มู่หรงเยว่ชิง ท่านหญิงตำลึงทอง

กับถูกตัดขาดจากโลกภายนอก ทันทีที่มาถึงหน้าประตู หลี่อวี้อ๋องก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่ผิดจากปกติ เมื่อฉีฟ

็ต้องเป็นแขกที่สำคัญมากทีเดียว ทุกอย่างถึงได้มีก

อร

าจะ

ญท่านด้านในขอรับ ข้าน้

ยงาน รอให้แม่ทัพเสร็

คำอย่างนอบน้อม ก่อนจะ

งรออยู่ด้านนอก ตัวเอ

องผู้มีอันจะกินทั่วไป เขาสอดส่ายสายตา หว

ตอนนี้บ้านเมืองสงบสุข ร้างราจากศึกสงครามมาเนิ่นนาน แต่ตอนนี้มีข่าวกบฏชายแดนขึ้นมาพอ

้เป็นที่นั่งรอแก้เบื่อได้ดีกว่า เขาจึงเดินเลี่ยงไปตามทางเดินปูหิน นั่งรับล

ตุผลอะไรที่ไป่ชางหรือองค์ชายชางจะต้องมาคุยกับแม่ทัพถึงที่ เ

ยเกินไป แต่ยังไม่ทันได้คิดว่าจะทำอย่างไรต่อ เสียงคุยด้วยสำเนียงท

หลบอยู่ตรงไหน

เจ้าคะ พบองค์ชายทั้งที ห้ามเสียมารย

ของท่านแม่อีกคน ข้าจะไปทำเสียมา

ะมองนางเดินเข้าไปหาไป่ชางที่

วไปก่อนนะเจ้าคะ” สาวใช้คู่กายเ

านเขา ถูกวางตัวให้อภิเษกสมรสกับมู่หรงเยว่ชิงงั้นหรือ ไม่อย่างนั้นจะเสด็จมาถ

เพราะสิ่งที่เขาหมายตาไว้แล้ว ใครหน้าไหนก็มิอาจแย่งไปได้ แม้บุคคลผู้นั้นจ

ดงาม ก่อนจะส่งยิ้มที่มัดใจใครต่อใครมาให้ แ

ยหนุ่มประคองนางใ

มู่รงเยว่ชิงกล

าะแวะมาหาท่านแม่ทัพกะทันหัน และได้เอาของฝากจาก

ไร้เดียงสา “แต่...จริงหรือเพคะ เรื่องที่ว่าทรงนำของขวัญมาให้หม่อมฉัน” ดว

จะต้องอิจฉาเจ้าแน่นอน ของหายากเสียด้วย

องที่สูงค่าไปกว่าตัวเองหร

ก็ไม่อาจหาอะไรมา

ยบนางไว้สูงกว่าเพชร

ีเพราะอายุไม่ห่างกันมากนัก แต่ไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเจ้

ห็นจะมีเพียงผู้เดียวกระมังที่มองออก และคนผู้นั้นเห็นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากบุรุษที่หลบอยู่หลังน้ำตกจำลอง เขาอดลอ

ด” ไป่ชางตอบทันควัน

่เคยมีของเหล่านั้นให้เปรียบเทียบ” นางทอดถอนใจ ดวงตาสั่นไหวราวกั

้ว บิดาของนางมั่งคั่

กทั้งบิดานางเองยังรับใช้บ้านเมืองอย่างเต็มที่มาตลอด ออกรบกี่ครั้งก็กำชัยชนะกลับมา ทำให้ได้รับของพระราชทานต่าง ๆ มากมาย และของเหล่านั้นไม่ว่าจะเป็น

่สุดแล้ว ของพวกนั้นก็หาได้มีราคาเทียบเท่ากับตัวเจ้า ที่ข้าท

อาภรณ์แล้วบิดไปมาระบายความเขิน ซึ่งดูได้ยากว่าเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเพี

กมายเพียงใดกันน

คาดไม่ถึงเ

หีบหรื

กว่า

าจจะเป

จเท่านั้

ก แม้บุรุษผู้นั้นจะนำ

นี่เป็นความคิดขอ

่เห็นด้วย “ข้าไม่ส

วามสำคัญของเยว่ชิง ใช่หรือไม่เพคะ” นาง

รทำให้หลี่อวี้ทั้งขำและเอ็นดูนางในคราวเดียวกัน และยิ่งขบขัน

ีบที่อัดแน่นไปด้วยแก้วแหวนเงินทองสี่ห้าหีบ ก็

รีบส่งของกำนัลมาให

ยังคงกิริยาของสตรีที่ได้รับการอบรมม

พียงแต่ใช้ลูกอ้อน ความงาม และการพูดจาไปเรื่อยของตัวเอง แต่อาจจะเป็นเพราะรอยยิ้มน้อย

นประกายวาววับฉายฉาน ท่าทางร่าเริงอย่างฉับพลันเมื่อได้

้ว เขาอยากรู้นักว่าน

ด นางมีเพียงความต้องการทรัพย์สมบัติจริงหรือไม่ หัวใจดวงน้อย

ละแม้คู่แข่งจะเป็นหลานชาย แต่คนอย่างหลี่อวี้อ๋

ราะไม่อยากให้ไก่ตื่น แต่เยว่ชิงดันหูดี ได้ยินแม้แต่เสียงย่ำเท้า

าวฉับ ๆ เข้ามาหา โดยไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อยว่าเขาอ

ู่ที่ใบหน้าซึ่งรับกันทุกส่วน ทั้งคิ้ว ดวงตา จ

บท่านแม่ทัพ ขอตัว” เขาต

แต่ท่านก็ไม่ควรเดินเพ่นพ่าน

เขารีบเลี้ยวตรงหัวมุม เจอกับบ่าวรับ

การมีตัวตนของเยว่ชิง เสียงของนาง ใบหน้าขอ

ใจ จนต้องได้มาครอบครอง ถึ

านอ

ระจะคุยก

ะไรหรือพ

ง”2700