เธอคือลมหายใจของฉัน

ดลงไปพิงกับเจ๋อหนันที่อยู่ข้างหลัง แสร้งทำเป็นตกใจพลาง

ันยังคงงงอยู่ ห้วยหมิงมักจะชอบล้อเจ๋อหนันและเรียกเขาว่า ‘หมอ’อย

ป็นเรื่องแปลกอะไรตรงไหนเลย พวกนายควรจะชินกับมันนะ” เสี่ยวเคอหันไปมองทุกคนอีกครั้งก่อนจะพูดต่อ “นอกจากนี้แล้ว เฮียเหนียนนั่งร

บร้อย แต่ว่า... ”เธอเลี้ยงหน่ะเลี้ยงได้ แต่การจะไปกินอาหารบนชั้นห้าของอาคารยู่เหิงได้นั้น ต้องจองก่อนล่วงหน

กหย่าเสวียน เขาก็แค่

ห้าของอาคารยู่เหิงนั้น เขาจะต้องทำการจองล่วงหน้าอย่างน

ธอจะได้พบกับหลิงเฉิน ตระกูลโฮว่ไม่เคยมีความหมายอะไรกับเธอเลย แต่ตอนนี้ เธอเห็นหลิงเฉิน

าไปแล้ว ไหนจะของในถุงต่าง ๆ ที่ผู้ช่วยจ้งถืออยู่นั่นอีก

ยังเป็นนักศึกษาอยู่ และไม่จำเป็นต้องใช้เงินมากมายขนาดนั้น ทุกครั้ง เธอจึงเอามาใช้แค่นิดหน

ิงเฉินนั้นซื้อเซ็ตลิปสติกให้กับผู้หญิงคนนั้น ทันทีที่เธอบอกว่าอยากได้ ในขณะที

่ใช้เวลาที่เหลือนี้ สนุกไปกับกา

ที่ยังคงคุยกันเรื่องชั้นห้าของอ

เป็นเรื่องที่น่าทำ’ เธอหัวเราะกับตัวเอง

โทรศัพท์ออกมาแ

กระแอมเพื่อเป็นการดึงดูดความสนใจจากพวกเขา และมันก็ได้ผล ทุกคนที

อีกหล่ะ？” หย่าเสวียนพูดพลาง

ก็มีคนนึงถามขึ้นมา ซึ่งก็คือหว่านหยิงนั่นเ

่อน ๆ ของเธอพลางยิ้มแล้วตอบว่า “ไปชั้น

คารยู่เหิง หย่าเสวียนกำลังรอที่

กำลังก้าวออกจากลิฟต์ มันยากที่จะลืมชายผู้ที่มีกลิ่นอายข

การที่จะเจอหน้าเขาสักครั้งนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่หลังจากที่เธอเซ็นใบหย่าแ

รือการที่เจอกับหลิงเฉินบ่อย ๆ นั้นไม่ใช่เรื่อ

ี่？ ！” หลิงเฉินพูดออกมาด้ว

ที่เขาพูด เธอถึงกับห

อและลังเลก่อนจะพูดออกมาว่า “คุณหลิงเฉิ

ตามองไปที่กลุ่มนักศึกษาก่อนจะพูดว่า “ผู้ช

้ดีว่าหลิงเฉ

ัวเราะขึ้นมา เธอรู้สึกตลกเมื่อได้ยินประโยคเมื่อครู่ของหลิงเฉิน ‘เขาจะต้องรักฉันมากแน

้จักเธอแท้ ๆ ‘ทำไมท่านต้องทำกับเธอแบบนี้ด

งครุ่นคิด

ี่เขาสั่ง เขาก็เริ่มหมดความอดทน เขามองหน้าผู้ช่วยจ้งด้วยสา

ไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ” ผู้ช่

ะไร หย่าเสวียนก็ขยิบตาให้เขา และ

นเหรอ’ หลิงเฉินยกยิ้ม เขาหันไปหาผู้ช่วยจ้งและพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า “ผู้ช่วยจ้ง ดูคนหน่ะอย่าดูแค่หน้าสิ คนบางคนหน้าตาดูใสซื่อ แต่ที

พูดของหลิงเฉินไม่ได้ทำให

ทำไมท่านถึงต้องพูดจากับเธอแบบนี้ในที่สาธารณะด้วย？’ เท่า

อด ท่านดูถูกเธอต่อ

างเยาะเย้ย “คุณหลิงเฉินคะ เลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้ว ฉันก็แค่จูบนายโดยบังเอิญแค่นั้นเอง นายจะเอาเป็นเอาตา

อย่างเห็นได้ชัด และนั่นก็เป็นจูบแรกของเธอ ถึงแม้ว่า เ

ิงกระซิบเบา ๆ “เฮียเหนียน ไม่ต้องพูดแล้ว ใจเย

่มีทางที่หย่าเสวียนจะอยู่เฉยได้หรอก “ในเมื่อนายบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงสกปรก” หย่าเสวียนมองหลิงเ

เธอกับเขาอย่างขัดเจน ถ้าพวกเขาเป็นแค่คู่รักธ

ียงของเธอ ทั้ง

ป่าว “กล้าพูดว่าตัวเองจูบกับหล

เสวียนออกไปซะตอนนี้ แต่เมื่อเขาเห

ม่กล้าที่

งหย่าเสวียนราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ สิ่งที่เธออยากจะทำตอนนี้คือ ถอดเสื้อผ้าของหย่าเสวียนทิ้งและให้บ

ุดหงิดจนอยากจะกรี๊ดออกมา ‘สำหรับเธอ แค่จะกอดแขนเขายั

บหย่าเสวียนแล้วหล่ะมั้ง ไชนิ่ง อินเตอร์เนชั่นแนล พลาซ่าเป็นของหลิงเฉินและในเมื่อตอนนี้

งมองไปที่อาหารตาอย่างหลงไหล แต่เธอก็ต้องหลุดจากภวังค์เมื่อได้ยินที่หย่าเสวียนพูด เธอรีบเช็ดน้ำลายที่เ

เธอซ้ำสอง หย่าเสวียนถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก หลังจ