สมบัติแห่งขุนเขา

งแต่ย้ายมาที่หมู่บ้านนี้ ครอบครัวหนิงก็ไม่ได้ สนิทชิดเชื้อกับเพื่อนบ้านมากนัก เพียงแค่ทักทายกันตามมารยาทเพียงเท่านั้น เมื่

วนะขอรับ ประเดี๋ยวพอหนาวมา

น แล้วค่อยไปหาไม้ไผ่ มาทำคอกชั่วคราวไ

ผ่ทันที ในขณะที่เดินขึ้นเขาเพื่อไปตัดไม้ไผ่ เนี่ยหลิ

ือไม่ วางหมูลงมาเถอะ

จะไปที่ใดกันเจ้าคะ นี

่มาทำคอกให้วั

ับบ้านเถอะ ขอรับ ส่วนไม้ไผ่ พวกข

ตามที่พว

่ามาได้ เพราะป่าชั้นนอกแทบไม่มีสัตว์ออกมา ให้พบเห็นบ่อยนัก ชาวบ้าน เป็นเพียงคนธรรมดาไม่ใช่ผู้ฝึกตน จึงไม่กล้าเข้าป่า ลึก อันเป็นที่อยู่ของสัตว์วิญญาณ เมื่อทั้งคู่เดินมาถึงบ้าน หยางหลงเอาหมูไปไว้หลังบ้าน เพื่อ

งเล่น ที่ลานบ้าน เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว ได้เวลาอาหารเย็นพอดี ทุกคน ไปล้างหน้า ล้างมือและ รีบกินข้าวด้วยความหิวโหย หลังจากอิ่มแล้วท่านพ่อ ให้ทุกค

ันนี้ เหลือจากที่ข้า ซื้อเก

ม หลังคา กับผนังบ้านตรงส่วนที่ชำรุด ให

กให้ มีห้องเพียงพอกับทุกคน น้องรอง กับน้องสามในอนาคตต้องแต่งภรรยา ห้องหับต้องมีเพียงพอเจ้าค่ะ ข้ากลั

ากมายมาทำอันใด” ท่านแม่เ

้อยๆ หน้าหนาวเราก็จะมีเสบียงอาหารที่เพียงพอ อีกทั้ง เวลา สร้างบ้าน ข้า อยากให้ น้องรอง และ น

าอาหลิง ที่ค

ขอรับพี

เจ้าค่ะ

เราเป็นครอบครัวเดียวกั

และขอบคุณ ในขณะที่พวกเขาลำบากภรรยาไ

้วยเลย ส่วน ท่านแม่กับน้องเล็ก ให้น้องรอง ขับเกวียนพาเข้าเมืองไปซื้อ ผ้

าล่ะพี่

วันเก็บไว้เป็นเสบียงหน้าหนาว อ่อข้าลืมไป วันนี้ข้าได้ หญ้ามรกตเหมันต์มา ห้าต้น

บพี่ส

วจะมาเยือนแล้ว ได้แต่หวังว่า คงจะไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นนะ อย่างน้อยๆ