icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทาสสวาทมาเฟียแสนร้าย

บทที่ 7 ไม่ได้ขู่

จำนวนคำ:1668    |    อัปเดตเมื่อ:03/04/2025

ช้านี้ชายหนุ่มจะเปลี่ยนใจพาเธอกลับกรุงเทพแต่ก็ต้องผิดหวังมาอ

ณ์ แล้วเย็นนี้จะ

คุณวิคเตอร์สั่งให้ป้าทำกับข้าวไว้รอแล้ว เช้านี้คุณกรีนต้องก

์เข้าไปในห้องครัวและนั่งทานข้าวต้มจนหมดก็กลับเข้าห้อง จากนั้นยกแล็ปท็อปออกมานั่งทำงานต่อที่ห้

งทำงานอยู่นั้นก็มีเด

าเยือนถามหญิงสาวที่นั่

วิคเตอร์อยู่น่ะ มีอะไรกับป้าภ

่เดินเข้ามาเหมือนจะคุ้นเคยกับป้าภรณ์และดูคุ้นเคยก

าภร

ลามาทำอะไ

าช่วยป้าภรณ์ทำงานค่ะ ผู้หญิงที่

คุณวิคเ

ห็นคุณวิคเตอร์พาผู้หญิงมาที่นี่เ

อย่ายุ่งเรื่องของเจ้านายเลย มาช่วยป้าทำความสะอา

นนั้นชื่อ

อชื่อค

เด็กไปหน่อยไม่เห

ายแบบนั้นนะลูกปลาเกิดเขามาได้ยินขึ้น

ภรณ์คนเดียวไม่พูดใ

ป้าไม่อยากเถียง

ดและซักผ้าเรียบร้อยแล้วลูกปล

มว่ากลางวันนี้คุณก

ินได้ทุกอย่าง” เมื่อได้รับคำตอบแล้

บ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงมีห้องนอนอยู่ประมาณสามถึงสี่ห้องมีห้องรับแขกที่เธอนั่งทำงา

้านล่างซึ่งไม่แปลกใจเลยที่เห็นผู้ชายท

ายเฝ้าฉั

รั

ึไงที่ต้องมาเ

่านี่คื

นบ้านก็คงน่าเบื่อมากนอกจากชายหาดที่เห็นแล้วที่นี่ยังมีที่เที่ยวอื่นหรือเปล่าล่ะเช่

ป็นแค่เกาะเล็กๆ เองมี

บนเกาะนี้ด้ว

ะอยู่อีกฝ

ขาทำอาชีพอ

จะรู้ไปท

อมูลเอาไปเขียนนิยายเยอะๆ นายพาฉันเดิน

เลี่ยงออกไปอีกทางหนึ่งจากนั้นก็โทรศัพท์ไปหาวิคเตอร์เพื่อขออนุญาตพาหญิง

เปล่านายเต้”

งนี้ได้ส่วนอีกฝั่งหนึ่งถ้าคุณอยากจ

พูดถึงมันเป

ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณผมคงรับผิดชอบไม่ไหว เอาไว้ถ้

หรือเพราะเขากลัวว่าฉันจะไปขอค

ผมพูดถ้าอย่างนั้นผมพาคุณไปก็ไ

ยถึง

ชาวประมงผู้ชายค่อนข้างเยอะและผู้หญิงสวยๆ แปลกหน้าอย่างคุณเดินลงเขาไปผมก็ไม่รู้ว่าจะอยู่รอดปลอดภัยกลับออกม

อะไรข

ายพวกนั้นข่มข

แล้วคนแถวนั้นยอมให้เกิดเรื่องแบบนั

นือน่านน้ำประเทศไทยนะ

่ยวคนนั้นเขาแจ้

จ้งความไหมล่ะ เธอก็แค่กลับออกไป

ขู่ให้ฉันกล

ขึ้นเราต้องวิ่งให้เร็วที่สุดคุณอยากไปจริงๆ ก็เปลี่ยนเป็นรองเท้า

็อาจจะมีเรือออกไปด้านนอกและเธอจะว่าจ้างเรือพวกนั้นให้ไปส่ง กีรติกายังไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ส่วนไหนแต่เขาบอกว่าอยู่นอกน่านน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตอนที่ 1 แค้นที่รอวันชำระ2 บทที่ 2 ได้แต่หวัง3 บทที่ 3 มันคือที่ไหน4 บทที่ 4 เมื่อไหร่จะมา5 บทที่ 5 จะเสียเวลาเปล่า6 บทที่ 6 คุณไม่มีสิทธิ์ขังฉัน7 บทที่ 7 ไม่ได้ขู่8 บทที่ 8 อิสรภาพ9 บทที่ 9 คนของวิคเตอร์10 บทที่ 10 อย่าคิดจะหนีอีก11 บทที่ 11 เธอเอาเปรียบฉัน nc12 บทที่ 12 ลืมมันไปก่อน nc13 บทที่ 13 ช่องทางติดต่อ14 บทที่ 14 ไม่คิดหนี15 บทที่ 15 อย่ายุ่งจะดีกว่า16 บทที่ 16 เมื่อไหร่จะกลับ17 บทที่ 17 ไม่เคยคิดถึง18 บทที่ 18 สอนไม่จำ nc19 บทที่ 19 แค่นี้มันไม่พอ nc20 บทที่ 20 เมื่อไหร่จะเบื่อ21 บทที่ 21 ยังไม่ดีพอ22 บทที่ 22 คุณกำลังหนีอะไรอยู่23 บทที่ 23 เธอต้องรับผิดชอบ nc24 บทที่ 24 อิสรภาพที่รอคอย25 บทที่ 25 ผมมารับไปดินเนอร์26 บทที่ 26 เพื่ออิสรภาพ nc27 บทที่ 27 เหตุผลที่แก้แค้น28 บทที่ 28 ไม่อยากอยู่ใกล้29 บทที่ 29 พยายามช่วยแล้ว30 บทที่ 30 ค่าจ้างออกแบบหรือค่าตัว31 บทที่ 31 สมบัติของพ่อ32 บทที่ 32 เรื่องที่ปิดไว้33 บทที่ 33 ดีใจที่ติดต่อมา34 บทที่ 34 อย่าเงียบหายไปอีกนะ35 บทที่ 35 มันเกิดขึ้นแล้วใช่ไหม36 บทที่ 36 ไม่อยากให้ใครต้องสูญเสีย37 บทที่ 37 อยากได้สถานะฉันก็จะให้38 บทที่ 38 อยากได้เป็นลูกสะใภ้39 บทที่ 39 คุณก็แค่อยากเอาชนะ40 บทที่ 40 ตอนจบ