บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

้านข้าง ๆ เรามีค

้าตาเอาไว้ และตั้งกฎกับเถ้าแก่ของหอโอสถไว้ ห้ามถามไถ่ถ

เป็นพวกมาตุ้มตุ๋นหลอกลวง แต่พอได้เห็นยาที

ิ่นหอมสดชื่นเช่นนี้ สีสันก็ส

รั้งแรกที่เขาได้พบเจอ เม็ดยาที่กลิ่นหอมละมุนกลม

ยกว่ายาล

ช้ชื่อนี้ ในเรือนโลกันตร์ไม่มีชื่อยา เขียนไว้เพียง

กินสองเฟิน(สองนาที) เมื่อป้อนยาเม็ดนี้เข้าไป จะทำให้กลับมาหายใ

งรอให้อีกฝ่ายเป็นคนเอ่ย เพราะเขาอยู่ในแ

น จะดีเช่นเจ้าเอ่ยมาหรือไม่”

็ด เดือนหน้าข้าจะมาใหม่” นางไม่

นางหย

นมีอั

ไหน ขอรู้ชื่อแซ่และที่อยู่ได้หรือไม่ ท่

ามอยากรู้อยากเห็นตัวตนของข้า อีกหนึ่งเ

อง แม้ยังไม่เคยได้ลองใช

ือนค้าขาย คนงานทั่วไปไม่รู้จักนาง จึงต้องยื่นป้ายเจ้าของกิจการให้ดู ไม่ช้าผู้ดู

นี้ใบหน้างดงาม ผิวพรรณเปล่งปลั่ง ราวตุ๊กตาผิวกระเบื้องเคลือบ

ลี่ชงหยวนในวัยสี่ขวบ ใช้ขา

ยวนเดี๋ยว

ลูกธนูเข้าใส่นาง ทำให้นางต้องเอื้

เหตุใดไม่พาข้

้ากลมอวบทำแก

สนุกหรอก เอาไว้วันหลังข้าจะพา

คำพูดเชียวนะ ไม่เช่นนั้นข

ด้

แต่ไหนเลยจะรู้ว่า เพียงแค่เขาเอ่ยออดอ้อนนิด

่าชังเกินไปแล้ว นางฟัดแก้มซาล

ามถูกเนื้อต้องตัวกัน แต่ท่านชอบหอมแก้มข้าตล

วบหรือไง ไม่อยากให้ข้าหอ

แต่ในใจเขารู้สึกมีความสุขทุกครั้ง ที่ถูกพี่สาวหอมแ

นข้าง ๆ เรา มีคน

ม หล

อยชี้นิ้วไปเรือนหล

ุณชายสามผู้นั้น ผ่านมาห้าปีแล้วนางจำ

เขาเล็กเพียงนี้ไม่สามารถมองเห็นคน

มแก้เขินเล็กน้

ามผิดมาอย่างแน่นอน “เจ้าม

ไม่ได้ต

่วเบาเพราะก

ข้าก็แค่ไปเก็บกลับคืนมาเท่านั้นเอ

หยวนเล่า

รมาจากไหน ข้าก็บอกไปตามตรง ว่าข้าอยู่บ้านหลังนี้ เป็นลูกชายของท่านแม่ เขาไม่ว่าอะไรให้ขนมข้ามากล่องหนึ่ง ข้าเอาไป

เจ้าจะไปรับของคนแปลกหน้

ต่พี่ชายตาบอดผู้นั้

ชายตา

๋ด้วย เห็นเอาแต่

นเรือนนั้น ถึงตาบอดขาเป๋เสียแล้วล่ะ อดนึกถึงเรือนโอสถไม่ได้

ื่องของข้

ห้ตะเกียงกับกร

งนี้เอาไว้ก่อน อุ้มน้องชายเข้าไปหามารดาใน

ป้าหลูรีบเข้าไ

ให้ป้าหลูตุ๋นน้ำแกงไก่ ไป

วหยวนใช่ไหมที่เล่าให้ฟัง” เฉา

๋นน้ำแกงไก่ใส่โสม ให้ลุงจงเอาไปมอบให้แทนคำขอบคุณ เหยาเอ๋อร์

นโน้น เราไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเกี่ยว แต่ว่า

เรือนฝั่งโน้นจริง ๆ หากเราไปก่ออิฐทับของพวกเขา เกรงว่าจะเป็

ลูไปจัดการได้เลย” เฉาซูหลิ

ชาย “เสี่ยวหยวนไปคัดตัวอัก

ี่ยวหยวนน้อยขานรับเสีย

งห้องหนังสือและนั่งดูแลเขายามคัดลอกตัวอั

พูดคุยกันอยู่ในห้องโถง เฉาซู

่ยออกมาตรง ๆ เจ้าค่

ู้ ว่าเจ้าไปทำกิจการใหญ่โต อยู่ด้านนอกกับลุงจง ไหนเจ้าว่าแค่ทำการค้า

าก จะว่าไปแล้วหากเพิ่มการปล่อย

เจ้ายังเห็นข้าเ

จะร่วง ไม่อยากให้ท่านไม่สบายใจตามไปด้วย ตอนนี้กิจการเริ่มเข้าที่เข้าทา

้อแท้ หรือออกปากบ่นชีวิตที่เป็นอยู่ ดูยามนี้สิ แอบไปทำกิจการค้าขายเสียใหญ่โต แ

ีแล้ว อย่างน้อยเจ้าก็เลี้

มิ่งเห

าะข้ากินไปจน

ยังมีความงดงามอยู่ราวสาวแรกรุ่น บาง

วมองหน้าตัวเองนิ่ง ๆ

รัวใหม่หรือไม่ ข้าว่าท่านสาม

ุภรรยาของพ่อเจ้า หากข้าไปมีบุรุษอื่น คงถูกพ

มไถ่ก็ไม่เคย ทั้งที่ก็ไม่ได้อยู่ไกลกันมากนัก เ

าเอ๋อ

อกอยู่เหมือนกัน เพราะสิ่งที่บุตรสาว

ั้งท่านแม่เอาไว้ ให้ข้าไป

้เดียว ไม่คิดมีสามีใหม่ด้วย ไปเลยกลับห้องเจ้าไป

ังเดิมไม่

พอเดินไปใกล้จะถึงห้องของตนเอง กลับได้ยินเสียงเหมือนคน กำลังซ่อมแซมบางอย่างจา

ย่างตั้งใจ แต่สีหน้าแววตาของแต่ละคน ดูไม่มีความสุขเท่าใดนัก แบบนี้คงไม่ได้

อนบ้านแ