icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
การโต้กลับของซุปตาร์อดีตภรรยา

การโต้กลับของซุปตาร์อดีตภรรยา

icon

บทที่ 1 บทที่1ใครเป็นคนเข้ามาแย่งสามีของจารวี

จำนวนคำ:2326    |    อัปเดตเมื่อ:28/04/2022

จน์ โรจนศิริกุล ผู้จัดการส่วนตัวของเธอบอกเธอตั้งนานแล้วว่าค

ที่จะบอกข่าวดีนี้

พียงโทรหาเขาครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งเธอกดโทร

บไม่รู้จัก จนต้องมองดูที่หน้าจอโทรศัพท

ู้สึกได้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล ภาพในวีดีโอด้านหลังเขาคือป้ายข

ำหรับการสนุกสนานเพลิดเพลินไปกับความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนนั่นเอง ที่นี่มีคนลักลอบ

ตร์เรื่องใหม่ของจารวีนั้น ได้ถ่ายทำที่โรงแรมวี

จนเส้นเลือดที่มือปูด

เขาว่า “คุณปวิชคะ นี่คุณไปคุยธุระถึงโรงแรมม่า

ีบกดตัดสายเพื่อไม่ใ

นจะผลักประตูออกจากห้องรับรอง

่มขึ้นในอีกสองชั่วโมงนี้แล้วน

รวีเริ่มจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ และในขณะนั้นเอง บุญพจน์ก็เดินเข้ามาหาพวกเธอพลางตบบ่านวิยา

ว่างานนี้สำคัญมากแค่ไหน อยากให้พวกนักข่าวเขียนข่าวฉาวของเธอรึไง ถ้ายังทำตัวแบบนี้ พาดหัวข่าววันพรุ่งนี้จะต้

กำลังเล่นชู้กับผู้หญิงที่หิ้วมาจากบาร์อยู่ ใครจะไปมีกะจิตกะใจไปส

งเดียว ฉันมีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยกับสามีของฉัน” เธออ้อนวอ

ไหนกว่าจะมาถึงจุด ๆ นี้ ถึงฟ้าจะถล่มพี่ก็ไม่ให้เธอไปไหนทั้ง

ผล เธอจึงตัดสินใจพูดตรง ๆ “ไอ้บ้าปวิช มันนอกใจฉัน พี่จะให้ฉันนั่งรออย

อเป็นผู้หญิงที่ดีนะแต่มันช่างตลกสิ้นดีเลย ที่เธอดันไปรักกับผู้ชายที่ไม่ได้รักเธอเลยแม้แต่น้อย นี่เธอแต่งงานมา

นก็แค่... ฉันแค่อยากจะคุยกับ

พราะความรักมันทำให้ฉันตาบอด ฉันหมายถึง... ตั้งแต่อายุ12จนถึง25 เป็นเวลาสิบสามปีเต

ได้ทุกเมื่อแหละ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลา โอกาสดี ๆ แบบค

ะ” จารวีน้ำตาคลอเบ้า พลางพูดขอร้

ยับเลยแม้แต่นิด เธอยืนกอดอกขวางอยู่ที่หน

หนักได้แล้ว” จารวีเลิกคิ้วข

จนมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่จาร

ห้ได้ในสิ่งที่เธอต้องการซึ่งมันก็ทำให้เบุญพจน์ทำได้แต่ถอนหายใจอย่างเดียว “ถ้าเธอเ

ห้าสิบนาทีก่อนเริ่มงานเลี้ยงอาหารค่ำ ฉันให้เวลาเธอห

นจะหยิบกุญแจรถแล้วรีบวิ่งอ

่นกันแดดพร้อมทั้งสวมหน้ากากอย่างมิดชิด พอเตรียมทุกอย

ทกับพนักงานต้อนรับและก็ได้หมายเลขห้องของปวิชมาอย่างรวดเ

ัดเหวี่ยงกับผู้หญิงคนนั้นอย

ิ้มออกมา “ไอ้ปวิช ไอ้ขี้ขลาด แกไม่ต้องมาแอบหรอก! หึ แกกล้านอกใจฉันแต่ไม่กล้ามาเผชิญหน้ากับฉันงั้น

ก็ค่อย ๆ แง้มออก ทันใดนั้นเอง ก

นเต็มไปด้วยความเฉยเมย เขายืนมองเธอด้ว

อดอกทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิด

แท้ ๆ แต่ทำไมคุณถึงต้องมานอนค้างอ้างแรมที่โรงแรมม่านรูดด้วย?” จารวีพูดพล

นผ่านทางเดินเข้ามาก่อนจะชนกับ

เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของใครอีกคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ ทันทีที่ได้ยิ

หญิงคนนั้นชัด ๆ เธอแน่นิ่งอยู่กับ

พัก กว่าจะออกเสียงพูดออกมาและ

ลางซุกเข้าไปในอ้อมแขนของปวิช ยกมุมปากขึ้นเล็ก

รอื่น นอกจากจิรพนธ์ จีรวั

ู้หญิงที่แย่งสามีของเธอนั้น

ความคิดนับล้านผุด

าวประดับอยู่ที่ขอบรับกับหน้าอก ซึ่งสามา

่ได้ที่จะคิดอะไรไปต่าง ๆ นา ๆ ณ

รวีเองเป็นคนที่ ‘แย่ง’ ปวิชม

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทที่1ใครเป็นคนเข้ามาแย่งสามีของจารวี2 บทที่ 2 บทที่2เมื่อไหร่เธอจะหยุดโวยวายซักที3 บทที่ 3 ฉันหน้าด้านรักคุณอยู่อย่างนั้น4 บทที่ 4 บทที่4 ดีไม่เท่าแฟนใหม่ของคุณ5 บทที่ 5 เมาในบาร์6 บทที่ 6 อย่าแสร้งทำเป็นสาวบริสุทธิ์เลย7 บทที่ 7 ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน8 บทที่ 8 ถ้าคุณอยากจะทำ9 บทที่ 9 แฟนของคุณดีกับคุณมาก10 บทที่ 10 ถ้าเธอมีเหตุผลได้สักครึ่งหนึ่งของคุณคงดี11 บทที่ 11 ยาคุมกำเนิด12 บทที่ 12 ความจริงเมื่อสามปีก่อน13 บทที่ 13 แล้วไงล่ะ14 บทที่ 14 คุณช่วยมีเหตุผลหน่อยได้ไหม?15 บทที่ 15 เข้าโรงพยาบาล16 บทที่ 16 นี่เป็นเรื่องในครอบครัว17 บทที่ 17 แล้วเจอกัน18 บทที่ 18 ละอายใจบ้างสิ19 บทที่ 19 ของ ๆ จารวี20 บทที่ 20 สั่งสอนเขา21 บทที่ 21 เพื่อนเก่า22 บทที่ 22 คนเรามักชอบนินทา23 บทที่ 23 นักแสดงสมทบ24 บทที่ 24 ขอให้สนุก25 บทที่ 25 ทำไมถึงไม่ปล่อยเธอไปล่ะ26 บทที่ 26 ให้โอกาสฉัน27 บทที่ 27 ช้อปปิ้ง28 บทที่ 28 การค้นหายอดนิยม29 บทที่ 29 บอสพณัติ30 บทที่ 30 ไจแอนท์31 บทที่ 31 ขี้หึง32 บทที่ 32 ความโกรธของปวิช33 บทที่ 33 ความเมตตาของตำรวจหญิง34 บทที่ 34 ขอโทษ35 บทที่ 35 งานเลี้ยงวันเกิด36 บทที่ 36 ได้รับความสนใจจากผู้คน37 บทที่ 37 ไม่ต้องกังวล38 บทที่ 38 เรื่องอื้อฉาว39 บทที่ 39 เราเป็นพี่น้องกัน40 บทที่ 40 พณัติมาช่วย41 บทที่ 41 การเผชิญหน้า42 บทที่ 42 กลับบ้านกับปวิช43 บทที่ 43 ตราบใดที่คุณไม่เบื่อเสียก่อน44 บทที่ 44 ทำอาหารให้ผมกินหน่อย45 บทที่ 45 กลิ่นอายของบ้าน46 บทที่ 46 ชีวิต47 บทที่ 47 คำขู่48 บทที่ 48 อยากบอกลา49 บทที่ 49 กลายเป็นเพียงความฝัน50 บทที่ 50 โอกาสที่หลุดลอย51 บทที่ 51 คำสัญญาจากธนพัต52 บทที่ 52 ทุ่มเทในการแสดง53 บทที่ 53 ใคร ๆ ก็ดูออกว่านี่ต้องเป็นกับดักแน่54 บทที่ 54 บอกฉันมาซะดี ๆ55 บทที่ 55 ความสนุกที่แท้จริงยังรอพี่อยู่56 บทที่ 56 แผนทันควัน57 บทที่ 57 มาสาย58 บทที่ 58 เชื่อฉันได้เลย59 บทที่ 59 คุณใส่ใจกับสิ่งที่ฉันพูดบ้างไหม?60 บทที่ 60 พวกเรามาทำงาน ไม่ได้มาเป็นกระสอบทรายของใคร61 บทที่ 61 ถึงเวลาที่เธอต้องไล่คนรับใช้พวกนี้ออกแล้ว62 บทที่ 62 กินข้าวเย็นด้วยกัน63 บทที่ 63 บทสนทนาเรื่อยเปื่อย64 บทที่ 64 เกิดอะไรขึ้น?65 บทที่ 65 ทำไมถึงได้หัวอ่อนขนาดนี้?66 บทที่ 66 กับดัก67 บทที่ 67 การแสดง68 บทที่ 68 จัดการกับบาดแผล69 บทที่ 69 แผนการที่ล้มเหลว70 บทที่ 70 ความอิจฉาเข้าครอบงำ71 บทที่ 71 ฉันจะช่วยเธอระบายความโกรธเอง72 บทที่ 72 ข้อเสนอ73 บทที่ 73 ฉันลืมบทค่ะ74 บทที่ 74 แค้นนี้ต้องชำระ75 บทที่ 75 คุณมาหาฉันเหรอคะ?76 บทที่ 76 เราเป็นเพื่อนกัน77 บทที่ 77 แสนจะอิจฉา78 บทที่ 78 เรื่องของคุณก็คือเรื่องของฉัน79 บทที่ 79 ฉันขอพักบ้างเถอะ80 บทที่ 80 คำแนะนำจากธนพัต81 บทที่ 81 คู่ควงชั่วคราว82 บทที่ 82 อาหารกลางวันฟรี ๆ ไม่มีในโลก83 บทที่ 83 พี่รู้จักฉันดี84 บทที่ 84 ความลับของนวิยา85 บทที่ 85 อย่าให้ฉันต้องรอนาน86 บทที่ 86 ฉันจะระวังตัว87 บทที่ 87 ปฏิเสธธิดาญัท88 บทที่ 88 มะนาว89 บทที่ 89 ฉันสมควรได้รับคำอธิบาย!90 บทที่ 90 นังคนนี้มันบ้า!91 บทที่ 91 ความช่วยเหลือของจิรพนธ์92 บทที่ 92 กับดัก93 บทที่ 93 ความจริงจากจิรพนธ์94 บทที่ 94 หน้าพี่ไปโดนอะไรมาคะ?95 บทที่ 95 หลุมพราง96 บทที่ 96 ช่วยด้วย97 บทที่ 97 ฉันกลัวเหลือเกิน98 บทที่ 98 เรื่องมันยาว99 บทที่ 99 ขอบคุณนะคะ100 บทที่ 100 เธออ่อยผมก่อน