icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทัณฑ์อสุรา

บทที่ 4 ตอนที่4. ปรนนิบัติท่านแม่ทัพ

จำนวนคำ:1579    |    อัปเดตเมื่อ:23/02/2025

้าแม่นางชุดแดงผู้นั

หลับสนิทแล้วค่อยกลับออกมา” พ่อบ้านกำชับ “พวก

ย ทุกคนรีบแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเองโดยไม่อิดออด พ่อบ้า

ำอย่างไร นางก็ท่องจำในใจได้ครบทุกขั้นตอน เมื่อถึงเวลาเย็นย่ำ แ

าในเรือนของเขา เขาจ้องนางเขม็งแต่หญิง

้เจ้าเ

กรงว่าแม่ทัพใหญ่คงเรียกพ่อ

ๆ แล้ววางถาดลงบนโต๊ะ “ผู้อื่นมีงานล้

เถอะ นางอยากทำก็ให้ทำไป หากเห็นรอยแผ

่ละชั้น การเคลื่อนไหวเงีบบเฉียบเรียบร้อยตามลำดับขั้นตอนดูแล้วสบายตาไม่ขัดเขิน เขามองนางเพลิ

ำเลยไหมเจ้าค่ะ น้ำ

ยงครู่เดียวก็ถอดกางเกงออกแล้วลงไปในอ่างน

งไม่เคยใกล้ชิดบุรุษเต็มวัยเช่นนี้มาก่อน ที่ผ่านมาก็แค่ดูแลน้องชายทั้งสอง แต่นั้นก็เ

...สงสาร... ใครเลยจะรู้ว่าการชนะศึกสงครามมานับครั้งไม่ถ้วนต้องแลกกับสิ

สตรีอื่นที่เห็นบาดแผลของเขาแล้วหวาดกลัว แรงกดที่บีบนวดไปตามเนื้อตัวทำ

าคะ เช่นนั้น

่ใดอีก นางพยายามเพ็งตามองให้ถ้วนทั่ว หรือพ่อบ้านจำตำแหน่งผิด น่าจะเป็นด้านหน้าเสียกระมัง ที่หน้าอกมีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่ เป็นรอย

ายขึ้นจากน้ำ ทว่ามือใหญ่กดไหล่นางไว้ หญิงสาวสำลักน้ำเพียงแค่อึดใจสั้นๆ มือ

เลว

นางจะพบหน้าท่านแม่ในปรโลกได้อย่างไร คำสั่งเสียสุดท้ายของมารดาคือดูแล น้องชายทั้งสองให้ดี ที่ผ่านม

าวเม็ดฝนและทำให้เสียงหัวเ

เลว

ปมา เขาแค่หยอกล้อเท่านั้นไม่คิดว่าจะตกใจถึงเพียงนี้ หรือเขาอยู่กับพวกทหารมากเกินไป เรื่องเล็กน้อยแค่นี้จึงทำให้นางโกรธ และยามนี้เขา ‘

จยิ่งขยับตัวถอยหนี ทั้งใช้มือไม้ดันแผ่นอกของเขาออก แต่

องแม่ทัพหนุ่มจนขยับไม่ได้อีก ดวงตาฉ่ำหยดน้ำตาสบตากับดวงตาร้อนแรงของเขาแล้

งอา

่ยงลงน้ำซ้ำยังโดนกดน้ำอีก นี่เขายังใจร้

ใบหน้างามแดงก่ำขยับตัวถอยไปชิดอีกฝั่งของอ่างอาบน้ำ ดวงตาหรี่มองเรือนร่างในอาภรณ์เรียบง่ายที่ยามนี้รัดรึงสัดสวน

ังแกข้า!” นาง

เขาพูดหน้าตาเฉย แต่ส

ท่านกดข

เจ้า จะทำสิ่

อก น้ำตาที่หยุดไหลก

ย่อมได้...” นางพึมพำออกมา “ถ้าท

ตายไปเสียก็ดี มีชีวิตอ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตอนที่ 1 สับเปลี่ยนเจ้าสาว2 บทที่ 2 ตอนที่ 2. ยั่วโทสะ3 บทที่ 3 ตอนที่3. เจ้าเข้าครัวเอง 4 บทที่ 4 ตอนที่4. ปรนนิบัติท่านแม่ทัพ5 บทที่ 5 ตอนที่5. ท่านรังแกข้า!6 บทที่ 6 ตอนที่ 6.คนทั้งจวนรู้ว่า…7 บทที่ 7 ตอนที่ 7. ผล็อยหลับไป8 บทที่ 8 ตอนที่ 8.ข้าเหมือนสาวใช้รึ 9 บทที่ 9 ตอนที่ 9. แม่ทัพย่องเข้าห้องเมีย10 บทที่ 10 ตอนที่ 10.ทำไมเขาหน้าหนาอย่างนี้นะ!11 บทที่ 11 ตอนที่ 11.แค่สตรีที่ถูกส่งมาแทนเจ้าสาวตัวจริง12 บทที่ 12 ตอนที่ 12. เรือนท้ายจวน13 บทที่ 13 ตอนที่ 13. เหตุใดเขาต้องหงุดหงิดเช่นนี้14 บทที่ 14 ตอนที่ 14.แม้สงสัยแต่ไม่ได้เอ่ยถาม15 บทที่ 15 ตอนที่ 15.บังเอิญผ่านมา 16 บทที่ 16 ตอนที่ 16 ตลาด17 บทที่ 17 ตอนที่ 17. กระดิ่งลม18 บทที่ 18 ตอนที่ 18. รับไปสิ19 บทที่ 19 ตอนที่ 19. ระหว่างทาง20 บทที่ 20 ตอนที่ 20 ก่อเรื่อง21 บทที่ 21 ตอนที่ 21. ว่าอย่างไร22 บทที่ 22 ตอนที่ 22. เจ้าแพะน้อย23 บทที่ 23 ตอนที่ 23. ชีวิตนางเคยเลือกสิ่งใดได้เล่า24 บทที่ 24 ตอนที่ 24.เหตุใด25 บทที่ 25 ตอนที่ 25.ตกน้ำ26 บทที่ 26 ตอนที่ 26. ผิดพลาด27 บทที่ 27 ตอนที่ 27. ขอแค่เจ้ากลับมา28 บทที่ 28 ตอนที่ 28.หนึ่งปีต่อมา29 บทที่ 29 ตอนที่ 29. หลิงหยุน30 บทที่ 30 ตอนที่ 30. ตามหา31 บทที่ 31 ตอนที่ 31. เป็นไปไม่ได้32 บทที่ 32 ตอนที่ 32. ได้พบเจ้าแล้ว33 บทที่ 33 ตอนที่ 33. เหตุใดต้องช่วย34 บทที่ 34 ตอนที่ 34. ให้ข้าได้ทำหน้าที่พ่อจะได้ไหม35 บทที่ 35 ตอนที่ 35. เปลี่ยนผ้าอ้อม36 บทที่ 36 ตอนที่ 36. เตรียมตัวถอนพิษ37 บทที่ 37 ตอนที่ 37. ไม่อยากให้ลำบากใจ38 บทที่ 38 ตอนที่ 38. ถอนพิษ39 บทที่ 39 ตอนที่ 39. ขอบคุณ40 บทที่ 40 ตอนที่ 40 .อีกครั้ง41 บทที่ 41 ตอนที่ 41. กลับจวน42 บทที่ 42 ตอนที่ 42.บทส่งท้าย43 บทที่ 43 ตอนที่ 43. ทัณฑ์อสุรา ตอนพิเศษ44 บทที่ 44 ตอนที่ 44. จบ