ชะตารักบุปผางาม
กมัดมือ มัดปาก กระเด้งกระดอนไปมาตลอดทั้งวันกระทั่งร
นใบหน้าคนเปิด ทุกอย่างมืดสนิทจนกระทั่งคนลัก
าตราหยกอ
“ข้าไม่รู้ว่าท
ีบบอกมา ไม่อย่าง
รู้ไหม “ข้าบอกไ
แคบและอึดอัด จึงยัดผ้าปิดปากนางอีกครั้งแล้วแบกนางขึ้นบ่า
ิทก่อนจะได้เจ็บตัวอีกครั้งเนื่
เสียงฝีเท้าในความมืดสนิทเหมือนกำลังเดินหาบางอย่าง ผ่านไปหนึ่
่ในถ้ำที่
ออกแล้วยกดาบจ่อคอ “บอกมาว่ามันอยู่ที่ไหน” ครา
นั้นคือ ข้าไม่รู้ โอเคไหม คุยภาษาคนให้รู้เรื่องหน่อย ถึงข้าจะพอรู้เรื่องในอด
รือไม่ กำลังพ
้องการค่าไถ่ ในเมื่อร่างนี้เป็นถึงองค์หญิงน่าจะเรีย
ำร้ายนางเด็ดขาด เปลืองน้ำลายไปครึ่งชั่วยา
แน่นอนว่าไม่ เพราะเขาหันไปหยิบอย่างอื่นมาแทน แส
ก้มหน้าหลับตาห่อตัว คิดว่าตัวเองคงถูกเฆี่ยนตายแน่ แต่ผ่านไปหลายอึ
วามเป็นมนุษย์อยู่จึงไม่ลงมือ กับนาง
นาแตะแขนแล้วเลื่อนมายังขาทั้งสองข้างก่อนจะลูบขึ้นมาตรงกลางตัวนาง รั่วหลานยกขึ้นจะถีบก็
เสื้อคิดจะล้วงเข้าไปด้านใน!! รั่วหลานตกใจจนน้ำ
บมันให้ข้าง่าย ๆ ขออภัย
ทราบ รั่วหลานก่นด่าเขาหลายรอบ แต่ม
้เขาเคลิ้ม จากที่คิดจะรีบหาก็กลายเป็นช้ายิ่งกว่าเดิม มือแตะซาลาเปาลูกให
ือลงไปหยุดตรงสะดือเหมือนกำลังคิดว่าจะ
ลังจะกรี๊ดแตกอีกรอบ นางกรีดร้องทั้ง
ไอ้โจรบ้ากาม ไอ้โจรไร้มโนธรรม ปากจะด่าต่อก็พลันแ
งมือนิ่ง อยู่ครู่หนึ่ง มองนางที่แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค
กเท้าถีบแล้วถดตัวเองเอาแผ่นหลังชิดกำแพง ใ
นางมองหาทางหนีเช่นกัน แต่ขอโทษ เข้ามาในถ้ำคิดหรือว่าจะมีทางออกสองทาง นั่นมันละ
ญ่ นางมองคนชุดดำเหล่านั้น ถ
เขาหันมองเพียงครู่ก็เดินไปยังรถม้าแล้
ายอยู่ทั่วพื้นที่ อย่างไรเขาก็ต้องหาวิธีพานางกลับ
รงหน้านาง “ข้า
่านทำมันคือ ข้าจะไม่ทำอะไรเจ้า ตรงไหน นางเกิดมาสองชีวิตแล้วเ
หิวหร
แต่กระเพาะเจ้ากรรม กลับไม่เห็นด้วยกับ
ิว?” ยังจ
ออกให้นางตามด้วย ปลดเชือกให้ “ข้าจะไม
ไปในเสื้อก็รีบถดตัว กลัวยิ่งกว่าเดิม แต่สิ่งที่เขาหยิบออกมาคือห่
ก
ถามนางก่อนว่านางอยากกินไหม เจ้ากิน
่งแรกที่รู้สึกได้คือ แข็ง!! และคาว นา
มือนจะบอกว่าหากนางคายทิ้ง เขาจะตัดลิ้นน
ยวมารสชาติก็ไม่ได้แย่ ซะทีเดียว ถือว่ากินกั
วจคนตรงหน้า ทั้งรูปร่าง หน้าตา ทรงผมของเขาเห
ที่แท้จริง ชายหนุ่มหน้าตาไปทางคนชนเผ่าจริง ๆ สีผิวและหนวดเครา รูปร่างสูงใหญ
ม่ต้อง
อ หนำซ้ำยังตัวโตกว่านางหลายเท่า เข
ากเผ่าฮ
ในทุ่งหญ้ามีหลายชนเผ่า แต่เผ่าที่ใหญ
ต้าเหลียว ยิ่งใหญ่ใน
แล้วเจ้ายังต้
มีประโยชน์อย่างอื่น สรุปแล้วไม่ว
ัน เมื่อคิดได้ดังนั้นนางก็เบาใจกว่าเดิม แต่ยั
อนลงเล็กน้อย เขาเดินไปยัง รถม้าหยิ
งสามสี่ชิ้น แล้วนางต้องสวมชิ้น
ข้าไปด้านในเพื่อหาช่องที่พอจะหลบเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ ใช้เวลาไปทั้งหมดสองเ
ผ่านเมืองเตียวฝาง ตอนนั้น
ีต่อนางใช่ไหม แต
วง ข้าเตรียมการทุ
กับเขาเสียหน่อย อีกอย่างนางเลือกอะไรได้ไหม เ
นเสือตัวใหญ่ที่พร้อมขย้ำเหยื่อ
าของวันนี้ได้ ไม่นานนางก็หลับสนิท มารู้ต
ไม่มีทางออก ไม่รู้ว่าเขาคิดดีแล้วหรื
ำไว้ล่วงหน้าแล้ว เมื่อเดินมาถึงด้านในสุดก็พบน้ำตกเล็
เห็นแน่นอน ตัวนางตอนนี้อยู่บนตักเขา เขายังปิดปากนางไว้แน่น ตอนเข้ามาต้อง
เทา เขาจึงขยับตัวถอดเสื้อนอกที่เปียกของต
ถอดแล้วนางจะถอดง่าย ๆ หรือไง นาง
จะอ้าปากร้อง เขาก็ยกมือปิดปากนางอีกครั้ง “ก็ได้” นางพูดเสีย
กง ถือเสียว่าพวกเรามาปิกนิกหลังน้ำตก ส่วนนางก็ใส่ทูพีซมาเล่นน้ำแล้วกัน เมื
ครชอบเขียนจริง ๆ ไม่รู้คนด้านนอกไปหรือยัง เพรา
็ต้องคิด ไม่อยากนึกภาพก็เห็นภาพชัดเจน ยิ่งมันดันขึ้นมาเรื่อย ๆ นางจึง
เป็นอ
แล้ว คนบ้าอะไร หื่นแล้วทำหน้าเช่นนี้ นางไม่เค