เธอ...ที่ไม่โปรดปราน

้ไปนอนเล่นข้างทางแ

การเห็นเธอเกิดอุบัติเหตุเช่นนี้ก็น่าจะเห็นใจกันบ้างไม่ใช่หรือ เขามันคนไม่มีหัวใจ เท่าที่เคยสั

ัณย์เอ่ยบอกแก่เจ้านาย “มี

ราะ “โดนถีบ ไปสร้า

ี่มีหน้ามาหัวเราะให้กับเรื่องร้ายๆ ของคนอื่น ก่อนจะรู

้ นั่นก็เพราะมีเศษแก้วชิ้นใหญ่แทงไปที่ส้นเท้าและเสียบคาไว้อย่างนั้น เลือดไหลไม่หยุดแต่เธอเ

ลืมที่จะเอ่ยกับชายคนหนึ่งซึ่งดูจะพูดจาดีกับเธอ ได้แต่หวังว่าเขาจะช่

ขับออกไป เขาคว้ามันขึ้นมาแล้วพาไปจอดไว้ดีๆ ก่อนจ

ำ” เขาตอบปัดๆ

่งไปให้หญิงสาวแล้ว แต่ก็ตรวจดูอีกครั้งเพื่อความมั่นใจว่าไม่มีของอะไรตกหล่น ก่อนที่หางตาจะหันไปเห็นอะไรสักอย่าง เมื่อเดินเข

นายที่บ้านแล้วค่อยไ

ทำ

นี่ อีกอย่างต้องไปค

จ้านายคงจะรำคาญใจมากแล้ว จึงไม่อยากให้มาเกี่ยว

ียบร้อย จะวนไปวนมาทำไมให้เปลือ

ู้เหตุใดวันนี้เจ้านายเ

่อทำแผล ครู่ใหญ่ๆ กว่าจะมีพยาบาลเดินออกมา ชยางกูรจึงเดินไปถามถึงผู้บาดเจ็บที่เพิ่งถูกพาตัวมาเมื่อครู่ แต่ยังไม่ทันที่พยาบาลสาวจะได้ตอบอะไรเธอก็ถูกเข็นออกมาโดย

้วยเห

รุษพยาบาลก็ปล่อยเธอไว้ตรงนั้นแล้วไปทำงานของต

กอย่างก็จะตามมาคุยเรื่องรถ ไม่ต้องห่วงนะครับ ส่งซ่อมให้แล้ว” เธอรีบพนมมือไหว้ให้กับ

บบ้าน

ะไรพวกเราขนาดนั้น” เธอส่ายหน้าเป็นคำตอบ “ถ้าอย่างนั้นเ

้กับหญิงสาว หน้าจอโทรศัพท์ที่แตกละเอียดนั่นทำให้คนมองได้แต่ถอนหายใจพลางคิดว่าคนตรงหน้าคงมีรายจ่ายอีกมากมาย แต่จนแล้วจนรอดเจ้าโทรศัพท์นั่นก็เปิดไม่ติดสักที อัสมารู้

ลย ว่าแต่แน่ใจนะครับเรื่องที่จะไม่นอนโรงพยาบาลสักคืน ถ้านอ

ะ แผลแค่นี้

ด อรัณย์เป็นฝ่ายเข็นวีลแชร์ให้เจ้าหล่อน เมื่อมาถึงรถก็จำเป็นต้องให้เธอนั่งข้างเ

องช่างให้นะครับ ว่

หนูน่าจะอายุน้อยสุด เรี

ส่วนนี่เฮียเฉื่อย และนั่นเป็

่ได้รู้จักนะคะคุณอาร์ม คุณเฉื่อย วันนี้หนูรบกวนพวกคุณมากเลย โอกา

้รู้จักทั้งสามคน แต่แม่คนอวดดีนี่กลับทำราวว่าเขาเป็นเพียงอากาศธา

ึงโดนทำร้าย

อบปัดๆ ก่อนจะชวนเปลี่ยนเรื

ึงเลือกที่จะเงียบ “ก็เยอะครับ” อรัณย์ตอบพ

อรัณย์ก็รีบแก้ต่างว่าเป็นร้านของน้องสาวเจ้านาย คนฟังแค่พยักหน้ารับ “ที่ร้านนั่นน่ะ ทุกวัน

ักร้อ

่อปากต่อคำกับชายเจ้าของรถ เธอยังไม่ลืมที่เขาหัวเราะตอนเห็นเธอเจ็บ และเธอเองก็ไม่อยากสานสัม

่ตามองเพื่อค้นหาความจริง “ร้านอาหารพฤกษาที่อยู่ก่อนถึงปั๊มปตท. น่ะค่ะ ร้านนั้นแหละ อาหารอร่อ

งๆ อย่างไม่ค่อยจะพอใจ เขาไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด

ี้ป้าติ๋มอย่างไม่ต้องคาดเดา ฝ่ายนั้นคงรู้เรื่องที่เธอไปแจ้งความแล้วมาเอาคืน เธอสัญญาว่าจะต้องลากคนเหล่านั้นเข้าคุกให้ได้ ไม่ยอมเ

่นานมากก็มาถึงที่หมาย ชายหนุ่มผู้ทำหน้าที่สารถีมองไปที่ร

นเฟิร์มว่าอร่อยค่ะ คนแถวนี้เป็นลูกค้าประจำร้านหนูหมด แต่ช่วงนี้ปิดปรับปรุง ถ้าเปิดได้เมื่อไรอย่าลืมมาอ

นเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาแค่นั่งรออยู่ในรถ สมองก็ขบคิดเรื่องของคนตัวเล็กที่เพิ่งลงไปจากรถ เจอกันครั้งแรกก็ไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่โรงแรม มาเจออีกทีเ

กหน้ามาขอเป็นเด็กของเขาเป็นอาช

วไล่ความคิด...ไม่

เดี๋ยวหนูเข้าบ้านเอง แ

าพร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผล ทำให้คนมองนึกนับถือหัวใจของผู้หญิงคนนี้ที่ตัวเล็กแต่ใจใหญ่ “ถ้าอย่างนั้นเ

ั้นหนูขอรับ

ว่างนี้จะใช้รถอะไรครับ ที

ต่เดี๋ยวหนูให้เพื่อนมารับ

นเหรอครับ” ครั้งนี้

ะ” อัสมาพูดไปอย่างนั้น เธอรู้ดีว่าตนเองไม่ได้ไปทำงานที่นั่นอยู่แล้ว เพราะต่อให้ออกจากที่เดิมไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ร้านใหม่อย่างร่ำเมรัยก็ไม่ต้อนรับเธออยู่ดี แต่หากถามความรู้

ืนอยู่ที่เดิม มือข้างหนึ่งเอื้อมไปแตะผนังบ้านเพื่อเป็นที่

ร้าย แต่ลูกน้อง

ส่งเขามาให้กับเธอ เธอก็ไม่คิดดันทุรัง เท่าที่ทำเรื่องน่าอายไปก็แย่มากพอแล้ว ใครจะคิดว่าชีวิตส

✿✿