จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ
ที
บอย่าง
ราชวงศ์ถังไม่ใช่ราชวงศ์กวน” หวังเว่ยเถียนเถียงกล
้าหวังเว่ยเถียนช้า
็นเจ้ากรมการคลัง อีกทั้งยังสนิทกับท่าน-เซียวโหว แล้วท่านเซียวโหวก็เป็นขุนนางใหญ่ใ
ว่สักคน เพราะไม่มีบิดาของผู้ใดที่จะมียศ-ตำแหน่งเทียบเท่ากับบิดาของนาง
มื่อนึกคำเอ่ยอ
เสียงไม่ดีเช่นเจ้า ฝ่าบาทจะรับฟังอย่
ั่นสะเทือนใด ๆ ให้กับจ้าวเยว่เลยแม้แต่น้อย ซ้ำร
่ว่าเจ้าเติบโตมาจนป่านนี้ สติปัญญาของเจ้ากลับยังเป็นเช่นเดิมอยู่อีกหรือ ที่ข้าเอ่
ราบทูลฝ่าบาทให้นำกฎนี้ขึ้นมาใช้ใหม่ไม่ใช
กเล่าให้นางฟัง
างก็ตั้งใจจะบอก¬เล่าด้วยตนเอง เพื่อตอกย้ำส
นั้นที่ฉลาดและกล้าเอ่ยที่สุด นางเป็นน้องสาวของซูหลิงเจียวก็จริง แต่ว่านิสัยต่างกันลิบลับ บ
หว และท่านเซียวโหวก็เป็นขุนนางคนสนิทของฝ่าบาท ดังนั้นจ้าวเยว่ไม่ได้คิดที่จะไปกราบทูลฝ่าบาทด้วยตนเอง แต่นางจะบอ
ูรองตระกูลซูช่างปร
ง ซูหลิงเจียวจึงรีบดึงน้องสาวมา
เงียบ
่า อยากร่วมวงสนทนากับพวกเราหรืออย่างไร” สตรีนา
ามท้าทายอยู่ไม่น้อย นางเดินเข้าไปใกล้ จนใบหน้าแทบจะประช
ับบุตรของขุน¬นางชั้นผู้น้อยอย่างพวกเจ้าห
รีทั้งหลายต่างก็สั่นสะท้านกันไปเป็นแถบ ด้วยไม่คิดว่าจ้าว-เย
อ่ยวาจาให้ร้ายบิดามารดาของนางก่อน นางจะเอ
่ามาทึกทัก พวกข้าแค่คุยกันเรื่องทั่วไป”
สตรีที่อยู่ด้
ัญญาของเจ้าจะเสื่อมถอย แต่ว่าความ
เน้นเสียงหนัก ราวกับจะเอ่ยประจ
ยินใครเอ่ยว่าร้ายข้าและบิดามารดาของข้า
ง แต่ว่าครั้งนี้กลับมีพี่สาวของนางเป็นผู้ร่วมกระทำความผิดด้วย จึงได้
อ่ยถึงท่าน แล้วก็บิด
ซูหนิงทันที สายตาของทุกคน
ด้วยกับนาง ก็ไปอยู่ฝั่งนาง” ซูหลิงเจี
หญิงสาวนางหนึ่งเดินตามออกมา หญิ
าม¬ปรามแล้วหลายครั้ง แต่ว่าทุกคนไม่ยอมฟัง นางจึงไม่-ยินดีที่จะเข
กเขาเอ่ยเช่นนั้น”
วกนี้ จะมีคนดีมีเหตุผลอยู่ด้วย นางยิ้มให้กับคุ
เข้ามาใช้¬มารยาหลอกล่อเซียวเฟิงตั้งแต่ยังแบเบาะ แล้วยังเอ่ยอีก ว่าบิดามารดาของข้านั้น มากไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและคิดจะจับต
ายมาถึงบิดามารดาข้า ข้าให้อภัยไม่ได้ เพราะฉะนั้นที่ข้า¬เอ่ยเพียง
ปแล้วนะ จ้าวเยว่”
จียวว่า “ถ้าสิ่งที่ข้าทำเรียกว่ามากเกินไป แล้วสิ่งที่พวกเจ้าทำ¬เล่
ับไปมองทุกคนแล้
่าคนผู้นั้นควรค่าแก่การเดินตามหรือไม่ อย่าได้แต่เอาจมูกดมกลิ่นแล้วตามไปเพรา
นซูหนิงกับฟ่านถงถงนั้นก็¬แยกตัวอ
ับหวังเว่ยเถียนที่กำลังคับ-แค้นใจ
วาทกันที่ศาลาชมดาวเพ-คะ” นาง
” ไทเฮาตรัสถา
หนูตระกูลซู และคุณหนูตระกูล
าทกันหรือยัง หากยังไม่ยอมหยุด ก็ให้บอก
งกำนัลจบ ไทเฮาก็หันมาตรัสกับเจ้ากรม
ี่ศาลาชมดาว เมื่อพวกท่านกลับจวนไปแ
ั้งจ้าวฝู่และซูม่อเ
ง-สองหน้าตำหนัก แขกเหรื่อเริ่มทยอยกลับกันแล้ว ด้านในจึ
๋ยวท่านพ่อกับท่านแม่ก็ออกมา ข้าเมื่อ
สืบ¬ราชการลับจากฮ่องเต้ ภารกิจของเขารัดตัวยิ่งนัก ตั้งแต่เช้ามายังไม
็นวดให้พี่รองของเจ้าหน่อยเป็นอย่างไร”
ม่นางเมิ่งแห่งหอโอบ¬จันทร์นวดให
ที่บ่นปวดเมื่อยก่อนหน้านี้ กลับกลายเป็นว่ามี¬แรงวิ่งไล่ตีน้องสาวรอบรถม้าเสียได้
กรถม้าคันแรก ส่วนลูก ๆ ทั้งสามเดินลงมาจากรถม้าคันที่สอง ทั้งหมดก้าวเดินเข้าไปในจว
เว้นจ้าวเยว่ มาท
วเยว่คิดในใจ เริ่ม¬สังหรณ์ใจว่าการถูกเรียกต
ยให้นางได้เลย ไม่มีท่านพ่อ ไม่มีท่านพี่ทั้งสอง ไม่มีแม้กระทั่งผิงผิง นางจึงได้แ
งอันใดมา” จ้าวฮ
่มี” จ้าวเยว่ส่าย
าะวิวาทกับเหล่าสตรีพวกนั้นที่งานเลี้ยง เพรา
ฉไฉ” จ้าวฮูห
่ยิ้มเจื่อนส่
าทเล็กน้อยตามปร
้าวฮูหยินส
าคราหนึ่ง แล้วรู้สึ
ก่อน มิหนำซ้ำพวกนางยังลากท่านพ่อกับท่านแม่มาเกี่ยวด้วย พวกนางเอ่ยว่
ไร ต่อไปอย่าได้ทำอย่างนี้อีก ไม่ว่าจะที่ไหนกับผู้ใด ไว้หน้าบิดาเจ้าบ้าง ครั้งนี
้าวเยว่รับค
็ไม่ได้คิดจะออกนอกจวนอยู่แล้ว ถูกกักบริเวณสิบวัน แลก