แค่คนที่คุณไม่มีวันจะรัก
นท
ขวัญข้าวรีบสาวเท้าออกไปเรียกพี่วินมอเตอร
หน่อยส
ข้าไปส่องกระจกมอเตอร์ไซค์หันซ้ายทีขวาที พอสำร
นหกสิบ
ะ ไม่ต
ึงได้แต่มองบนก่อนจะเลี้ยวรถบิดออกไปจากบริเวณนั้น ขวัญข้าวเดินเฉิดฉายเข้าไปในร้าน กวาดตามองไปรอบ ๆ เห็นว่ากษิด
ว คุ
ข้าหากันด้วยความสงสัย เมื่อไม่กี่นาทีก่อนเขาเพิ่งจะคุยกับเธอ แล้วทำไมตอนนี้เธอ
นึกว่าคุณต่อออกจ
บ นึกว่าคุณตั้
ลยนะคะ ตอนที่ถามก็คิดว่าคุณต้องออกจากร้านไปแล้วแน่ ๆ ข้า
แฟอีน แต่หัวใจต้
ะ งานสบายจังเลยน
จ้านายทำธุระแถวนี้ ระหว่างที่เจ้า
ด้วยคนไ
รั
เสียเลย พอนั่งลงแล้วกษิดิศก็ทำจมูกย่นก่อนจะปล่อยเสียงจามออกมาโดยที่ใช้มือข้างหนึ่
โทษ
ะ คุณต่อไม่ส
ครับ ผ
อกแล้วว่าจะชวนเขาคุยอะไรต่อดี บรรยากาศจึงดูเหมือนจะเงียบกริบไม
ไม่ทำงาน
ฟูลไทม์ แต่ตอนนี้งานตัวเองคงต้องเอาไว้ทำกลางคืนแทน
ถึงจะทำเหมือนไม่อ่อยเขาก็ยังดูออกว่าเธอกำลังเปิดทาง สิ่งที่กัลยาเคยสอนมาขวัญข้าวลืมไปหมดแล้ว หากจะพูดตรงประเด็นหวัง
ต่อนอนดึ
างวันก็ดูพวกสารคดี บางวันก็ทำงานจ
เขาไม่มีเบื่อ ยามที่ได้มองใบหน้าหล่อ ๆ ผสมกับการวางตัวเป็นผู้ดีเหมือนราชนิกูลขวัญข้าวยิ่งกรี๊ดกร๊าดใน
นหนังสือและเบื่อดูสารคดี อยากจะหาคนโทรคุ
กเพื่อน ๆ ของผมเอง ถ้าคืนไหนพวกมันดื่มหนักจน
งในชีวิตเขา แต่กษิดิศก็ตัดเธอออกจากวงจรชีวิตอย่างสุภาพ ก่อนที่ขวัญข้าวจะทันได้ถามอะไรต่อ ก็มีชายหนุ่มรูปร่าง
ึงนานแล
ำขวัญข้าวในฐานะอะไร จึงข้ามขั้นตอนนี้ไปก่อนแล้วหันไปแนะนำขวั
ีค่ะคุ
ะ วันนั้นคุณนี่เองที่ทั
าไปทางกษิดิศแล้วอมยิ้ม
เอ่อ...งั้นข้าวไม่รบกวนดีกว่าค่ะ วันนี้คุณต่อมีนัดแ
แฟของตัวเองแล้วลุกขึ้นยืน
นะครับ เหมือนเพื่อ
้นั
โทนเสียงทุ้มต่ำ คล้ายเป็น
แค่แวะออกมาซื้อกาแฟแป๊ปเดียว ข้าวทำงานอยู่ร้า
ากลั้นขำไม่อยู่แล้วจริง ๆ กษิดิศก็ยิ่งมีสีหน้าดุดันกว่าเดิมหลายเท่า
ัวเรา
ำลังจี
ม่
ค้ามั
ฉย
ื่อกี้เค้าก็พูดอยู่ว่าทำงานที่ร้านดอกไม้ กูเห็นจม
เดาม
ทำงานของตน เมื่อถึงเวลาสี่ทุ่มกษิดิศได้กลับถึงบ้านจัดการธุระส่วนตัวเสร็จก็เตรียมตัวเข้านอน แต่ก็ไม่ลืมทำกิจวัตรประจำวันคืออ่านหนังสือ
็นเพราะมีคนส่งข้อความหาเขา ชายหนุ่มพับหนังสือวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง ขยับแว่
: นอนรึยั
อ : ย
ค่ะ งั้นข้า
ถาม
ลับไปว่าครับสั้น ๆ แต่ฝ่ายนั้
: เจอกั
ม แต่เธอก็ทึกทักเอาเองว่าจะได้เจอเขา ชายหนุ่มคว่ำหน้าจอมือถือเอาไว้แล้วหยิบหนังสือเล่มเดิมมาเ
อบที่สอง น่าแปลกที่มีคนรบกวนเวลาส่วนตัวขนาดนี้แต่เขาเองไม่รู้สึกหงุดหงิดเ
ฝันดีนะคะ เข้านอนเร็ว ๆ ตื
ราะออกมาเบา ๆ ก้มหน้
ม่มีวันไหนเข้านอนเร็ว เพราะอย
ช่นะคะ คุณต่อหล
องอมยิ้มกับข้อความของใครมาก่อน ยกเว้นเธอคนนี้คนเดียว ไม่น่าเชื่อ
่เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากต่างหาก สวยจนเขาคิดว่าเธอจะต้องมีคนมาจีบมากแน่ ๆ
พรุ่งนี้วัน
วันหยุดครับ แต่พรุ่งนี้ข
็อย่างว่าแหละหากเจ้านายเรียกใช้งานยังไงก็คงต้องไป งานข
งั้นพรุ่งนี
ิ้ว ยังไม่ทันได้ตอบกลับข้อคว
ว : อุ้
็นคำเป็นประโยคเลย
สี่ทุ่มกว่าแล้ว หากทำแบบนั้นข้างห้องก็จะโยนคุถังกะละมังหม้อมาแทน ไม่ถึงนาทีข้อความปักหมุดโลเคชันของกษ
่คอน
ล้วพรุ่งนี้เช้าจะได้ไปถูก ขวัญข้าววางมือถือลงแล้วแกะมาส์กมาโปะหน้า นี่คือการเตรียมตัวขั้นพื้นฐานสำหรับออกเดท
ลอกมาส์กออก เดินไปส่องกระจกหันซ้ายทีขวาที ใจจริงอยากตั้งนาฬิกาปลุกตั้งแต่ตีสี่ แต่ก็กลัวว่าจะอดทนรอไม่ไหวแล้วพุ่งไปหาเขาตั้
ิถันเรื่องการอาบน้ำเป็นพิเศษ พอทุกอย่างโอเคดีแล้วก็ลงมาที่ชั้นล่าง โบกรถแท็กซี่โดยสารให้ไปส่งที่คอนโดดังกล่าว เมื่อมาถึงหน้าคอนโดขวัญข้าวตะลึงค้าง แหงน
อเรา...แต่แบบนี้จะดีเหรอ คุณต่อคงอยากสร้างคว
น แต่กษิดิศก็ได้ส่งข้อความมาบอกก่อนตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ดังนั้นขวัญข้าวจึงขึ้นลิฟต์ไปช
้เธอเธอก็ยิ้มตอบเขิน ๆ ขณะที่ขวัญข้าวกำลังจะเดินเบียดเข้าไปในห้องกษิดิศก็เดินออกมาข้างนอกแล้วล็อกป
พาคุณไป รับร
งเขาลงมายังชั้นล่าง ทันทีที่ลงมาถึงล็อบบีฝนก็เริ่มลงเม็ด กษิดิศชะงักหมุนตัวกลับมามองเธอ ขวัญข้าวนิ่วหน
ไม่เป็นใจนะคะ แปลกมากเ
ะพาไปเป็นนิทรรศการพื
ปปักตะไคร
กฝืดของเธอเลยแม้แต่น้อย แต่ทำห
รเหรอค
คร้บนห้อง
ย จ
ากถามกลับไปซะเหลือเกินว่าคุณต
งนอกไม่ได้แล้วเรากล
ายในเป็นอย่างมาก กษิดิศผายมือเชื้อเชิญให้เธอนั่งที่โซฟาแล้วเขาก็เดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้
ย็น นอกระเบียงมีกระถางต้นไม้อยู่เอาไปปักลงตรงนั
่ไม่ได้อำกั
ย์ปักตะไคร้กลับหัวแล้วฝนจะหยุดตกมันได้ผลจริงแท้แค่ไหน ขืนปักไปสุ่มสี่สุ่มห้าแล้วฟ้าฝ่าเปรี้ยงขึ้นมาให้ทำไง เขาจะไม่คิด
ากาศ ต่อให้เป็นผู้วิเศษมาจากไห
ช่ค่ะ
ื่มที่เขาเอามาวางไว้ให้เป็นน้ำแร่ธรรมดา ๆ เพรา
วไม่ได้อยากให้ฝ
.
ปนาน ๆ แบ
ไมค
จจะแกล้งเรื่องปักตะไคร้ แค่รู้สึกสงสารที่ขวัญข้าวอุตส่าห์นั่งรถมาหา แต่เขากลับต้องพาเ
ได้อยากออกไปดู
ู่กับคุณต่อ
ม่ละสายตา ใบหน้าของกษิดิศดูเรียบนิ่ง ขวัญข้าวไม่รู้
ข้าวจะพอมองออกแล้วแต่ข้าวก็อ
กว่าอะ
่ะ คุณต่อก็น่าจ
ี้เงียบจนขวัญข้าวเริ่มใจหาย "เราเริ่
อคะ แล้วที่คุณใ
บ ไม่ได้คิดจะทำอย่างอื่นเลย ถ้าเผลอ
เกินเลยกับเธอไปไกลถึงขั้นนั้น มีแค่เธอที่คิดเองเออเองฝ่ายเดียว ที่แท้เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ หากรู้แต่แรกว่าจะต้องเจ็บก็คง