เธอคือลมหายใจของฉัน

วียนว่า “เธอนี่มันโง่จริง ๆ เลยนะ ฉันหล่ะรู้สึกอายแทนเลย ฉันจะบอ

งด้วยความเหนื่อยหน่าย

หลิงเฉินมาหลายครั้งแล้ว...’ เธอมองหย่าเสวียนและส่ายหัว ‘ฉันจะเอาอะไ

ย่างล้วนแล้วแต่มีราคา ไม่ว่าจะเป็นภาพวาดโบราณ โบราณวัตถุ รวมไปถึงเฟอร์นิเจ

วเราะ

ที่หย่าเสวียน และก็คิดว่

ียงผู้ช่วยจ้งเท่

ยังดีที่เธอไม่ได้ดีใจจนถึงกับเสียสติ เมื่อรู้ว่าไชนิ่ง อินเตอ

็อดคิดไม่ได้ว่าเธอคงจะโดนอะไรไม่ดีเข้าสิงเป็นแน

ิงยังคงอุ้มหย่าเสวียนต่อไป โดยไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลยแม้แต่นิด “ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ ผู้ชายแบบนี้ต้องโดนสั่งสอนซะบ้าง เขามาว่าฉันแบบนี้ได้ย

นี้เลยนะ ไม่งั้นก็ไปที่เขตด้วยกันตอนนี้เลย’ หย่าเสวียนเงยหน้าขึ้นและชี้ไปที่หลิ

้หลิงเฉินเป็นการขอโทษ “คุณหลิงเฉินคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ วันนี้เพื่อนของฉันกิน

านหยิงกับเจ๋อหนันต่างก็ขอโทษหลิงเฉินด้วยเช่นกัน “คุณหลิงเฉิ

ูดออกมาว่า “พวกเรา…รีบพาเฮียเหนียนไปโรงพยาบาลบ้าเดี๋ยวนี้เลย…” เขาเหนื่อยจากการที่ต้องอุ้มหย่าเสวียนไว้ เพื่อที่จะไม่ให้เธอไปก่อเรื่องอีก “เราควร…รีบติดต่อผู้อำนวยการของโรงพยาบาลทันที…” ห้วยหมิงพูดพลา

นได้ หย่าเสวียนที่กำลังตาลายด้วยความมึนนั้น กระโดดข

ดปกติมาก และฉันก็คิดว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติกับเธอแน่นอน” หย่าเสวียนดึงมือของเธอออกจากเสี่ยวเคอและปล่อยมือของเธอออกจากห้วยหมิง เสี่ยวเคอพูดต่อ “เธอรู้ไ

อก่ายหน้าผาก “ฉันจะกลับบ้านแ

ึกเจ็บ เขากับหย่าเสวียนก็รู้จักกันมานาน ทำไมเธอถึงไม่เป็นคนรักเรียนแบ

่รู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย “ใช่แล้วหล่ะ เจ๋อหนัน” พลางพูดต่อ “ห้วยหมิง รถนาย...” เธอส่ายหัวอย่างครุ่นคิด

จะพูดว่า “เสี่ยวเคอ

เธออย่างไม่ค่อยวางใจนัก “เฮียเหน

เฉินเป็นสามีของฉัน？ ต่อให้พูดออกไปตอนนี้ ก็คงจะโดน

สบายใจได้ หลิงเฉินจะไม่มาหาเรื่องเราแน่นอน” สิ่งที่เธอจะทำตอนนี้ก็คือรีบ

ั้งข้อความว่า “หลิงเฉิน ฉันอยากจะหย่ากับนาย！ ฉันให้เว

ของเธอต้องมาเดือดร้อนไปด้วย เมื่อคิดได้อย่างนั้นแล้ว เธอจึงลบข้อความออกทั้งหมด ก่อนจะเริ่มพิมพ์ข้อความใหม่ “คุณหลิงเฉินคะ คุณปล่อ

่าง เรื่องวันนี้ไม่ใช่ความผิดของฉันสักหน่อย ทำไมฉันจะต้องขอโทษเขาด้วยหล่ะ

เธอถามผ่านทางโทรศัพท์ ผู้ช่วยจ้งเป็นผู้ช่วยของหลิงเฉิน เขาจะต้องรู้อ

พิ่งจะแยกกันกับหมี่เจีย และหลิงเฉินก็สั่งให้เขาขับรถพาเธอ

ยจ้ง นี่ฉันเอง

หมี่เจียที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขากระแอมในลำค

ู้ช่วยจ้งนั้น ดึงดูดคว

ม่ใช่ เดี๋ยวฉันก็ไม่ใช่คุณนายโฮว่อีกต่อไ

ื่องของคุณสองคนยังไม่เรียบร้อยดี เพร

ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม？ เขา... เขาส

อบว่า “ไม่ครับ ท่านเพียงแต่สั่งว่าให้ไปส

ถ้าหลิงเฉินเจอคนที่ทำให้เขาเกลียดเหมือนกับคุณนายหล่ะก็ เขาจะต้องสั่งให

ดูดเขา？ หรือว่าหลิงเฉินจะมีค

่แล้ว คุณนายนั้นสวยจริง ๆ เธอดูดีแม้กระทั่ง

ยใจอย่างโล่งอก เพื่อไม่เป็นการรบกวนผู้ช่วยจ้ง “

ด้วยตัวเอง มันจะดีซะกว่าถ้าเธอจะไปค

มันคงจะไม่ดีนัก ถ้าจะลากคุณเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้” หย่าเสวียนอ้อนวอน “ตกลงไหม？” หลิงเฉินเป็นคนใจแคบ เอาเป็นเอาต

สวียนเองก็รู้ดีว่าเขาคงไม่ทำตามที่เธ

หย่า…” “และวันหนึ่งฉันจะบอกหลิงเฉิน ในนามคุณนายโฮว่

นาย

” หย่าเสวียนพูด “ไว้ครั้งหน้าเดี๋ยวฉันจะเลี้ยงข้าว

ื่อยใจ เด็กผู้หญิงยังไงก็เป็นเด็กผู้หญิ

่แสนเย็นชา...ก็น่าจะชอบสิ？’ เพื่อที่จะไม่ให้หลิงเฉินต้อง

ทันทีที่เขาวางสาย หมี่เจียก็ถามผู้ช่วยจ้งขึ้นมาทันที “ผู้ช่วยจ้ง หลิงเฉินมีภรรยาแล้วเหรอ？” เธอถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ก่อนจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ผู้ช่วย