icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย

บทที่ 8 อิสรภาพ

จำนวนคำ:1664    |    อัปเดตเมื่อ:03/04/2025

นห้องรอรับประทานอาหารค่ำพร้อมวิคเตอร์ หญิงสาวอยากจะถามเขาอีกครั้งเผื่อเขาจะเปลี่ยนใจแต่

้พาเธอไปท

ะไปดูหมู่บ้านชาวประมงแต่เขาไม่พา

่างเธออย่าเข้าไปใกล้แถวนั้นเลย เต้คงเล่าให้เธอฟัง

แต่มันเรื่องจริงหรือแค่

อยากจะไปที่นั่นจริง

งบอกล่วง

ันตามลำพังสองสามคนฉันก็สู้พวกนั้นไม่ไหวหรอก

าที่นั่นเป็นบ้านป

พวกเขาไม่ใช่คนไทยทั้งหมดหรอ

ที่เราอยู่ตรงนี้ชื่อเกาะอะไ

อกแต่มันอยู่ทางใต้และไ

ภาระคุณเปล่าๆ นะถ้าคุณกลับขึ้นฝ

าน่าจะกลับไปขึ้นฝั่งที่ประเทศไทยเธ

านฉันพูดเล่นหรือไงกรีน ฉันก็บอกแล้วไม

ลยนะ อย่างมากก็ได้แค่ความสะใจฉันมาอยู่ที่

เกาะฉันไม่ได้ขึ้นฝั่งที่ประเทศไทยหรอกฉันไปอีกเ

อะไรเหรอค

กจะรู้ไ

นไม่ถูกต้องตามกฎหมายสินะ

ยามที่จะออกไปจากที่นี่เลย ไม่มีใครฝ่าฝืนคำสั่งของฉันและหนีไปจากที่นี่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต เอ

าไปตั้งในห้องนอนก็ได้นะถ้าไ

อบทำการในห้องนอนเพรา

อนฉัน

งเหรอเวลา

ทีแต่อย่าเพิ่งกลัวไปเลยเพราะฉันยังไม่มีอารมณ์จะทำอะไรก

าะไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกำลังกลัวเขาและตอนนี

ันว่าเธอเตรียมรับมือ

้องมาขู่

งวันนั้นขึ้นมาเธออาจจะไม่มีแรงแม้กระทั่งลุกจากเตียงเลยก็ได้” ชาย

ต่ถ้าอยู่ในห้องก็เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากเพราะห้องของเธอไม่มีทีวี อย่างน้อยการออ

ักแบบเข็มกลัดออกแบบไว้แบบแรกก็เสร็จและคิดว่าจะส่งให้นายจ้างจึงจะเดินมาขอรหัสWifi กับวิคเตอร์ตามที่

ก 10 นาทีจะไปที่เรือ” วิคเตอร์พูดจาก

ธอแอบตามเขาไปบางทีก็อาจจะหนีออกไปจากที่นี่ได้ หญิงสาวรีบ เปลี่ยนชุดให้ทะมัดทะแมงขึ้นจากนั้นรีบลงไปหน

รีเดินออกมาจากเรือไปสูบบุหรี่อยู่มุมหนึ่งเธออาศั

อยู่หลังแกลลอนน้ำมันสองแกลลอนและภาวนาว่าเม

ไปขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ซึ่งคิดว่ามันคงเป็นเรื่องไม่ยากเท่าไหร่ เธอไม่

รือจะมีใครซ่อนอยู่หญิงสาวถอนหายใจเบาๆ เมื่อวิคเตอร์เดินไปบริเวณหัวเรือ จากนั้นเรือของ

จากเรือและรอจนกระทั่งวิคเตอร์กับชาตรีขึ้นฝั่งไปก่อนจากนั้นหญิงสาวจึงออกมาจาก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตอนที่ 1 แค้นที่รอวันชำระ2 บทที่ 2 ได้แต่หวัง3 บทที่ 3 มันคือที่ไหน4 บทที่ 4 เมื่อไหร่จะมา5 บทที่ 5 จะเสียเวลาเปล่า6 บทที่ 6 คุณไม่มีสิทธิ์ขังฉัน7 บทที่ 7 ไม่ได้ขู่8 บทที่ 8 อิสรภาพ9 บทที่ 9 คนของวิคเตอร์10 บทที่ 10 อย่าคิดจะหนีอีก11 บทที่ 11 เธอเอาเปรียบฉัน nc12 บทที่ 12 ลืมมันไปก่อน nc13 บทที่ 13 ช่องทางติดต่อ14 บทที่ 14 ไม่คิดหนี15 บทที่ 15 อย่ายุ่งจะดีกว่า16 บทที่ 16 เมื่อไหร่จะกลับ17 บทที่ 17 ไม่เคยคิดถึง18 บทที่ 18 สอนไม่จำ nc19 บทที่ 19 แค่นี้มันไม่พอ nc20 บทที่ 20 เมื่อไหร่จะเบื่อ21 บทที่ 21 ยังไม่ดีพอ22 บทที่ 22 คุณกำลังหนีอะไรอยู่23 บทที่ 23 เธอต้องรับผิดชอบ nc24 บทที่ 24 อิสรภาพที่รอคอย25 บทที่ 25 ผมมารับไปดินเนอร์26 บทที่ 26 เพื่ออิสรภาพ nc27 บทที่ 27 เหตุผลที่แก้แค้น28 บทที่ 28 ไม่อยากอยู่ใกล้29 บทที่ 29 พยายามช่วยแล้ว30 บทที่ 30 ค่าจ้างออกแบบหรือค่าตัว31 บทที่ 31 สมบัติของพ่อ32 บทที่ 32 เรื่องที่ปิดไว้33 บทที่ 33 ดีใจที่ติดต่อมา34 บทที่ 34 อย่าเงียบหายไปอีกนะ35 บทที่ 35 มันเกิดขึ้นแล้วใช่ไหม36 บทที่ 36 ไม่อยากให้ใครต้องสูญเสีย37 บทที่ 37 อยากได้สถานะฉันก็จะให้38 บทที่ 38 อยากได้เป็นลูกสะใภ้39 บทที่ 39 คุณก็แค่อยากเอาชนะ40 บทที่ 40 ตอนจบ