ชะตาร้ายลวงรัก

เลยสินะ” จ้าวฟางหลินก้าวขาเดินเข้าไปห

ร่นถอยจนแผ่นหลังติดกับกำแพงเย็นเฉียบ สายตาสอดส่ายมองหาตัวช่วย ทว่าก็หามีผู้ใดไม่ นอกจากจะไม่มีคนยื่

ั้งหลายต่างก็มองมาที่ตนเองด้วยความสะใจ ใ

ย!!!” นางกำนัลน้อยใหญ่ก้มหน้าลงทันที ไม่มีผู้ใดไม่

็อยากจะรู้ว่าหากเป็นข้าเล่าที่หัวเรา

ดควรมิควรนะเพคะ ที่ตำหนักบูรพานี่องค์รัชทายาทเป็นใหญ่ ผู้ใดก็ขัดขืนมิได้” จ้าวฟางหลินจ้

่เจ้ามาพาพระชายาของเจ้ากลับตำหนักไปเถิด!!! ห

ะยังพ่วงตำแหน่งญาติของเหลียงเฟิงไห่ คว

งจูมามา นอกจากจะไม่กลัวแล้วนางกำนัลห

าทก่อน” เสียงเหี้ยมของจูมามาดังขึ้นอีกครั้ง นางก

ตาเรียวยาวจ้องมองใบหน้าของร่างท้วมตรงหน้าอย่างไม่วางตา ถึงแม

้รับคำสั่งให้เข้ามาดูแลรับใช้พระชายา ตอนนี้นางก็ต้องรับใช้พระองค์อย่างเต็มที่ หา

จ้าจูมามา นางกำนัลหลี่เจ้าพาเฟิ่งหรูซิงก

ทราบ

ันนี้จะไม่มีทางปล่อยผ่านไปอย่างแน่นอนเมื่อหันกลับ

ีย

งมาที่แก้มด้านซ้ายของนางกำนัลอาวุโสอย่างเต็มแรง ใบ

ูลองค์รัชทายาท...” จ้าวฟา

้นก็อย่าทูลเพียงเล็กน้อยเลย ข้าจะ

เพียะ!!!

วุโสล้มลงไปกองแทบเท้าของพระชายาทันที จูมามายกมือขึ้นก

ือ เหตุใดพระองค์จึงไม่รู้เรื่อง ความผิดครั้งนี้เจ้าสมควรจะถูกสั่งสอนหรือไม่”นางกำนัลอาวุโสจ้องมองพระชายาบรรณาการด้ว

จูมามาเงยหน้าขึ้นมองแผ่นหลังเหยียดตรงที่เดินออกไปอย่างเคียดแค้น แต่แล้วจ้

็นเจ้าใช้สายตาจ้องมองข้าเช่นนี้อีกครั้ง ข้าจะควักดวงตา

บความหวาดกลัวนี้เอาไว้ได้พระชายาจากแคว้นซีจิ้งวิปลาสผิดสตร

.

ักไป

างก็ยิ่งสงสาร ความจริงแล้วเฟิ่งหรูซิงไม่สมควรที่จะถูกลงโทษเช่นนี้ แต่นั่นก็ห้ามความกระหายอำนาจของคนไม่ได้ ในวังย่อมแก่งแย่งชิง

” น้ำเสียงแหบแห้งที่ดังขึ้นมาอย่างอ่อนแรง เรียกใบหน

นางกำนัลหลี่เจ้าช่ว

่าเฟิ่งหรูซิงไม่เป็นอันใ

ียวที่คิดได้ในเวลานี้เหลียงเฟิงไห่ตั้งใจที่จะหาเรื่องนางใช่หรือไม่ ตั้งแต่ต้นจนจบนางยังไม่ได้ทำสิ่งใดให้ผู้ใดลำบากสักเพียงครั้งนางพยายามอยู่แต่ในตำหนักของตนเอง ไม่วุ่นวายกับผู้ใด แล้วเหตุใดผู้อื่นจึงไม่ละเว้นนางบ้าง นางไม่หาเรื่องแต่ก็ใช่ว่าเรื่องจะไม่มาหานาง และ