นางบำเรอแม่ทัพปีศาจ

อวานหลุดรอดเงื้อมมือเขามาได้ กองทัพก็เตรียมออกรบต

ใช้ต่อ ตรงหน้ามีกองเผือก ปกติพ่อครัวยุคนี้จะแค่ต้มหรือไม่ก็

ป็นของมีราคาแพง จึงนิยมนำไปกราบไหว้ในวัน

้ำใกล้แห้งเหือดจึงใส่เกลือแล้วนำขึ้น สะเด็ดน้ำทิ้งแล้วใช้ช้อนบี้เผือกจนเนียนละเอียด จ

ไว้ กองทัพเริ่มทยอยกลับมา น

งุดหงิด ไม่อยากมอง แต่นางกลับโดดเด่นเพราะไม่เหมือนใคร ก

ลอย หิ้วไปยังกระโจ

าถึงก็ไม่ทำสิ่งใด ชอบถามแต่ว่านางทำอะไร บุรุษปีศาจหยิบ

รียมอาหารมา ข้าก

ว้เล่นยามหิวเลยไม่ได้ทำเยอะ แ

นางเป็นทาส หากวันใดเป็นเจ้านายขึ้นมานางจะเอาคืนแน่ แต่

กจากทางใต้ที่ทหารเพิ่งนำมาส่งให้เมื่อวาน จึงรู้ว่ายุคนี้เริ่มมีพ

ห้ง สารพัดความเผ็ดปรุงลงไปในหม้อ ตามด้

าท่านแม่ทัพ คนที่นั่งอยู่เงยหน้ามอง

ิดว่านางสติไม่ดี เขาตักน้ำซุปขึ้นมาชิม ลี่อิงที่อยากให้เขาแสบร้อนจนกิน

วางมือ กินไปครึ่งหม้อก็ถอดเสื้อออกเพราะร้อนจนทน

เผ็ดก็รู้สึกว่ากระเพาะทำงาน หมดไปหนึ่งหม้อเขาก็หันมาจัดการเต้าหู้ท

นน้ำลาย พยายามไม่คิดเรื่องที่ทำไปเมื่

องนางทำให้เขารู้สึกพอใจ “เจ้าหิว?”

ำหรือไม่เจ้าคะ ข้า

ะโจมก็ถอดกางเกงตรงมายังอ่างน้ำ ว่าจะไม่มองอาวุธของเขาก็ม

มุมปากยกขึ้น

น้ำอุ่นในอ่างประหนึ่งน้ำร้อน เหงื่อนางไหลไ

นหลังแทน “เจ้ามีฝีมือ ในการทำอาหาร

รู้ว่าแต่ละคนเป็นใครมาจากไหน ถามแบบนี้นางจ

ำเดียวไม่ต้

าทำเหมือนไม่

องของทางใต้” อย่าถามอีกนะ

ป็นคนท

ย พอถูหลังเสร็จขยับมาด้านหน้า คนส

กไม่มีมัน เจ้าก็ถือว่า

าหรือการแต่งตัว คนเราไม่ว่าหน้าตาดีเพียง

บอกว่าตัวเ

วที่คิดในแต่ละวันคือ ทำยังไ

ัพของข้าก็ค

ย คนหน้าตาไม่ดีก็ซื่

เป็นเช่นนี้ ไม่ชอ

ทำไมชอบให้มาอยู่ใกล้อยู่เรื่อย มือบางเลื่อนลงต่ำ ว่ากันตามตรงเรื

มื่อถูก้านไม้จะเกิดฟองคล้ายสบู่ นางจั

ศษ” คนพิ

งดูดให้ข้ามองตลอดเวลา ทำตัวเหมือนสตรีไม

างจนมันขยายขนาดใหญ่เท่ากับสองกำมือ ลี

ลองกิ

า” ได้ยินคำปฏิเสธที่ไม่เคยอ

้ว ลี่อิงไม่ค่อยชอบที่เขาทำเช่นน

้นจะลุกก็ถูกเขาดึงไว้แล้วผลักนางลง บุรุษป

ง บุรุษคนนี้เอาแต่ใจเกินไปแล้ว อีกทั

ใจ คิดว่าตัวเองเป็น

าปากกว้า

” นางรู้คนนิสัยแบบเขา หากยอมทำตาม พรุ่งนี้เขาคง

กบอกว่ารังเกียจ ไม่ชอบนาง ขาดนางไม่ได้ แต่ดูเหมือนนางจะประ

กเขาลากกลับมาจุดเดิม ฝืนได้ไม่นานนางก็เหลือแต่ตัว แม่ทัพ

จ้าว่า ของดีบา

ัพโปรดละเ

ไหน ใช่ว่าเจ้าไม่อ

ไม่ใช่นิสัยไม่ดีแบบนี้ อยากจะอ้อนวอนเขาต่อ แต

งทำอีก ข้าไม่

ุธแล้วใช้ลิ้นแตะสัมผัสอย่างแผ่วเบา ใบหน้าปีศาจเหมือนจะพอใจ นางค่อย ๆ ชิมรสชาติมันทีละน้อย

ผมนางให้เ

องเขาหยาบเสียยิ่งกว่าอะไร ดึงผมนางจนจะหลุด หัวสั่

งนางขึ้นแล้วพูด “กลืนลงไปให้หม

ผู้มีชัย กลายเป็นว่ายิ่งนางไม่ชอบ เขายิ่งอยากทำ ลี่อิ

ัง ลี่อิงคว้าไว้ จะเดินออกไปแต่งตัวให้เขาต่อ แต่

บกันพอจะทำให้นางประสาทเสียได้ ยิ่งตอนที่ดวงตาคู่นั้นมองมาเหมือนท้าทาย นางกัด

่กำลังโยกตัวรู้สึกไม่อยากทำขึ้นมา “ออกไป” สตรีที่อยู่ใต้ร่

กลมงอนชัดเจน ยิ่งทำให้น่ามอง แม่ทัพปีศาจคว้าเอวนางจากด้า

่อิงชาวาบ ยังจำรสน้ำรักของเขาได้ขึ้นใจ ขืนต้อง

จนหมด “เจ้าบอกเองว่าหากปิดไฟมันก็เหมือนก

ายอย่างยิ่ง นางจะทำเช่นไรดี เขาเพียงอยากลองของแปลก ไม่ได้มีใจให้นางเสียหน่อ