กุ้ยเฟยที่ถูกลืม

เมนูอา

่ที่นี่ได้อย่างไร และทำไมถึงต้องมาอยู่ในร่างของกุ้ยเฟยพระสนมเอกของฮ่องเต้ด้วย หรือว่านางต้องมาชดใช้เคราะห์กรรมต่อที่นี่ “ได้มา

่ต้องการแล้ว ลี่อิงก็ไม่ลืมท

ฟยพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีจางกงพูดพร้อมก

ลือเชื่อเกิดขึ้นกับนางได้อย่างไร เอาแต่คิดไม่ยอมขีดเขียนอะไรลงไปในกระดาษไช่หลุนเสียที นางกำนัลตงเอ๋อร์กับนางกำนัลอี๋เหวินมอ

ินตัดสินใจถามออกไป เพราะเห็นกุ้ยเฟยนิ่งเงียบแบบนี้ไปเก

่อนจะถอนหายใจออกมาเป็นทางยาวสลัดความคิดในอดีตออกไปจากสมองเสีย

ากตำหนักเย็นอย่างแน่นอนเพคะ” เมื่อกุ้ยเฟ

้องเดินหน้าต่อไป เอาล่ะ….พวกเจ้าคอยดูรูปท

นทีตอบรับคำสั่งของกุ้ยเฟยพร้อมกัน ก่อนจะนั่ง

นางกำนัลทั้งสองเฝ้ารออย่างจดจ่อ ส่วนขันทีจางกงกำลังนั่งหลับ คงเพราะรอกุ้ยเฟยวาดรูป

่ยนท่าเป็นนั่งคุกเข่าแล้วรีบก้มหัวคำนับลงกับพื้นพร้อมกับพูดเพ้อออกมา

กุ้ยเฟยกับนางกำนัลทั้งสองต่างหัวเราะขันทีจางกงกันคิกคักจน

ตำหนักเย็นแห่งนี้ไม่เงียบเหงาอีกต่อไป….เอาล่ะพวกเจ้าพร้อมที่จะดูรูปวาดของข้าแล้วหรือยัง”

ลี่อิงนับเลขเสริมความตื่นเต้น ก่อนจะพลิกกระดาษไช

ทำตาปริบ ๆ แทนที่จะตื่นเต้นแต่กลับทำหน้ามึนงง เพราะรูปวาดที่กุ้ยเฟ

งพูดด้วยความตื่นเต้น นางเต

ับใช้ทั้งสามพูดพ

กได้ จางกง….” ลี่อิงเอ่ย

ขันทีจางกงก้มหน้ารอ

ลี่อิงพูดพร้อมกับจับหัวพู่กันจิ้มไ

วงเลยพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีจางกงพิจารณารูปวาดอ

้าเอารูปนี้ไปให้ช่างตีเหล็กของวังหลวงทำให้ข้

กับรับกระดาษไช่หลุนจากกุ้ยเฟยมาถือไว้ ก่อนจะออกไปจ

ินถามอย่างข้องใจ ตั้งแต่เกิดมาบนแผ่นดินใหญ่นี้นางไม่เคยเห็นส

งของนางกำนัลทั้งสองยิ่งทำให้ลี่อิงรู้สึกตื่นเต้นอยากจะ

ำนัลทั้งสองยังคงมีความสงสัยในสิ่งที่กุ้ยเฟยวาดออกมาและบอกว่าสิ่งนั้น

นั้น เอาไว้ถ้าได้หม้อชาบูมาแล้วข้าจะใช้งานให้พวกเจ้าดูทันทีเลยนะ” ลี่อิงอธิบายอย่างใจ

ย” นางกำนัลทั้งสองก้มหน้

วามเอ็นดู ก่อนจะส่งยิ้มแฉ่งให้จนนางกำนัลทั้งสองสะดุ้ง เพราะไม่เคยได้รับรอยยิ้มเช่นนี้

ทำแจกจ่ายให้เหล่าขุนนางและนางใน

ิงพูดราวกับว่าการที่กุ้ยเฟยลงมือทำอาหารใ

ไทเฮา ฮ่องเต้ และฮองเฮาเพียงเท่านั้นเพคะ” ตอนแรกนางกำนัลทั้งสองไม่กล้าเอ่ยขัดกุ้ยเฟยตอนที่นางบอกว่าจะทำอา

าจะให้ข้าทำให้กิน” ลี่อิงแกล้งทำเสียงดุและกอ

งเสียงอ่อยอย่างไม่มีทางเลือก เ

ฟืน หม้อ มีดและเขียงไม้ อื้ม….ข้านึกออกแ

กตาโตมองหน้ากัน….ไม่คิดว่ากุ้ยเฟย

ลิ้มลอง เพราะไก่ที่จะนำมาทำข้าวมันไก่ได้อย่างอร่อยจะมีเพียงไก่เหวินชางจากมณฑลไหหลำเท่านั้น” นางกำนัลทั้งสองโบกมือปฏิเสธ เพราะคิดว่าตัว

งแข็งแรงดีแล้วค่อยทำดีกว่า” นางกำนัลต

่หลับเป็นแน่” ลี่อิงทำหน้างอพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างเอาแต

ไก่เหวินชางเป็นวัตถุดิบหลัก ตอนนี้เป็นเวลาของยามเซินแล้วคงหาได้ไม่ทัน และที่สำคัญกุ้ยเ

ำให้เป็นข้าวมันไก่ไหหลำรสชาติเลื่อง

ียกนางกำนัลทั้งสองก็รีบขานรั

น้ำส้มสายชู เต้าเจี้ยว ขิง กระเทียม พร

หรือเพคะ” นางกำนัลทั้ง

อ้ำอึ้งท่าทีเลิ่กลั่กเก็บพิรุธไว้อยู่

บคำนับลาแล้วออกไปจากตำหนักมุ่งตรงไปยังครัวหลวงเ

่ลงไปเจียวในกระทะ แล้วนำน้ำมันจากหนังไก่นั้นมาผัดกับข้าวหอม ตามด้วยใส่กระเทียมทั้งกลีบแบบไม่ต้องทุบและไม่ต้องปอกเปลือก ผัดกับข้าวหอมด้วยไฟอ่อน จนกระทั่งข้าวหอมมี

ไปประมาณสองเค่อ คอยพลิกด้านของไก่ซ้ำไปซ้ำมาด้วยจนกระทั่งหนังไก่สุกเหลือง ในส่วนวิธีตรวจสอบความสุกของไก่นั้น สามารถใช้ตะเก

อ จนกลายเป็นน้ำซุปที่ซดได้คล่องคอ เพราะมีรสชาติที่กลมกล่อม หวานน้ำต้มกระดูก ข้าวมันที่กำลังระอุส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งกระจายไปทั่วตำหนักเย็น มิ

ละไก่ต้มได้ดี เพราะได้ความเค็มจากเต้าเจี้ยวและความเปรี้ยวของน้ำส้มสายชูหมัก ตัดรสชาติด้วยความเผ