icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สยบรักดวงใจท่านอ๋อง

บทที่ 8 ชื่อของข้า

จำนวนคำ:1816    |    อัปเดตเมื่อ:18/01/2025

ับว่าสนิทที่สุดในจวนเจ้าเมือง แต่ก็ไม่ได้รู้จักกั

งานที่นางทำล้วนเป็นงานของบุรุษ เป็นงานชั้นต่ำทั้งสกปรกและไม่น่าเข้าใกล้ ลู่ซิงเหยียนจึงสนทนากับอาเล่อและหั

กไปนอกจวน” อาเล่อเปรยอย่าง

ูแลมารดาทุกวัน ไม่เ

มื่อวาน.

รู้สึกว่าคนตรงหน้าไม่เหมือนชายหนุ่มคนเดิมที่เคยรู้จัก ในแววตาคู่นั้

ห้องส้วมหรือ” ลู่ซิงเหยี

เห็นมากก

ล่าววาจาเล่นลิ้นอีกแล้ว ไม่

วง ข้าไม่บอกใค

จกับผ

สิ่งของสำหรับอาหารมื้อเช้าของทุกคนในจวน ไม่นานสาวรับใช้คนอื่

ื่อคืน จวนทั้งจวนก็เต็มไปด้วยทหารยามและคนของทางการคอยตรวจตราทั้งในและนอก รวมถึงตอนนี้ในเมือง

นเคย ครั้งนี้นางหยิบไปเพิ่มมากกว่าเดิมเล็กน้อยโดยอ้างกับหัวหน้าพ่อครัวว่า ช่วงนี

นอก จึงรีบเข้าไปทักทายก่อนจะจัดเตรียมสำรับให้กับนางดังเช่นทุกวัน จากนั

ของนาง ใบหน้ายามหลับใหลมีเสน่ห์เสียจนลู่ซิงเหยียนเผลอมองอย่างเคลิบ

ม่” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะขยับกา

เจ้าไปแล้วหรือยัง หากไม่เป็นอะไรแล้วก็รีบไปซะ ตอนนี้หลิวลี่ซือกำลังตามหาเจ้าจนแทบ

ร็จแล้

ได้” เขาหยิบหมั่นโถวเข้า

เข้า...” ลู่ซิงเหยียนรู้สึกไม่สบายใจนักหา

ไรก็มองข้าไม่เห็น ข้าอยู่เงียบ ๆ

ถของเขาเป็นอย่างดี การลอบเข้าไปในจวนเจ้าเมืองท

กระนั้นต่อให้ไม่มีนางช่วยเหลือ ลู่ซิงเหยียนก็รู้สึกว

่แน่ อีกอย่างหากเจ้าไม่รีบหลบหนีออกนอกเมืองในตอนนี้

วามว่า

..” ลู่ซิง

ล้ว เมื่อถึงตอนนั้นเมืองหยางซูจะถูกป้องกันอย่างหนาแน่นยิ่งกว่าเดิมไม่สามารถเล็ดลอดออ

ยตั้งแต่ตอนนี้...ก็จะหลบ

แขนของเขากักตัวนางเอาไว้ หญิงสาวจึงตกอยู่ภายใต้ร่างอันแข็งแกร่ง การ

กันแน่” เสีย

อบ แต่กลับจ้องมอง

มือนสาวใช้ธร

ะไร หากไม่หาทางช่วยเหลือเจ้าออกมานอกจวน ข้าก็อาจถูกฆ่าปิดปากไปแล้วใช่หรือไม่ เช่นนั้นข้าควรทำอย่างไร” ลู่

่อนจะปล่อยนางให้เป็นอิสระ

เรื่องที่เจ้าช่วยเหลือข้า

ั้งสิ้น ขอเพียงรีบจากไปให้เร็

สวนขึ้นมา โดยไม่ได้สนใ

ลู่ซิงเหย

่มี

รียกข้า

อนจากไปงั้นหรือ” จู่ ๆ เขาก

หากเจ้าต้องการจะสังหารข้าจร

นิด ครั้งแรกที่พบนางคืนนั้น แม้จะหวาดกลัวแต่นางกลับรับมือต่อการสถานการณ

ี่เ

ือ

ยชัดคำ พร้อมกับลอบยิ้มออกมาอย่าง

ยากรู

องให้ทันก่อนหมดช่วงเวลาพัก หากนางกลับเข้าไปทำงานช้าอาจถูกหักเงินและกลายเป็นที่จับตามองของผ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ผู้บุกรุก2 บทที่ 2 ช่วยเหลือ3 บทที่ 3 ถังอาจม4 บทที่ 4 ตรวจค้น5 บทที่ 5 ช่วยจนถึงที่สุด6 บทที่ 6 ทำเพื่อช่วยชีวิต7 บทที่ 7 ยอดฝีมือแคว้นเว่ย8 บทที่ 8 ชื่อของข้า9 บทที่ 9 พักรักษาตัว10 บทที่ 10 ภาพที่เกินความคาดหมาย11 บทที่ 11 ข้าน่าสังเวชมากนักหรือ12 บทที่ 12 ก่อกวน13 บทที่ 13 ปรากฏตัวอีกครั้ง14 บทที่ 14 บทเรียน15 บทที่ 15 ตามตอแย16 บทที่ 16 ร่วมงานเลี้ยง17 บทที่ 17 ผู้มีพระคุณ18 บทที่ 18 เปลี่ยนอาภรณ์19 บทที่ 19 การลอบสังหาร20 บทที่ 20 ปรนนิบัติ21 บทที่ 21 แสดงละคร22 บทที่ 22 กล่าวคำลา23 บทที่ 23 ในห้องหนังสือ24 บทที่ 24 หอการค้าฉางซู่25 บทที่ 25 เรื่องสำคัญที่ต้องบอก26 บทที่ 26 ลักพาตัว27 บทที่ 27 บรรยากาศในโรงเตี๊ยม28 บทที่ 28 แย่งชิง29 บทที่ 29 ปะทะ30 บทที่ 30 ลงโทษโบย31 บทที่ 31 แจ้งข่าว32 บทที่ 32 ซักถาม33 บทที่ 33 เอ่ยปากอ้อนวอน34 บทที่ 34 โทสะที่ไม่อาจระบายออก35 บทที่ 35 ยากวงหง36 บทที่ 36 อาการป่วยของมารดา37 บทที่ 37 ลอบเข้าจวนเจ้าเมือง38 บทที่ 38 คนคุ้นเคยในอดีต39 บทที่ 39 ป้อนยา40 บทที่ 40 เรื่องราวเมื่อสี่ปีก่อน41 บทที่ 41 โทสะของแม่ทัพน้อย42 บทที่ 42 ช่วงเวลาอบอุ่น43 บทที่ 43 จ่ายค่าตอบแทน44 บทที่ 44 ใช้ร่างกายเข้าแลก45 บทที่ 45 ถอนพิษ46 บทที่ 46 เมล็ดแห่งความเกลียดชัง47 บทที่ 47 ท่านหญิงมาเยือน