ข้าจับจิ้งจอกตัวเมียได้หนึ่งตัวในสวนหลังบ้าน

วิ่งอยู่ในสวนขอรับจะให้ข้าน

มหันมองทหา

่นหวางจะไปจ

วเองที่แยกตัวเป็นอิสระ ใบหน้าเหี้ยมเกรียมไร

ที่หาญกล้าฝ่าด้านป้องกันของจวนตวนอ๋องมาถึงหลังบ้าน คิดๆ ดูแล

าเจอเขา ตอนนี้กำลังเบื่อๆ

น่อไม้หอมๆ ที่ยั่วใจให้เจ้าจิ้งจอกเข้ามาติดกับ แต่ขอโท

รวดเร็ว สองมือก็จับคันธนูขึ้นมา ยิงตรงไหนดีตรงหัวใจหรื

วยมือเปล่าดูจะสนุกที่สุดแล้ว เขาจึ

ายเอาไว้ มองเห็นขนขาวทางด้านขวา

งพ่ะย่ะค

หลบไปด้านหลังของภูเขาจำลอง เขาจึงโบกมือให้คนด

นใน มุมปากก็ยกยิ้มคิดว่าการได้ก

อกตัวนั้นมีขนสีขาวแต่ปลายหางกับเป็นสีดำ ส่วนดวงตาแทนที่

นมา ยิ่งมองเห็นแววตาราวกับมนต์สะกดนั่นก็

็ย่อตัวลงแล้วคำนับหนึ่งครั้ง เป็นจิ้งจอกที่ประหลาด

างจะเลี้

องเขาด้วยสายตาซาบซึ้งจากน

มีหรือที่ข้าจะยอมเป

บกินได้ แต่ข้าเองก็สูญเสียพลังงานจนสิ้น เพราะต่อสู้กับนัก

ังเข้ามาไม่ได้ดูจะปลอดภัยที่สุด แต่ใครจะคิ

ก็พากลับไปยังห้องทำงานของเข

ุ่มถ้าเอามาทำผ้า

ล้วใช้ใบหน้าคลอเคลียตรงแขนเขาอย่างเอาใ

ราบไปกับพื้นโต๊ะกะพริบตาขึ้นลง ‘ข้าน่

นไม่แสดงความรู้สึกนางก็ยิ่งหวั่นใจ จึงยกต

ล้วท่านควรเลี้ย

บเลี้ยงสัตว์มากกว่าชอบจับมากิน แต่มาคราวนี้

อเพราะไม่มีสงครา

้วก็ได้ แต่เจ้าห้ามทำแบบ

ย่างรวดเร็ว ก่อนจ

้ว รอลมปราณข้าฟื้น