เกิดใหม่ครานี้…ข้าเป็นหญิงรับใช้ที่โชคดีที่สุด [เกิดใหม่ทะลุมิติจีนโบราณ]

ยสวัสดิภาพ...ผิงได้บินเดี่ยวมาแบบน

วิร์ต เสียงลากกระเป๋าเดินทางใบให

เพื่อมองหาป้ายชื่อ

ียกชื่อของเธอจากคนท

ู้หญิงจีนคนหนึ่งถือป้ายที่เขียนว่า ยิ

ิงที่เธอเพิ่งคุยและทราบชื่อว่าเธอชื่

ออยู่

คอนโดที่ทางบริษัทจัดเตรียมไว้ให้นะ

งมุ่งหน้า

โดหาของกินได้ง่ายไหมคะ?" ผิงเอ่ย

หนไ

โดเราอยู่ในเมืองเขตเก่าแก่ มีของ

ิงถิงยิ้มตอบ

.

ที่คิดไว้อีก" ผิงรู้สึกตื่นเต้นที่การ

่อาศัยยันสภาพ

ขกับการทำงานที่นี่

อง ผิงก็กลับมานั่งเอาเสื้อผ้าออกจากกร

องเบาๆ "ออกไปหาอะไรกินและไปเดินเล่

้าเป็น

.

่วพริบตา แสงไฟนีออนจากร้านรวงต่างๆ

ผิงกระชับเสื้อกันหนาวแนบตัวเดินดู

ใกล้พร้อมสั่งเมนูที่ดูแปลก

้นค่ะ" เธอพูดภาษ

้าตอบรับ

่อนที่จะรับโมจิผึ้งมากิน "อื้มมม.

ดินกัดกินโมจิจนหมดก่อนที่จะเด

างเท้าเพียงลำพัง หวังว่าอากาศเย

ารเปลี่ยนของสิ่งแวดล้

ว่าข้างหน้ามีป้ายชี้บอกทางไปสวนสา

ส้นทางไว้มาวิ่งออกกำลังก

มีผู้คนพลุ่กพล่านมากมายตั้งแต่เด็ก

สนุกสนาน ผิงคิดว่าเธอช่างโชคดีจริงๆ ท

กันหนาวพร้อมสวมฮู้ดแล้วเดินไปเรื่อย

กลางบ่อน้ำพุมีรูปปั้นมังกรสีทองอร

สง่างาม ปากอ้ากว้างพ่นน้ำใสสะอาดอ

ผิงเดินเข้าไปใกล้ รู้สึกหลงใหลในค

นมา ตั้งใจจะถ่ายรูปบ่อน้ำพุเก็บไว้เป็

ุมไปเรื่อยๆ จนพอใจ ผิงเปลี่ยนมาถ่ายร

เธอยิ้มหวานให้กั

ชะ

รูป เธอก้าวถอยหลังโดยไม่ทันระวัง เ

กเซถลาไ

คว้าหาที่ยึดเหนี่ยว แต่ก็ไม่ทันกา

ุ๊

ทันที เธอตะเกียกตะกายพยายามดิ้นรนขึ

หายใจไม่ออก สติเริ

ามตายนั้น ผิงเห็นแสงสว

ำพุเริ่มจางหายไป แทนที่ด้วยความรู้

าลทำให้เธอไม่สามารถขยับเขยื้อนร่า

ก็ยังทำไม

มบิดเบี้ยวหมุนวน แสงสีต่างๆ วิ่งวนปะ

สติสัมปชัญญะจะดั

ๆ ลืมตาขึ้นมา ภาพตรงหน้าพร่ามัว เธอ

ิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะเธอไม่ได

าวสะอาดตา กลับกลายเป็นห้องเล็กๆ

เนี่ย!!!” ผิงพึมพำก

ิงชราดังขึ้นพร้อมกับร่างของสตรีหน

โธ่ลูกเอ้ย...ม๊

วามงุนงง “ม๊า? คุณเป็นใ

ิ นี่ม๊าเอง ม๊าของเจ้าไง” หญิงว

อน้ำหัวฟาดพื้นจนความจำเสื่อมไป” เหมย

อจำได้ว่าเธอตกบ่อน้ำพุ แต่ทำไมถึงมา

จักโผล

้เลย” ซินเยว่ตัดสินใจ