เธอคือลมหายใจของฉัน
เคอ และ หว่านหยิง ทั้งสามคนจับมือกันเดินอยู่ด้านหน้า ในขณะที่ ห้วยหมิงและเจ๋อห
า “ทีปกติเวลาวิ่งพวกเธอไม่เห็นจะมีเรี่ยวแรงอย่างนี้เลย ทำไมเวลาช้อปปิ้งกลับไม
ง แค่นี้ก็ถือไม่ไหว พ่อแม่นายอุตส่าห์ให้ความสูงนี่มา!”
ไปที่ร้านตรงหน้าพวกเขา “นั่
รอดแล้ว ขอบคุณพวกเธอมาก ๆ ” ห
ใหม่ของเธอออกมา เพื่อเป็นการบอกว่าเธ
ได้ก็รีบตอบรับในทันที “เ
ะกอบไปด้วยภัตตาคารสุดหรูหลายแห่ง และบนชั้นห้านั้น ก็มีภัตตาคาร
ันทีว่า “จะกินอะไรก
ะบุไว้ ไม่ว่าคุณอยากจะทานอะไร ก็จะมีพ่อครัวมืออาชีพคอยบริการคุณโดยเฉ
รับประทานอาหารรสเลิศที่นั่น แต่มีเพียงไม่กี่คนใ
แลบลิ้นปลิ้นตา และล้อเลียนประโยคที่เสี่ยวเคอพูดเ
อนจะชี้ไปที่โซฟาใกล้ ๆ แล้วพูดว่า “ถึงแล้วหล่ะ ตรงนั้นมีที
ปสติกอยู่ เธอจึงเดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตรและพูดว่า “สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง สินค้
อย่างไม่อยากเชื่อ “เหลื
ืออยู่ในมือราคาเท่าไหร่ ราคาเก้าแสนสองหมื่นเก้าพันเ
ในมือ ก็พูดขึ้นมาเสียงดังว่า “เฮียเหนียน จะลังเลอะไรหล่ะ เธอนั่งรถที่มีราคาเป
งฉัน ฉันก็แค่ยืมใช้เท่านั้นเอง” ใช่ ไม่ว่าจะเป็นรถราคาเป็นสิบล้านหรือรวมไปถ
พากันมุงดูและมันก็ทำให
ัน? หย่าเสวียนเองก็มองไปทางที่คนอื่
สั่งตัดพิเศษ ทำให้เห็นว่ารูปร่างของเขานั้นดีมาก รองเท้าหนัง
ายและเย็นชา จนคนที่เห็
งดูดความสนใจของทุกคนในเสี้ยววินาทีนี้ ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลิงเฉิน สามีของเธอ และก็จะเป็นอดีตสามีในอีกสอ
งผู้หญิงของหลิงเฉินสักเท่าไหร่ เพราะงั้นจึงทำให้เกิดคำถามมากมาย โดยเฉพาะกับหย่าเสวีย
ธอกำลังจ้องมองมาที่เขา หัวใจของเธอเต้นแรง
ภาวนาว่า ‘ได้โปรดอย่าเห็นฉ
ได้ว่า ‘เดี๋ยวก่อนนะ
่นใจและหันไปหาเสี่ยวเคอ “เสี่ยว
สื้อเธออย่างตื่นเต้น “หย่าเสวียน นี่ต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆเลย! เจอหลิงเฉิ
เช่นกัน “หย่าเสวียน ผู้หญิงท
หมือนกัน !’ หย่าเสว
ข้ามาร่วมแจมด้วยเช่นกัน
นหล่ะ !’ หย่าเสวียน
ลังจ้องหลิงเฉินอย่างไม่วางตา ก็อดพูดขึ้นม
นึ่งก็ดังขึ้น “ฉันคิดว่าคุณไม่ควรจะซื้อมันหรอก
สียงนั่นก็คือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หลิงเฉินน
ถึงพูดกั
ป็นลอน ทาลิปสีแดงสดและทาเล็บสีน้ำตาล เมื่อแยกตัวจากหลิงเฉินแล้ว หมี่เจียก็แย่
ยก็หันไปหาหย่าเสวียนและ
จียยิ
หละ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหลิงเฉินต้องมองมาที่เธอด้วย? ใช่ แน่นอนว่าเธอสวย แต่เธ
มโห สีหน้าของหมี่เจียถึงกับถอดสี “แน่นอนสิ คุณก็เป็นแค่นักศึกษาจน ๆ เท่านั้นแหละ ก่อนจะมาเดินที่นี่ทำไมไม่ดูตัวเองซะบ้างว่าเหมาะกับการมาเดินห้างหรู ๆ
วามโกรธ “คนจน ๆ อย่างคุณไม่ควรแม้แต่จะมาเหยียบห้างนี้! รสนิยมข
อย่างเยาะเย้ย “แล้วคุณเป็นใครถึงกล้ามาพูดแบบนี้หน่ะ?” หย่าเสวียนก้าวไปเผช
องหย่าเสวียน ไม่เพียงแต่ทำให้หมี่เจีย รู้สึกขุ่นเคืองเท่านั้น แต่ยังเป็นการว่าหลิงเฉินทางอ้อมด้วย ทำไมงั้นเหรอ? เป็นเพราะชุดที่ว่านี้ หลิงเฉินเป็นคนเลือกเองกับ
ุยี่สิบเจ็ดปี และชุดนี้มันก็ไม่
งเหมาะกับผู้หญิงที่มี
ี้ ทำให้เห็นได้ชัดว่าหน้าอกของเธอแบนและไม่มีก้น เรียกได้ว่าราบไปทั้ง
จากคนในครอบครัวนั้นทำเหมือนเธอเป็นเจ้าหญิงและ
งเฉิน พลางมองเขาด้วยสายตาน่าสงสาร “หลิงเฉินคะ คุณได้ยินที่ผู้หญิงคนนั้นพ