คำสัญญาวิวาห์ลวง

ช่ไหมครับ?” คำถามง่า

ารับหยิบบางอย่างจาก

ี่ระบุชื่อนามส

จระหว่างขับรถยนต์เพื่อพาหญิงสาวคนนั้นไปย

นาดกระทัดรัดตรงหน้า เนื้อที่ไม่มากไม่น้อยเ

นผายมือและช่ว

อเองได้ ว่าแต่...” ด

คนงานที่นี่ค่ะ แป้นพาไปที่ห้องนะคะ” รอยยิ้มจริงใจช่วยคลายความกั

ลาหลังอาหาร เขายังปรับตัวให้ยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นไม่ได้ แม้จะผ่านมาเดือนกว่า

ของคนงาน ดาน

ับแป้น บ้านหลังนี้ม

พวกเขาทนอารมณ์ร้ายๆ ของคุณคร

“แป้นไม่มีที่ไปน่ะคุณ บ้านแป้นจน หากแป้นไม่มีงานทำ คนที่บ้านคงลำบาก” ดานันพยักหน้าเ

นไม่ไหว ยัง

ันเธอแบกไม่ไหวหรอก หากไม่ยอมรับความช่วยเหลือ

” คนป่วยที่อารมณ์ร้ายกาจคนนั้นการกิ

ป้นเป็นแค่สาวใช้ทำงานบ้านทั่ว

าฬิกา จวนจะถึงเวลาอาหารมื้อเที่ยงแล้ว แต่

ระยะทางจากบ้านใหญ่มาถึง

ะ จะได้ไม่ต้องรอนาน” งานง่ายๆ ดานันทำอาหารเป็น การใช้ชีวิตร่วมกับคนป่วยอารมณ

ิงทำอาหารเ

ญิงดาไม่ชิน ดาทำอาหารเป็นค

นชม “ดีจังค่ะ บางครั้งคุณครามก็อยากกินนอกเวลา

นอกไปซื้อของ

ี๋ยวแป้นบอก

ดินนำโดยไม่ต้องให้แป้นบอกทาง ครัวมักจะอยู่ด้านหลัง และดานันก็เดาถูก แป้นเดินตามไปห่

ตรงนี้วะ!!” ส

มาก็ดีแล้ว คุณดาเธอจ

แล้วเหรอวะ?” เสียงสนผสม

ซื้อของสดสำหรับทำอาหารให้คุณคราม

ันที่สาระวนอยู่หน้าเต