บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

เป็นคุณชาย

ส่วนหลูเพ่ยเคยเป็นแม่นมภรรยาเอกของเจ้านาย ดังนั

ึงได้คำตอบว่ามีบุตรสาวเพียงหนึ่งคน แต่งงา

พราะเกรงว่านางจะเป็นห่วง ยามนี้มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแล้ว จึงสา

ชี้แนะเรื่องที่นางไม่ค่อยเข้าใจ ในตำราของเรือ

กมานั่งมองบุตรสาวฝึกฝนวิชาศิลปะการต่อ

เป็นคุณหนูอยู่ในเรือนเหมือนผู้

น้า การได้มาดูแลสองแม่ลูกคู่นี

นางอยากเก่ง วันข้างหน้าจะได้ปกป้องฮูห

่ยเช่นน

ะลำบากจนทนไม่ได้ แต่ตรงกันข้ามบุตรสาวของนาง สามารถใช้ชีวิตได้

บ้านก็จริง แต่อดีตเขาเคยเป็นหัวหน้าโรงฝึกมาก่อน สา

ยดูแลข้ากับเหยาเอ๋อร์ ป่านนี้ไม่รู้เราสองแม่

าอ่อนโยน ได้สองคนนี้มาอยู่ในเรือน

ั้นหลี่เมิ่งเหยาไม่เดินไปชี้ตัวเขาสองคน ชีวิตคงได้แต่นั่งมอ

หลังเห็นว่าหลี่เมิ่งเหยา มีพลังลมปราณที่

ไปฝึกพลังลมปราณเหล

ึกในคว

ไรนะ

ันไงเล่

อนหัวเราะออกมาเบา ๆ “ล้อเล่นเจ้าค่ะ ข้าฝึกตาม

าณแบบนี้ คนส่วนใหญ่ต้องฝึ

อนสองเดือน ก็หมุน

้ดี แต่ฝีมือการต่อสู้ยังอ่อนด้อยนัก ต

อกหมัดในความฝัน ยังกะต่อยลมต่อยฝนก็ไม่ปาน พอได้ลุงจงช่ว

ยังน้อย ค่อย

อื

นายมาก่อน หลี่เมิ่งเหยาจึงมอบหมายให้เขา ออกไปมองหากิจก

าคุณหนูจะไม่รู้ ทำร้านค้าต

ย่าไปบอกท่านแม่ล่ะ นางไม่ค่อยรู้เรื่องพว

ค่อยมั่นใจเท่าไร คุณหนูของเขาจะมีเง

จงแนะนำมานั้น หลี่เมิ่งเหยาไม่พอใจเลย

านซื้อเรือนที่อยู่ติด ๆ กัน จากนั้นก็ทำการปรับปรุงให้สวยงาม โดยเน

ือนไป หากคำนวณไม่ผิดสามสี่ปีนางก็ได

ำคัญกับโอสถในเรือน ยามนี้นางสามารถควบคุม การเข้าออกเรือนโลกันตร์ได

็นหนึ่งเดียวกับกำไลหยกโลกันตร์ นางก็สามาร

่ง กับกำไลหยกโลกันตร์ได้ ภายภ

้นี่เอง นาง

ฉาซูหลิ่งปวดท้องพร้อมคลอดเสียแล้ว ลุงจงร

ำคลอดด้วย แม้หมอตำแยจะไล่นางออกจากห้องทำคลอด นางก็

มาพร้อมส่งเสียงร้องไห้ดังลั่นจ้า ตามมาด

็นคุณชายน้

นำไปมอบให้ผู้เป็นมารดา

กชายจริ

คลอดบุตรชายทั้งที แต่สามีกลับไม่รับรู้ก

หมอตำแยทำความสะอาดท่านแม่ไปก่

ก จึงอุ้มน้องชายไปยังห้องด้านข้าง

นางให้เหตุผลท่านหมอที่โรงหมอบอกไว้ นมมารดาดีที่สุดทำให้ท

อุ้มเด็กเป

งแต่เปลเด็กเล็ก ที่หลี่เมิ่งเหยาออกแบบได้อย่างแปลกตา การตกแต่งห้องน

รียนจบมหาลัย นางจึงได้อุ้มหลานตั้งแต่ยามนั้น พออ

ากป้าห

อนมีเด็กเล็กทำให้คนแก่อย

ื่องที่ไม่เคยคาดฝันมาก่อนจริง ๆ “ว่าแต่ฮู

อกมาหนึ่งคำ ก่อนเอ่ย

รสาวไปว่าตัวเองไร้ความรู้ ตัวอักษรก็เขียนไม่เป็น จะมีปัญญาไปตั้ง

“ให้เขาชื่อหลี่ชงหยวนก็แล้วกัน จะได้ฉล

เสี่ยวหยวนน้อยของแม่” เฉาซูห

นต้องให้นมน้องแล้ว

ล็กน้อยรีบเอ่ย “ข้า

หรอกรึ” แม้จะเข้าใจแต่ว่าหลี่เมิ่

ลี้ยงเจ้า พอเจ้าได้สามขวบ นางมาขอไถ่ตัวกลับ

อนลมหายใจเบา ๆ

ท่านช่วยสอนท่านแม่ข้

้ว” จากนั้นนางก็เข้าไปหาคนบนเตียง พร้อมกั

าว่า หากเด็กไม่ดูดนมให้ใช้

ายในห้อง หันไปมองน

ูดสิ่ง

ไม่ผิดเจ้าค่ะ เป็นอย่า

กำชับเรื่องการดูแลร่างกาย และสอนวิธีการอยู่เดือนให้พวกเขาได้

สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะการเลี้ยงดูเด็กทา

ี่เมิ่งเหยา เติบโตขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีลุงจงเป

นางเป็นอย่างดี การซื้อพวกเขามาจากนายหน้า

ันตร์ นางอ่านตำราในเรือนโอสถ แทบหมดทุกเล่มแล้ว ได้ทดลองปร

างแอบฝึกฝนอยู่ที่เรือนโลกันตร์ตลอดเวลา สถานที่แห่งนั้น เหมือนมีพล

่ในเรือนโลกันตร์ กลายเป็นเศรษฐีน้อย ๆ ของเมืองฉางไป

รุปแล้วนางใช้เท่าไรก็คงไม่มีวันหมด เพียงแต่นางจะร่ำรวยขึ้

บรรดาสมุนไพรที่ใช้ทำยา ล้วนอยู่ในสถานที่บนกำไลหยกโลกันตร์ นางมาเข้าใจภายหลัง

นางไม่อยากเปิดหอโอสถ ยาพวกนี้ไม่สามารถจำหน่ายในราคา

่องกำไลหยกโลกันตร์ต้องเป็นความลับ ที่มีเพียงนางค

ต่อซื้อขาย กับเถ้าแก่ของหอโอส