นางบำเรอแม่ทัพปีศาจ

สนิท ปกติแล้วท่านแม่ทัพไม่ได้ชอบสตรีหน้าตาเช่นนี้ ทั้งยัง

ปลักษณ์ก็ยิ่งแปลก หรือจะเบื่อของเดิม แต่เมื่อเห็นว่าทุกอย่างสงบไม่มีเหตุอันใด

ะ...” พูดได้แค่นั้นนางก็ถูกเขามัดไว้กับเตียงแล้ว “เ

ู่เบื้องหน้า อีกฝ่ายฉีกเสื้อผ้านางไปแล้ว นางไม่มีอะไรให้ใส่ มื

นข้า แต่เจ้าคงลืมไปว่าข้าเป็นปีศาจหาใช่คน ดังนั้น

จเขาเสียหน่อย แค่อยากให้เขาเมตตานางให

อไม่” คนโดนจูบซอกคอ

ลงมายังลำคอ “สตรีเช่นพวกเจ้าเป็นเพียงนา

นางบำเรอ แต่ก็สามารถทำให้ท่านม

ถกว่าสตรีพวกนั้น” เขากำลังดูถูก

ข้าขอเพียงคำมั่นว่า หากท่านเบื่อข้าแล้วจ

่ต้องเจอคนแบบเขาอีก “ข้อเสนอมีแต่ตัวเจ้าท

ขากำลังดูถูกนาง “ข้าให้เวลาเจ้าเพียงหนึ่งเค่อ ห

ารด้านนอกรุมผลักเขาลงแล้วขึ้นคร่อมทันที ร่างกายนี้หาใช่ของน

าง หมายจะเปิดปากสอดลิ้นเข้าไป แต่อี

่ชายตาแลแน่นอน เมื่อไม่สามารถเปิดปากเขาได้ ลี่อิงจึงเปลี่ยนเป้าห

ังแผ่นอกก่อนจะตามลงไปจูบไซ้

่อ้าขาพร้อมรับก็เพียงขึ้นคร่อมเขาเท่านั้น พอได้รับการ

านล่าง แต่แทนที่จะใช้ปากกับอาวุธ

าทำอ

ูกใหญ่ หยอกล้อกับมันโดยไม่สนใจแท่งด้านบน แม่ทัพ เฉินหยางลุกขึ้นนั่งมอง

่ไหว มือหนาดึงผมยาวหมายจะให้นางอมมัน

นางไม่สนใจ ก้มลงจูบด้านหลังซอกคอ จากนั้นจึงเลื่อน

ให้เขาคุ้นชินกับอีกด้านที่บางทีเขาอาจจะชอบ และเอาไปใช้กับทหารนับแสนด้านนอก คนอ

!!” แม่ทัพปีศาจพลิกตัวหงายเพื่อให้หลุดจากมือนาง แต่เมื่อยิ่งหนีนางยิ่งต

่ออก ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ได้รับเติมเต็มสิ่งที่เขาท

แต่ตอนนี้เขาทนไม่ไหวแล้วจึงยกมือบีบหน้าอกนุ่ม ยกตัวนางขึ้นมาอีกนิดก่อนอ

ี่ตั้งตัวไม่ติดลืมไปว่านางทำเขาได้ เขาก็ย่อมทำนาง ได้เช่นกัน เขายิ่งกดแรง นา

ด้านล่าง เลียน้ำของนางเช่นกัน สตรียุคสองพันกดหัวเขาไว้ ยามร่างกายบิดเร่

แล้วกัดลงไปจนเลือดซึมออกมาเช่นกัน “โอ๊ย” เขาไ

อิงร้องลั่นทำให้เขายิ่งพอใจ มือหนาจับนางคุกเข่า แยกขาจนมองเห็นสิ่งสวยงาม ใบหน้าคมก

แทน เพียงแต่อยู่ในท่ากลับหัวกลับหาง ให้เขาใช้ลิ

อมแล้ว ตอนที่ถูกเขาผลักลงนอนอย่างรุนแ

ร้าย” นางได้ยินเสียงเขาส่งเสียงในลำคอว่า

ะกลับมาต่อโ

ับระหว่างรอเขา คนไปจัดการเรื่องหายไปไม่นาน เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าตรงปลายเตียง

่เหมือนเดิม ลี่อิงหันไปจุดโคม ทันทีที

อีกฝ่ายดวงตาเป็นประกายเมื่อเห็นนาง เสียงทุ้มเอ่ย “ข้าได้ยินมาว่าเขาชมชอบสตรีเป็นที่หน

สตรีอัปลักษณ์ที่ทำให้ปีศ

ำว่ากระชากดีกว่า “วันนี้พวกเราพบกันโดยบังเอิญ แต่คราหน้าข้าจะนำเจ้ามาอย

งจูบทั้งที่นางยังมีผ้าคาดป

ียงตรงหน้ากระโจม เจ้าของกระโจมถือดาบเข้ามาสำรวจโดยรอบ เมื่อไม่เห็นใครเ

จัดการเรื่องนี้” มา

แต่ก็พยายามร