ชะตาร้ายลวงรัก

อยช่วยเหลือจ้าวฟางหลินที่นี่ เพราะถึงอย่างไรจ้าวฟางหลินจะต้องมีคนที่ภักดีต่อนางเพิ่มอีกคน เมื่อยามที่ถางเย่ถูก

ด นางมีความอ่อนน้อมถ่อมตนและเคารพจ้าวฟางห

อก

ลายต่างก็รีบออกไปกันจนหมดแม้แต่เฟิ่งหรูซิงที่เพิ่งมาใหม่ก็ไ

หายใจออกมาเสียงเบา มือบางเสียบเข็มลงไปในผ้าเช็ดหน้าที่กำลังปักลวดลายอย่างใจเย็น นางไม่ได้สน

างอย่างไม่ตั้งใจ เลือดสีแดงไหลออกมาจากปลายนิ้ว แม้จะเจ็บทว่าใบหน้าพระชายาก็ยังคงเรียบเฉย นางเชิดหน้าขึ้นและหันไปหาสวามีอย่างไม่รีบร้อนสายตาที

ดูแลหม่อมฉันในระหว่างที่ถางเย่ต้องโทษ นางกำนัลแค่ผู้เดียวหวังว่าพระองค์คงจะมิใจแคบ ที่สำคัญเรื่องเบี้ยหวัดของนาง หม่อมฉันก็มิได้รบกว

ดังออกไปถึงหน้าประตูห้อง เหล่าสาวรับใช้ต่างก็พากันก้มหน้าลงไม่กล

งหม่อมฉัน หม่อมฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจเองเ

าอีกฝ่ายตั้งใจมาหาเรื่องแค่การรับนางกำนัลเล็ก ๆ ผู้

งรับรู้กันแน่ จ้าวฟางหลินแสยะยิ้มออกมา และอีกอย่างนา

้าบนเตียง เรื่องอื่นอย่าได้เสนอหน้า จะรับผู้ใดเข

้ำที่ถูกสาดออกไป จะดีหรือร้ายย่อมอยู่ที่สวามี ทว่าความไม่เป็นธรรมนี้นางไม่อาจยอมรับได้ หากเหลียงเฟิงไห่จะเดินเข้ามาถามนางดี

และก่อนจะรับเข้ามาข้าก็ให้จูมามาไปบอกกับท่านแล

จเช่นนี้เหลียงเฟิงไห่ก็รู้สึกโกรธนอกเหน

อกให้ปล่อย”จ้าวฟางหลินเบิกต

างบางล้มลงไปบนเตียง ใบหน้างามตึงขึ้น มือเล็กยื่นออกไปผลักอกสวามีอย่างเต็มแรง ร่าง

ไม่มีสิทธิ์จะดูหมิ่นนาง ข้าไม่สนว่าก่อนหน้านี้เจ้าจะเป็นองค์หญิงที่เย่อหยิ่งสักเพียงใด แต่จงจำเอาไ

น้ำเสียงและสีหน้าของเหลียงเฟิงไห่ทั้งถือดีและจงใจกดนางให้ต่ำ จะให้นางซ

นัลผู้นั้นไปโบยหนึ่งร้อยไม้และ

่งอย่างทันทีใบหน้ามีแววสะใจอยู่ในนั

รษะโขกพื้นเสียงดัง ร่างบางสั่นไหวอย่างหวาดกลัว นางร้องข

เวลาเปลี่ยนจิตใจคนก็เปลี่ยนจ้าวฟางหลินเป็นอง

พคะช่วยหม

ัลผู้นี้ออกไปที่ลานรับโทษ”จ

งเฟิ่งหรูซิงถูกลากออกไป หัวใจนางบีบรัดอย่างรุนแรง ร่าง

บร้อนขึ้นมาทันที คนแรกนางไม่อาจจะช่วยเหลือได้ เพราะตอนนั้นไม่รู้ว่าตนเองก็มีท่านตาคอยช่วยเหลือ นางคิดเพียงแค่ว่าในแคว้นป่าเถื่อนแห่งนี้นางไม่มีอ

่งใดผิดจึงถูกลงโทษเช่นนี้”

และฟาดไม้ลงไปอย่างเต็มแรง ร่างบางของเฟิ่งหรูซิ

ือของนางกำนัลอาวุโสมือบางของพระชายาผลักไปที่หัวไหล่

องค์รัชทายาทแม้แต่พระองค์ก็มิอาจห้าม ขอพระช

อง นางกำนัลผู้นี้อวดดีเกินไปแล้ว ร่างอรชรลุกขึ้นยืนและหันไปจ้องหน้า ทว่าจ