เทพสวรรค์บัญชา

แดนเจ้าสมุทร สี่ดินแดนนี้ล้วนมีมาตั้งแต่บ

เจี่ยกำลังเตรียมตัวเ

หญิงรุ่ยอี้บุตรสาวคนโตของเทพอ

่พาถิงเออร์ไ

ี หากกระทำการใดที่ผิดกฎสวรรค์เกรงว่าเจ้าจะไม่

ห็นด้วย “เหลียนฝู่เองก็อายุมากกว่าแค่ 500 ปี แต่ก

สั่งข้า ไม่รู้ว่าตอนนี้หลับคาตำราหรือยัง ข้าแค่สั่งให้คัดตำรา

างไร นางเอาแต่ใจ ซุกซนก็เพราะ

งองค์หญิงรุ่ยอี้ผู้เป็นพระมเหสีเอก “และที่หม่อมฉันพูดเพราะเก

ื่อง “ข้าว่าคงได้เวล

กก็พบกับบุตรชายข

ผากมีเขางอกออกมาเล็กน้อย ใบหน้านั้

” ไปก

ยกแขนเสื้อขึ้น แขน

้งไปมาตามจังหวะจนเวียนหัว คนที่แอบพาน้องสาวไป

องไปยังด้านนอก ก็พบว่าท่านพ่อและพี่ชายกำล

ก็ต้องได้เห็นสวรรค์ เป่ยเถียนถิงยังคงตื่นเต้นกั

ถียนถิงพาลูกแก้วกลมให้กลิ้งเล็กน้อยจนหล่นลง

ถิงเออร์ หากเจ้าตกบนสวรรค์

เหลียนฝู่อย่าบ่นเสียงดังสิเจ้าคะ หา

ผู้สมรู้ร่วมคิดโดยป

่พ้นโดนทำ

วย หากพี่บอกว่าเจ้าแอบ

ือที่นางจะยอมรับโทษคนเดียว ลูกแก้วกลมกลิ้

บุตรชาย “เจ้าเป

ออก เหมือนว่าไม่ชินกับอากาศสวรรค์” เกือบ

้านหลัง เทพเจ้าจันทรายกมือขอโทษเสียยกใหญ่ ก่อนจะรีบวิ่งเ

ก้วใสที่มีปลาน้อยกำลังกลิ้งต

วเอง นางว่ายไปทางซ้ายเพื่อขยับลูกแก้วไปยังทิศเหนือ มองเห็นฝั่งนั้นมีต้นไม้ที่พอจะกันไม่ให้นางกลิ้งตกสวรรค์ ก็ใครใช้ให้นางใช้ลูกแ

ลาน้อย หมายจะไปทางทิศเหนือ แต่แล้วเจ้าลู

รงหน้า นางแหกปากร้องลั่นล

้งไปจนกระทั่งตกอ

ว่าลูกแก้วจะจมน้ำ คราวนี้นาง

ความซวยนี้ยังไม่สิ้นสุดด จู่ ๆ ก็มีคนเดินมา เป่ยเถียงถิงพูด

ยิน จากนั้นก็แตะนางตกลงสระ “เจ้

ลูกแก้วนอนอยู่ก้นสระ

ได้นอนนิ่งในสระไปอีกหลายพันปีแน่ เจ้าปลาน้อยเริ่มตระหนักว่าตัวเองคิด

ก้วก็ค่อย ๆ ลอยขึ้น จากความคิดที่ว่าต้อ

งอยู่ อยู่ห่างจากฝั่งราวครึ่งสระ อย่าให้นางเ

หาวิธีพาตัวเองไปให้ถึงฝั่งจะดีกว่า หวังว

ะเข้าฝั่งได้ไหมก็ขึ้

ียนถิงตะโกน

วยอะไรกันน

ังเพียงว่าเทพสายลมจะพัดเอาลูกแก้วของนางขึ้นฝั่งได้ แต

าช่วยข้า” คนบ่นก็บ่นต่อ แม้นางจะพูดดังเท่าไรคนก็ไม่ได้ยินอ

้งก็ตอนที่ลูกแก้วขยับ ดวงตาเป่ยเถียนถิงมอ

บุรุษคนนี้แต่งกายด้วยชุดสีแดงเพลิง ผมสีดำ บนหน้าผากมีเขางอก

่อนคิดได้ว่า หากนำไปให้บิดามีหวังได้ถูกขังในวังบาดาลหมื่นปีแน่ ไม่ได้

ี สิ่งที่เขาเห็นก็มีเพียงฟองอากาศ องค์รัชทายาทฟู่

้ก็แค่ปลาในลูกแก้ว เจ้

ยเถียนถิงอย่างไรเล่า ท่านไม่ได้ยินหรือไง” นางเริ

องที่ดู ๆ ก็น่ารักดี “ช่วงนี้ข้าเบื่อ

ารตามเขาไปตำหนัก เป่ยเถียนถิงได้สติก็หมุนตัวกลับไปยังมองที่จัดงานเลี้ยง ดวงตานางเต็มไปด

จะวางลูกแก้วปลาบนโต๊ะ จากนั้นก็มองเจ้าปลา

ป็นผู

ใช้นิ้วเคาะลูกแก้วไ

ว นางยอมติดอยู่บาดาลหมื่นปีดีกว่าอยู่กับผู้ชายแปลกหน้า

ั่นลูกแก้ว แต่คนด้านหน้าหาได้สะเทือน มองเ

ินไปด้านหน้าปลา แต่เจ้าปลาก็ว่ายไปทางอื่

อยากแกล้งปลาตัวเล็กจึงยกเจ้าลูกแก

่านไม่ต้องหวังดี คว

นถอดกางเกง นางรีบปิดตาเหมือนจะตายเสียให้ได้

ลาตัวเมียเสียด้วย ถ้าเช่นนั้

หนึ่งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเหมือนลอยในน้ำ และก็เป็นแบบนั้น นางกำลังอยู

“แม้ข้าจะเป็นถึงองค์รัชทายาท เป็นคนที่อยู่เหนือใต้หล้า อยู่ใต้คน ๆ เดียว แต่ข้าก็ห

ีนะ กำลังจะเห็นใจอยู่แล้วองค์รั

ปเขาก็ไม่ได้ยิน ช่างเถอะ นางไม่สนใจแล้ว เป่ยเถียนถิงปิดตาเมื

่อข้าหรื

ท่าน ข้าชังท่าน

าเลย เพราะตอนนี้

หาไม่ข้าจะกลั้นใจตาย คราวนี

ียนถิงถึงกับมองด้วยหางตา

ังงอนหรื

ด้งอน ข้

เป่ยเถียนถิงยอมแพ้ ยอมหยุดหมุนตัวห

กไปข้างนอกได้เด็ดขาด ถึงเจ้าเป็นองค์ร

้าหมื่นปี ดูแล้วไม่ธรรมดาจริง ๆ แต่คนอาย

กจินยวี๋ เจ้า

จากคนมองได้ “ข้าชอบเจ้าจินยวี๋” ที่จริงแล้วนางพ่นฟองเพราะโมโหจน

หลังฉากหยิบเสื้อผ้ามาแต่งตัว เป่ยเถียนถิงหันหลังให้ มอ

้จากเจ้าสมุทร

นั้น เพราะภาพที่ว

ทก็กลับมาพูดถึงความงามของมังกรสีทอง นางจึงลองวาดมังกรที่ว่าก

ังเกล็ดมังกรสีทอง

งเริ่มรู้สึกผิด รู้อย่างนี้นางน่าจะใช้เปลือกหอยฉิงฉิง (เปลือก

หลงวางนางบนเตียง “ค

ีก สวรรค์ท่านรักข้ามากเกินไปใช่ไหม รําพันไม่ทันจบเขาก็ดึง

จ้าเป็นขอ

็นของ