เธอ...ที่ไม่โปรดปราน
งๆ ที่รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะรีบไปรีบกลับ แต่เอาเข้าจริงมันเร่งไม่ได้เลย และเรื่องราวก็ซับซ้อนจนน่าปวดหัว ทั้งๆ ที่แจ้งความไปแล้วแต่ไม่รู้เลยว
ว่านี้ ขอโทษนะคะ อันนี้หนูแวะซื้อมาฝากค่ะ เผื่อพี่ยังไม่ได้กินอะ
ร แต่ได้กินก็ดี เราล่ะ กินอะไรมายัง” อัสมาส่ายหน้า เธอกินอะไรไม่ลง วันทั้งวันได้ดื่ม
่ะ แต่พี
ให้ความช่วยเหลือเรา
หนึ่งก่อนจะเดินออกไปนั่งยังโต๊ะหินอ่อนที่อยู่ด้านนอก พอนั่งลงก็เผลอถอนหายใจ
เหมือน
สางเรื่องให้มันจบก่อน แต่หนูไม่รู้จริงๆ ว่าจะ
มใบถือเป็นค่าตอบแทนที่อีกฝ่ายอุตส่าห์มาอยู่ดูแลแม่ให้ แต่ชิตวรไม่รับ เขาทำด้วยใจ อัสมาเหมือนน้องสาวคนหนึ่งของเขา เวลาเห็นอีกฝ่ายมีปัญหา อะไรที่พอช่วยได้ก็อยากช่วย
อยมาทั้งวัน ไปพักเถ
ส่งให้ตำรวจหมดแล้ว และคงปล่อยให้สภาพเป็นอย่างนี้ไม่ได้ มันดูไม่ดีเกินไป แต่เก็บไปได้สักพักพอให้เหงื่อออกก็มีคนมาใหม่เดินเข้า
เลิกแล้วเห
่นแม้แต่น้อย “มันเกิดอะไรขึ้นครับ แล้วอัสเป็นอะไรไหม เมื่อเช้าผมมาที่ร้านแต่เห็นว
่องเงินมาคุยกับผมก่อนก็ได้ ถึงผมจะไม่ได้รวยแต่ถ้าเป็นอัส ผมอยากช่วยนะ แล้วนี่จะเอายังไงครับ ต้องคืนมันอีกกี่บาท เดี๋
ยน่าอภิรมย์ แต่คนตรงหน้าแล
ส่วนเรื่องเงินที่เหลือก็บอกป้าไปแล้วว่าไม่ต้องจ่าย มาทำกันขนาดนี้จะให้จ่ายให้มันอีกก็น่าเจ็บใจเกินไปนะคะ ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้ตำรวจลากคอมันมาเข้าคุกให้ได้” เธออธิบายพอสังเขปเพื่อให้คนคิดมากคลายกังวล “แต่ย
บเท่านั้น...ใคร
ยแล้วก็แยกย้ายกันไปตามทาง อัสมาต้องเตรียมตัวไปทำงาน เธอดูความเรียบร้อยของทั้งแม่และป้าติ๋มก็เห็นว่าไม่มี
ี่มาถึง ภวิศนั่งซ้อมกีตาร์อยู่โดยไม่รับรู้ถึงการมาของเธอด้วยซ้ำ จนต้องยื่นมือไปสะกิด ชายห
านที่ร้าน พอทำอะ
อบอกว่ารับรู้ “แล้วเป็
มพี่พร้อมมาไวแบบนี้ล่ะ หนู
เลยมาซ้อ
ามสัตย์จริงเพราะเกิดกระแสในหมู่วัยรุ่นจนแห่กันไปที่ร้านนั้น มีหรือที่จะไม่รู้จัก “วันนั้น
ทำ
งหญิงสาว “พอดีหนูเสนอจะเป็นนักร้อง แต่ไม
ี่นี่มาตั้งนาน ไม่อยากมีปัญหากับเสี่ย
ำเมรัยดึงดูดลูกค้าของร้านแห่งนี้ไปเรียบร้อยแล้ว และเธอค่อนข้างมั่นใจว่ามันจะยังไม่หยุดแค่นี้ แม้ว่าทางนั้นไม่ได้ตัววงดนตรีประจำร้านไป แต่การดึงลูกค้าไปได้เช่นนี้ก็
ิงๆ นั่นทำให้อัสมานึกสงสัย จะว่าดีมันก็ดี แต่มันนิ่งเกินไป เหมือนคลื่นใต้น้ำ การที่เธอไปแจ้งความก็ไม่ใช่ข่าวใหญ่โตที่รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง ซ้ำยังรู้กันแค่ไม่กี่ค
อไม่ได้ทิปสักบาท ร่ำเมรัยเล่นเธอแล้ว เป็นแบบนี้ต่อๆ ไปเธอคงลำบาก โจ๊กก็ขายไม่ได้ ร้องเพลงก็ไม่ได้ทิป ทุกวันนี้มีรายได้แค่สาม
ึกเสียดายที่วันนั้นไม่สามารถคว้างานที่นี่ได้ ไม่อย่างนั้นการเงินคงคล่องมือกว่านี้ เธอได้แต
ขึ้นมาขนาบข้าง ตอนนี้ถนนแทบไม่มีรถ ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ใกล้เธอเลยสักนิด แต่ยังไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นฝ่าเท้าของคนที
ได้แต่หวังว่าจะมีพลเมืองดีขับผ่านมาเห็นรถของเธอเกิดอุบัติเหตุและช่วยโทร. เรียกอาสากู้ภัยให้ คิดได้ดังนั้นเธอก็พยายามคลำหากระเป๋าผ้าของตั
ด้เห็นว่าตามเนื้อตัวของตัวเองเต็มไปด้วยแผล วันนี้
ไม่ใช่เรื่องปกติที่จะมีคนมาถีบเธอลงข้างทาง ต้องเป็นคนที่หมายหัวเธออย่างแน่นอน ซึ่งอัสมาไ
เมื่อมีพลเมืองดีผ่านมาเห็น ประตูรถถูกเปิดออกก่อนจะมีผู้ชายสองคนเดินลงมา ต้องขอบคุณแสงสว่างจากไฟข้างทางท
ทันทีที่เห็นหน้าอีกฝ่ายเขาก็จำได้ใน
สาย เขาจึงรีบแจ้งว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้น หลังโทร.
ยับแทบไม่ได้เลย
้วกันนะครับ กลัวทำอะไรผิดแล้วจะเป็นเรื่อง” เธอตอบรับอ
ช่ทั้ง
อกที่จะเปิดประตูแล้วเดินไปยังจุดเกิดเหตุ เห็นสภาพแล้วก็ไม่ได้อยากช่วยเหลืออะไร ยังพูดจ้ออยู่ได้แปลว่าไม่เจ็บหนัก ถ้าไม่ใช่เพ
ด้ไปนอนเล่นข้างทาง
✿✿