หย่ากันแล้วไยต้องรักท่าน

กคิดถึง เมืองเว่ยก็ต้องคิดถึงหอเหมยฮวาเป็นอันด

ำสั่งของไป๋ชิง นางลงจากรถม้าก็ขยับไปด้าน

ตูก็เอ่ยทักอย่างสนิทสนม “ฮูห

น เป็นการหนีปัญหาที่สิ้นเปลืองที่สุด นางหยิบถุงเงิน ที่ได้จากลู่ฮ

ูกดุเอา ห้องเดิมคร

วนไปบันไดซ้ายมือขึ้นไปยังห้องชั้นสองที่มุมซ้ายสุด ร

วเราะดังออกมา “ภรรยาท่านไปไหนแล้ว รอบก่อนมาร้อง

นึกผิด คิดว่าจนถึงตอนนี้ก็คงกำลังสวดมนต์อยู่ อ

ะทั่ง เหมยมาม่ามายืนใกล้นาง “วันนี้แขกเยอะ เจ้

ของหอ จากนั้นก็หยิบถุงเงิ

ไรยิ่งดี อีกห้าวันหากเงินไม่พอข้าจะให้คนมาส่งให้

่อได้ทั้งเงินได้ทั้งลูกค้า แถมไป๋ชิงไม่อาละวาด

นวนหนึ่งถือเอาไว้ หากสตรีใดปรนนิบัติถูกใจก็หยิบตั๋วเงิน ส่งให้ ผู้ห

มยฮวากำลังซบแผ่นอกเพื่อขอตั๋วเงินเพิ่ม เมื่อได้สามใบก็รีบเก็บอย่างดี หัน

ไปยังด้านหลัง คนดูแลประตูค่อนข้างแปลก

า ปิดใบหน้าหลุดอย่างง่ายดาย คนเฝ้าประตูรีบก้มลงเพื่อหยิบผ

งนี้เชียวหรือ” สีหน้าเขา

ดทั้งสิ้น ท่านอย่าไ

กครั้งแล้วเร่งเท้าออกจากหอ ร

ียใจสักนิด ใบหน้านั้นเรียบเฉยราวกับรอคอ

รื่องนี้มานาน ถึงเวลาที่ทุกคนจะต้องได้รับรู้นิสัยที่แท้จริงของสามีนาง เพ

ดบัญชี ดีดลูกคิดกำไรกับห่าวอู๋ได้แล้ว หากเทียบแล้วตอนนี้

้านค้าสกุลลู่ ไม่ทันจอดร

าคืนข้าเดี๋ยวนี้ หาไม

เรื่องนี้ไม่เกี่ยว อันใดกับนาง เขาจะล่มจมก็จม

งหยวนที่เป็นลูกค้าเจ้าประจำ ดูเหมือนคนในร้านจะไม่มีใครจัดการอะไรได้เลย ปล่

่ายก็รีบทัก “ใช่ฮ

ไว้หันมองแล้วรีบก้มต่ำ “เถ้าแก่

มาคืนข้าหน่อย คนหาเช้า กินค่ำยังไงก

าบถึงต้นสายปลายเหตุแต่อย่างใด เอาไว้เมื่อข้าทราบเรื่อง ทั้งหมดแล้วจะรีบดำเน

เงินถุงที่พกซ่อนเอาไว้ ส่งให้ “อันนี้ถือ

วหันมาตวัดตาใส่ “ถ้าเช่นนั้นข้าจะถือว่านี่เป็นดอกเ

ๆ ด้วย เมื่อข้าจัดการ เรื่องวุ่นวายลงตั

กปากอยู่ครึ่งค่อนวันแต่ไม่ได้เลย จึงพยักหน้า “ได้ ข้าให้เวลาเจ้า

ดกลัว ก่อนจะมองพวกเขาที่จากไป

ชิงที่เดินเข้าไปด้านในร้าน หันมองรอบร้านไม่มีคนอ

็นๆ ถึงจะกลับ กำลังหาเงินทุนมาค

้นสอง เข้าไปในห้องทำงานแล้วก็จัดการลงกลอนให้แน่น หันมอง ในห้องก็พบ

ี่จะจึงเดินไปยังฉากดอกไม้กวีที่แขวนอ

ซ่อนเงินและที่ดินไว้จำนวนหนึ่ง แต่ตอนนั้นเกิดเรื่องเสียก่อน นางตั้งครรภ์และแท้งบุตรไปในเ

ชิงมองด้านในที่ยังอยู่ครบก็เบาใจ จึงหยิบใส่เสื้อตัวเองเอาไว้ จากนั้นก็

ยมีสีหน้าตะลึง ก่อนนึกได้ว่านางเป็นแค่สะใภ

ี” ห่าวอู๋เอ่ยด้วยน้ำเสียงรำคาญ ไม่มีค

ยังไงก็ต้องรับ ในเมื่อท่านเป็นคนจัดการบัญ

ฝนฟ้าด้านนอกข้าสั่งได้เมื่อไรกัน” ห่าวอู๋เอ

นไปไหนมา หรือว่าไปสุสานบรรพชน? อืม จริงสิ ข้าได้ยินมาว่าสุ

นางจึงเอ่ยต่อ “ถ้าเช่นนั้นแล้วพวกเร

แต่คนทำผิดก็ย่อมกลัวถูกจับได้ จึงเดินขึ้นไปยังชั้นสอ

ากองของกำไรมากกว่าขาดทุน เรื่องพวกนี

อู๋ยังคงทำท่าทีสงบอยู่ แม้ใน

ำลังตกลงกับท่านอยู่ ท่าน

จะได้มายินอะไรเช่นนี้ “ข้าหูฝาดไปหร

หน้าจะมีการเปิดรับเงินบริจาค หากส่งเงินทางนั้นก็จะไม่มีใครรู้ว่าเงินม

ด้ยินลู่ฮูหยินบ่นว่าเขามักจะขอหยุดงานเพื่อไปเคารพสุสานบรรพชน ตอนแรกนางก็ไม่แปลกใจอันใด จนกระทั่

หากไม่ไปซ่อนเงินที่แอบเ

ลักฐานอันใด บอกเรื่องนี้ไปใครจะเชื่อ ในเ

ชิงพูดตามตรง “แต่ถ้าข้านำคน

้ไปทำไม ในเมื่อเงินของสกุลลู่สามารถสร้างได้มากกว่า” ถึ

ก็ฟื้นคืน เหตุใดต้องมาเอาเงินที

่ท่านได้ไป แต่หมายถึงเง

ิ่งมองก็ยิ่งสงสัย

นครั้งนี้ จากนั้นก็เอาคืนมาให้มากกว่าเดิมหลายเท่าตัว ส่วนเงินเล็

ไม่รู้หรือยังไงว่าถ้าทำแบบที่เ

นทุกครา เหมือนกับคนไม่มีพิษไม่มีภัย หากแต่เมื่อรอยย

อ่อนโยนนั้นเป็นคนยังไงกันแน่ ที่ผ่านมาเขามองนางเป็นสตรีเบาปัญญาม

ปจำนำที่ร้านคุ้มภัยสกุลจาง จากนั้นก็เอาเงินมาจ่ายพ่อค้าที่พวกเราติดหนี้เอาไว้ ส่วนเรื

จก็ได้แต่คิดว่า ลู่เฉินไปทำอะไรให้เจ็บช้ำน้ำใจ มิร

มดตัว ไม่เหลืออะไรแล้ว ที่สำคัญกว่าในตอนนี้คือ เขาคว

นี้ ก่อนจะให้คนของตนกระจายข่าวเรื่องโสมชุดใหม่ที่ร้านค

ับ ความเสียหายอย่างหนัก สมุนไพรโสมที่กำลังเป็นท

มื่อสินค้ามีน้อยกว่าความต้องการ ย่อมทำให้สินค้าตัวนั้นมีมูลค่าสูงขึ้น คนพว

่าวจริงๆ มุมปากห่าวอู๋ยกขึ้น เขา