สมบัติแห่งขุนเขา

้ไม่รู้จักปุ๋ยกระมัง ช่างเถอะ ค่อยจัดการหลังจากผ่านหน้าหนาวไปแล้ว ตอนนี้ทำอะไรไม่ได้ แถมความลับเรื่องแหวนก็ไม่รู้จ

าสองปีแล้ว ถึงจะมาอาศัยร่างเนี่ยหลิงคนเดิมแล้วยังไง มันก็เนี่ยหลิงนี่แหละ ขออนุญาต ฮุบสามี และครอบครัว มาก็แล้วกัน ในเมื่อเจ้าคือข้า ข้าคือเจ้า ฮิฮิ เนี่ยหลิงคิดอะไรไ

แล้วก็ข้าววันนี้เป็นข้าวผัดกระเทียม แค่นี้คงพอแล้วล่ะ เมื่ออาหารเสร็จ แล้วเนี่ยหลิง

มน้ำม

่อยมาก ”หยางหลงเอ่ยออกมา แม้จะเ

งและน้องเล็กเข้าเมืองซื้อของ หยางหลงไปหาช่างมาซ่อมบ้าน ท่านพ่อ สอนหนั

ลาและตัดกิ่งสนมาให

บพี่ส

นื่องจากบ้านหนิง อยู่ท้ายหมู่บ้านติดเขา แถวนี้มีบ้านคนไม่มากนัก เพื่อนบ้านที่ใกล้ ก็บ้านสกุลหลิว อ่า บ้าน ผู้หญิงหน้าวอกปากแดงนี่เอง เนี่ยหลิงเดินกลับมา ถึงบ้าน น้องสามก็กลับมาจากบนเขา เนี่ยหลิงไปก่อไฟ รมควันหมู โดยให้น้อ

่าย ผ้าห่มฟูกนอนใหม่สำหรับทุกคนเด็กๆดีใจกันมาก มีเสื้อผ้าชุดใหม่ เสื้อกันหนาวตัวใหม่ หยางหลง บอกกับทุกคนว่าพรุ่งนี้ ช่างไม้จะเข้ามาทำคอกวัว และมาดูบ้านว่าต้อง ใช้กระเบื้องมากน้อยเพียงใดในการเปลี่ยนหลังคา แล้ว ผนังมีกี่จุดที่เสียหาย จะได้ คำนวณ ค่าใช้จ่ายและ ค่าแรงคนงานด้วย พรุ่งนี้ให้ท่านพ่อรับหน้าที่ตกลงกับช่าง ท่านแม่และน้องเล็ก เร่งมือตัดเสื้อผ้า และ ดูแลปลาที่ตาก ให้แห้ง

นที่ขาย สมุนไพรวันน

เจ้าโตแล้ว สมควรมีเงินติ

ต่คิดในใจ พี่สะใภ้ดีมากจริงๆ หากเขาจ

หลังจากแยกย้ายกันแล้ว เนี่ยหลิงคุยกับหยางหลง เรื่องอาการเจ็บป่วยของท่านพ่อและท่านแม่ ยิ่งอากาศเย็นมากเท่าไ

าหนาวนี้จะได้ไม่เจ็บป่วย ขึ้นมาอีก ถึงแม้เราจะพอมีเงินแล้ว แต่ถ้

่ก็ว่าดี”หยางหลงผู้ไม่เคยขัดใจภ

ษาหารือกันแล้ว ทั