เมื่อไรเฮียคินจะรับรัก

ของขวัญมีกลม

งขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ กับเขา ดวงตาสดใสที่แอบซ่อนรอยเศร้าหมองไว้ลึกๆ

ต่พี่มีเวล

่าถึงหกปี แม้ว่าเขาจะย้ายมาพักที่นี่ได้เพียงส

ักอยู่ นอกจากจะทำอาหารตามสั่งแล้วยังมีบริการส่งถึงห้องพักในคอนโดที่เขาอยู่อีกด้วย จึงเป็นที่ฝากท้องยาม

เห็นเหรีย

เพียงขวัญหยิบปากกาที่เขาถือติดมือมาด้วยยกขึ้นชูให้เขาเห็นว่าไม่ม

ได้

ต่อีกฝ่ายก็ไวกว่า ถอยหนีแล้วดึงปากกาออ

ต๋นักมายากลหมดสิ” เพียงข

อนลุกขึ้นยืนเดินมาขยี้เส้นผมสีน้ำตาลแดงเล่น

ี่ภาคินมาค้

ตากลืนไม่เข้าคายไม่ออกคล้ายว่ามีเรื่องไม่สบายใจแต่ไม่กล้าเอ่

นนี้ของขวัญนอน

ม่นอนบ้านต

ั้งแรกที่เขาได้ยินคำขอร้องแบบนี้ออกมาจากปากของเด็กสาวที่ชื

ที่ไหนมานอนที่บ้า

ฏิเสธคำขอร้องของเธอ เจ้าตัวเดินไปหยิบหมอนใบโตตัวเดิมที่เคยใช้หนุนนอนประจำทุกครั้งที่มาห้องบดินทร์ เธอทิ

ขวัญ

งร่างที่นอนขดตัวอยู่มุมห้อง เขาถอนหายใจเบาๆ ก่อนหยิบผ้าห่มที่เตรียมมาคลี่คลุมร่างที่น

่ดวงตาที่บดินทร์มองเพียงขวัญคือแววตาห่วงใยและอาทรเสมอ

ตอนนั้นคิดว่าตัวเองคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคนรัก หัวใจเขาสลายทำให้คนที่ไม่เคยคิดดื่มสุราเลือกดื่มเหล้าเพื่อดับทุกข์แสนสาหัส บดินทร์จำได้ดีว่าตัวเองในวันนั้นดื่มหนักและเมามายเพราะเหล้าที่ดื่มราวกับน้ำเปล่า ทั้งที่ต

ากมาย พ่อแท้ๆ เป็นใครเพียงขวัญเองก็ไม่รู้จัก เธอรู้แค่ว่าแม่ของเธอนั่งแต่งหน้าสวยอยู่ในตู้กระจกเพื่อรอให้ผู้ชายเอาเง

ที่ทำให้เขาต้องย้ายมาอยู่คอนโดเก่าๆ ที่ปล่อยเช่าราคาไม่แพงนัก มันเป็นห้องพักที่เพียงขวัญแนะนำให้ในวันที่เธอหิ้วปีกลากเขามาท

ากนัก การอยู่แบบตัวใครตัวมันกลับทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตเงียบสงบอย่างไม่น่าเชื่อ อาจเพราะไม่มีใ

เพียงขวัญชอบหาเล่นมายากลง่ายๆ ที่บางครั้งเขาก็เดาออก แต่ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเพื่อเอาใจเธอ เ

็นไม่รับรู้อะไร ทั้งที่เขาคิดว่าเธอจะสนิทใจกับเขาจนเปิดใจพูดหลายๆ เรื่องให้ฟังไ

ัวเองต่อ โดยไม่ลืมที่จะกล่าวบอกราตรีสวัสดิ์กับคนที่นอนอยู่มุมหนึ่