ทาสรักดวงใจ องค์หญิงเหนียงซิน

นแม

งแดดสะท้อนเข้าตา เปลือกตานางขยับขึ้นลง ก่อน

เป็นใคร คนที่กำลังสับสนกับตัวเองได้ยินเสียงฝีเท้าเร่งเข้ามา

หน้าตาดีผู้หนึ่ง เขามองนาง ส่วนนางก็มองเ

้นแล้วเ

นางใช่ไหม เหตุใดนาง

ลซุนเพียงเพราะเขาไม่อยากเป็นคนสกุลนั้น “

มป่วยจนใกล้ตาย ดีที่ได

้านายตรงหน้า หรือ

มด “ท่านพูด

ิ้มแล้วตอบอย่างละมุนละไม “ข้าพูดจริง ฉะนั

ำเสียงละมุนในตอนแร

ไปด้วยความรังเกียจ คนผู้นี

าต้องทำ

ยหน้ามองเขา เสี่ยวเมาแปลว่าแมว ฟังแล้วน่าร

อนบางอย่างในตัวนาง

างขึ้น “เรียกข

ณชา

คางมายังเส้นผม นางเอนตัวหนีโดยไม่รู้ตัว คิ้วบางขมว

วนี้จะควบคุมไ

ุกขึ้นไปจัดการอ

สงได้จึงเห็นว่าห้องนี้เชื่อมต่อกับห้องนอนของคุณชายไฉช

ี้ค่อนข้างสงบ ทิวทัศน์ด้านนอกปรากฏภาพภูเขา ลำธาร และต้นไม้น้

ยวเมาได้หรือไม่ว่า พ

จำสิ่งใหม่ ๆ ให้คุ้นชินเท่านั้น คนยื

อต่อหน้าสตรีโดยไร้ยางอาย “เจ้า

งจำยอมหันกลับ ตัวตนภายในบอกว่าไม่ต้องกลัว ก็แค่บุรุษถอดเสื้อ นางลืมตา

ผ้าให้เจ้านายตามคำสั่ง มือบางแขว

าน มองอ่างน้ำที่ว่างเป

่หลังเรือน

กลับมามองถังน้ำที่วางอยู่ ในใจคิ

ะบ้าหรือ ใครจะแบ

สรุปแล้วใครเป

ไปแบกน้ำ!” เสียงดุไม่ได้ทำใ

” นางหาญก

ึงกับโมโห จับแขน

กน้ำมาให้ข้

ย่างพร้อมจะกัด ส่

นี้ดื้อรั้นมาก

สของข้า จำ

“หน้าที่ของทาสที่ดีคือเชื่

กแล้ว ซือไฉถึงกับประสาทเสียเพราะไม่เคยเจ

“คุณชายดูมือบ่าวสิเจ้าคะ มือบ่าวบอบบาง นิ้วก็เล็ก เ

ายมองมือนาง มือเร

ห็นเส้นเลือด บอบบา

ายยกดีหรือไม่เจ้าคะ ส่วนหน้าที่เตรียมน้ำดอกไม้ในอ่

ม่ทันอ้าปากนางก็สรุปเสร็จสรรพ ทั้งยังไปเดิ

กไม่ได้ไปสามวัน แต่ทำไมตอนนี้เข

อยู่” เสี่ยวเมาหันไปหาคนที่ยืนอยู่

ไฉหันมองด้านนอกก่อนจะเป่าสัญญาณ ไม่นานค

้ำใส

นใน ยังจำคำพูดก่อนหน้าได้ ข้าจะทำให้นางร้องไห้

ไม่ไ

แบกถังน้ำไปยังตักน้ำมาเติม ว่าแต่เหตุ

งนางยกดอกไม้ขึ้นดมทีละดอก พยายา

าชี้ดอกไ

กเบญจมาศ) หมู่ตาน (ดอกโบตั๋น) เหม่

“แต่ละชนิดให้กลิ่นหอมต่างกัน ใส่มากใส่น

รู้เรื่อง

ื่องพวกนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวเอง” นางก็ไม่อยา

มุนไพรล้วนมีประโยชน์ต่างกัน

่เจ้าคะ ถ้าเช่นนั้นบ่าวจะทำเครื่อง

ะชายาฉินหวังเลี้ยงดูบุตรเช่นไรเขาไม่เคยรู้ ก่อนพบหน้านางก็คิดว่าคงเหมือ

ังรู้ เจ้ารู้เรื่อง

บ่าวจำไม่ได้เจ้าค่

งต้องฟื้นค

นางหยิบถ้วยดอกไ

คงหาไม่ยาก บ่าวจะออกไปสำรวจหลังจากค

วกู่ห

ือนเขาตามนางไ

ม่มีก็ให้เขาไปซื้อที่ร้านขายยาได้” นางชี้คนแบกถังน้ำมาเป็นรอบท

มทำไปทำมาตอนนี้เหมือนเขาตามใจนางชอ

รหน้าที่

ายมาตั้งนานสองนานแล้วหรือ เหตุใดจู่

องนางค่อย ๆ โร

่เทลงไป

้องถามมากด้ว

ดกายต้องค่อย ๆ โรยลงไปแล้วปล่อยทิ้งไว้สักหนึ่งเค่อเพื่อให้กล

ักษ์ที่กำลังจะจากไป

พยักหน้า

กษ์สะดุ้ง มองสีหน้

ยิ่งกว่าท้อง

ยกข้าเช่

ท่านก็อายุมากกว่าข้า ไม่ให้ข

ไม่ทันอ้าปาก คนยืน

ันอีกนา

เถอะพี่หยวน รอให้กลีบดอกไม้คลายตัวเสียก่อน” จาก

นจะรีบถอดเสื้อทำไม ในเมื่อรู้ว่ากว่าจะตักน้ำ

บคำสั่งจากคนนั่งหน้าบูด มือที่จับพู่กั

ือ แล้วเหตุใดเหตุการณ์ถึงสงบเหมือนไม่ม

ากได้ช

วเอง “ให

รวจไปรอบ ๆ ก่อนจะเจอเรือนที่น่าจะเป็นโรงค

มาช่วยเห็นทีคงถูกดุเป็นแน่ แล้วจะทำอย่างไรดี เสี่ยวเมาสุมไม้ฟืนเข้

าคน เขาจึงวางพู่กันเดินออกมาก่อนจะพบว่านางหายไป คนที่ตั้งใจจะแกล้งเหลียวซ

านจุดเตาเป

ักหน้า “ดีจริง พี่จุดให้ข้

็เป็นหน้าที่ของเขา แต่ตอนนี้ดู

นี้เขาจะไม่ยุ่ง เพราะขืนยุ่งคงตายไร้ที่กลบฝังแน่ คนคิดแกล้งให้จุ

ให้เขา เรียกได้ว่าไม่ต้องพูด ท่าทา

่อ ไม่ได้ให้

ากท่านอยากดื่มชาก

จ้าก่อไฟทำไม “ข้าจะไปอาบน้ำ ถ้ากลับมาแล้วไฟยังไม่ติด เย็นนี้ไ

ากบ่นงุบงิบ นั่งลงเคาะ

่อไม่ติดก็ไม

้สองสามครั้งก็บ่น “ข้าไม่ได้กิน ท่านก็ไม่ได้กิ

อบ ๆ สรุปว่าเรือนหลังนี้อยู่ในป่า ไม่ได้อ

ินจุดไฟ ตั้งท่าจะพยายามอีกครั้ง แต่แล้ว

ติคุณชายอารมณ์ไม่ค่อยปก

มเงยหน้

วลาที่ต้องเข้าเฝ้าใครบ

ฟเจ้าปัญหาติดด้วยฝีมือคังหยวน “ขอบคุณพี่หยวนมาก

นไป ปากบ่นงึมงำ เพราะนอกจากก่อไฟไม่ได้แล้ว นางยังต้มน้ำและชงชาไม่เป็

ม่นานก็ได้กลิ่นไหม้ เฟยซือไฉลืมตาพรึบ กระโดด

็นของเสี่ยวเมาตัวดีที่ต

เมาเจ้า

้วยกกาน้ำชาในมือ

ชา ไม่ได้ให้เ

ต้องบอก สองคนทะเลาะกันไปมา ส่

าะแล้วมาช่วยกันก

เรือน หากไม่รีบดับเกรงว่าคืนนี้คงไม่มีที่นอน ทั้ง

มอดสนิท ส่วนคนก่อเรื่องนั่งถอนใจ “ข้าเพียงจะสุมไ

นใจได้แต่คิดว่าพวกเขาจับสตรีแบบไหนม

าดให้เร

งยหน้าตะโก

ไม่ช่วยข้า

่ช่

คนที่เงียบไม

ากล้าช่วยนาง ข

่อนจะติดตามคุณชายเข้าไปด้านใ

ด้ช่วยที ร่างบางล้มต