ใจคุณร้ายดังเขาว่า
กับกางเกงสแลคก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า เธอและน้อ
มาด้วยคงไม่ว่ากันนะคะ ไม่อย่างนั
บนใบหน้าหล่อเหลา ก่อนผินมาทางเธอแล้วพาตรงไปยังลิฟต์ ซึ
ขั้นขึ้นลิฟต์ก็ต้อ
ไพรเวทล
ค่อยดึงสายตาไปหยุดอยู่ที่ผู้ชายคนเดีย
เพนท์เฮ้าส์ขอ
ซื้อเพนท์เฮ้าส์ที่มีไพรเวทลิฟต์แบบนี้ได้ จะมาเ
อ็งที่เป็นรัฐบาลไม่ปรับค่าแรงขั้นต่ำหรือ
งสุดของตึก ชายเสื้อของอั
ุระอะไรกับที่
[พี่มาเจอคนคนหนึ่งน่ะ ไว้
กนัก อย่างวันก่อนที่ไปทำงานตามปกติแต่สัตราดันพาไปดื่มกาแฟที่ร้านใหม่ และเ
เท้าให้กับเจ้านาย หากเขาถามมันก็คงจะปริปากบอก แต่จะถา
านหน้า และตรงหน้าของเธอมีประตูห้องพักเพียงห้องเดียว ซึ่งมันก็ตอกย้ำว่าสิ่งที่เธอโดยสาร
คว้ามือน้องสาวมากำไว้แน่นแล้วพากันเดินเข้าไปในโลกที่เศรษฐีเขาอยู่กัน พวกเธอเดินตามวสุ
ใหญ่ พื้นอยู่สูงกว่าเพดานมากจนเธ
่จริงด้วย ไม่เ
บนโซฟา โดยที่วสุเบี่ยงตัวออกไปยืนรอบนอก ปล่อยใ
าและอิสรีเลือกจะ
สดีค่
หวานส่ายไปมากระทั่งหยุดอยู่ที่วสุ แต่อีกฝ่ายกลับทำเพียงมองเธอด้วยสีหน้าเรียบสนิทไ
งร่วมสังฆกรรมกับเรื่องนี้ เขาจึงปล่อยให้เธอได้เผชิญกับมันโดยตรงและเจ้าของบ้านคงไม่รู้มาก่อนว่าเธอจะมา อย่างว่า บ้านหรูๆ แบบนี้จะให้คนอ
้ว “จะยืนค้ำ
โทษค
ห้ทิ้งตัวนั่งลงข้างกัน อิสรีนั้นแม้จะอยู่ในโลกที่ไร้เสียง แต่เธอก็สา
บพี่สาว แต่พี่เธอน่
ไม่ได้มีเจตนาจะทำตัวไม
.หมายถึงให้นั่งด้วยกันบนโ
่คุณทราบว่าหนูขอผ่อนจ่ายเพราะไม่มีเงินก้อนที่จะจ่ายครั้งเดียว ให้โอกาสหนูเถอะนะคะ หนูไม่หนีไปไหนแน่นอนค่ะ หนูรู้สึก
่น ในขณะที่สัตรา
ันทำให้เธอวางตัวไม่ถูก มือบางกำแน่น น้ำลายถูกก
แม้แต่น้อย และทั้งที่เพดานสูงลิ่วแต่กลับไม่มีอากาศมากพอให้ใช้หายใจทั่วท้อง ต่างกับห้องรู
จะจ่ายทุกเดือนไม่มีขาด หลังเงินเดือนออกสิ่ง
เห็นทีว่าอัปสราจะอับจนหนทางจนต้องแตะเงินในส่ว
คืนได้เดือ
้ากลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง “
ี่บ
หนูพูดด้วยความสัตย์จริง เง
ทรกขึ้น “ท
ค่
่ไปรำไม่
ต้องเก็บไว้ ที่ใช้จ่ายก็เงินเดือนของหนู และที่คุณถามว่าจะจ่ายได้เท่าไรก็คงไม่มากนัก ขอโทษนะคะ หนูรู้ว่าคุณคงนึกรำคาญที่หนูเอาแต่ขอโทษแค่เพราะไม่มีเงินหมื่นมาใช้ แต่เงินหนึ่งหมื่นคือเงินหนึ่งห
ายใจเข้าปอ
พันห้า สี่เด
ได
ก็ขอโทษด้วยที่สร้างความลำบากใจให้ หนูสัญญาว่าต่อไปนี้จะมีสติใ
กว่าจะหมดหนี้ เธอต้อง
แทนได้ไหมคะ หนู
ม่เหมาะกับสถานที่เช่นนี้ มานั่
ับเป็น
ได้ค่ะ แล้วแต
นี้เงินเดือ
ยังค่ะ ออกวันที่ยี่สิบห้า อี
ิบห้าหวังว่าฉันจะ
ุณที่ให้โอ
ึงสายตาไปวางที่ผู้ติดตาม
รับ
เดินตามหลังวสุออกไปจากห้องสุดหรูที่มีเจ้าของ
้อยพอให้เห็นเป็นรอยยิ้