับเฮียกวงคอยรับใช้พวกนักเสี่ยงโชคแล้วแต่จะใช้สอย หากแต่สร้อยระย้าเกลียดการพนันจับใจ เพราะการพนันทำให้เธอต้องมาอยู่ที่นี่ อีกข้ออาจเป็นเพราะความสาวและความสวยที่

บพ่อที่เป็นแค่นักเสี่ยงโชคหนึ่ง แต่กลับมีความเมตตาและความเอ็นดูกับกระรอกอย่างมากมายมหาศาล เปิดประตูให้กระรอกได้พบกับชีวิตใหม่ ชีวิตใหม่ที่กระรอ

ะเก็บไว้ให้ แต่ถ้ากระรอกอาจจะเอ

ริง สร้อยระย้าทำให้ความคิดนั้นของนางเปลี่ยนไป เด็กคนนี้เป็นคนดี ช่วยเหลืองานบ้านทุกอย่าง โดยไม่ต้องสั่งและรู้หน้าที่ของตน อยู่อย่างเจี

ด้มากินข้าวกัน ใกล้

กลับมาบ้านหกโมงเย็นของทุกวัน เนื่องจากที่ทำงานอยู่ห่างจากบ้านไม่ถึงสามร้อยเมตร ป้องปราบใช้การเ

ับนะคะ พี่โรสบอกว่าคนงานในครัวล

มีเงิน เศรษฐีใหม่และเก่า นักธุรกิจผู้มีชื่อเสียงไปใช้บริการแทบทั้งสิ้น มนุษย์เงินเดือนอย่างเช่นป้องปราบไม่มีสิทธิ์เข้าไปเหย

กสาวด้วยความหวังดี ไม่ได้คิดดูถูกสถานที่ หรือดูถูกคนที่ทำงานในผับนั้นเลย แต่ที่ว่าไม่เหมาะในความหมายของเขา สร้อยระย้ายังเด็กเก

ค่ะ อีกอย่างพี่โรสดูแลกระรอกเป็นอย่างดี ไม่ให้ใครมาวุ

๋ยวผมไปรับเองที่เก่าเวลาเด

กลับกับพี่โรสดีกว่า พรุ่งนี

ต้องไปทำงานแต่เช้าเหมือนกั

ะลูก ไม่งั้นพ่อ

จะเก็บหอมรอมริบรวบรวมไป ซื้อมอเตอร์ไซค์คันใหม่ให้กับบุญพา