เธอคือลมหายใจของฉัน

้องขอโทษด้วยนะครับคุณหมี่เจีย นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของคุณหลิงเฉิน ผ

่างหน้าตาเฉย “ฉันจะจำไว้” เธอยิ้มพลางกัดฟันกรอดกับคำตอบและท่าทางของผู้ช่วยจ้ง ก่อนจะมองออกไป

ูลของหย่าเสวียนมาสองหน้า หน้าแรกเป็นใบสมัครเข้

ึกษาและงานอดิเรก ผู้ช่วยจ้งวางมันไว้บนโต๊ะของหลิงเฉิน ก

้ช่วยจ้งอย่างหงุดหงิด เสียงของเขาดังก้องไปทั่วออฟฟิศ “ผู้ช่วยจ้ง

ึ้นมาและถือโอกาสสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเป็นการสงบสติอารมณ์ ก่อนจะตอบหลิงเฉินว่า “คุณหลิงเฉินครับ ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างลึ

ดี๋ยวนี้！”

ะดาษสองใบที่หลิงเฉินโยนไว้กับพื้น ก่อนจะ

บมากับใบสมัครเข้าเรียน ภาพใบหน้าของหย่าเสวียนซึ่งไร้

เธอนั้น ราวกับสามารถพ

ที่หย่าเสวียนจูบเขานั่นเอง เขาขมวดคิ้วพลางหยิบเอกสารมาทับใบสม

้าเธอ ซึ่งนั่นก็ทำให

่านามสกุลของเธอ เหนียน นามสกุลนี้ในเมืองเยว่มีเพียงแ

นั้น เสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดั

ดูใบไม้ร่วงแล้ว แต่หย่าเสวียนนั้น ไม่มีกะจิตกะใจจะชมความงามนี้เลยแม้แต่นิด เธอเหยียบใบเมเปิ้ลที่ร่วงล

ที่ออฟฟิศเขา ฝั่งหลิงเฉินเองก็เงียบมากเช่นกัน เมื่อวานตอนค่ำ ลุงโจว๋แจ้งเธอ

ึ้นจากข้อความที่เธอไ

ฉันจะกลับเมื

ำเร็จการศึกษาในต่างประเทศและกำลังเดินทา

้ว มันเกี่ยวอะไ

ซะ เธอก็คงไม่โกรธและรับปากกับพ่อของเธอว่าจะแต่ง

บอกเธอก่อนตั้งแต่ทีแรก แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับเธอ เพราะเธอไม่อยากจะรับรู้อะไรเกี่ยวก

อกมาเสียงดัง สร้างความสง

จากเสียงนุ่มนวลที่ถามตอนแรก ตอนนี้กลับกลายเป็นเสียงตะโกนที่แสบ

ิงตรงหน้าอย่างชัดเจน เธอถึงกับ

งได้ซวยอะไรแบบนี้ ทำไมฉันต้องมาเจอกับยัยผู้หญิงตลบตะ

าะมันเหมาะกับเธอมากกว่า หย่าเสวียนมองกว่อกว่อที่ไม่รู้ว่าล้มลงไปที่พื้นได้ยังไงอย่างดูถูก กว่อกว่อในเดรสสีขาว ผมยาว ดูบ

ส้ปั่นป่วน หย่าเสวียนไม่มีอารมณ์จะมาไร้สาระกับเธอ ไม่อยากแม้กระทั่งหายใจร่วมกับเธอเส

อยู่รอบ ๆ นั้นต่างโดนท่าทางใสซื่อของก

ได้ชัด แต่เธอคือหย่าเสวียน ซึ่งมีไม่กี่คนในคณะบริหารธุรกิจที่จะ

ชัด ๆ เลยนี่” กว่อกว่อแกล้งทำเป็นบีบน้ำตา เมื่อเห็นสภาพที่น่าสงสารของเธอแบบนี้แล้ว พวกผู้ชา

้ชายคนนั้น เขาหน้าแด

ยาบาลสักหน่อยไหม？” หย่าเสวียนอยากจะเดิน

ดดีซะเหลือเกิน “ในเมื่อเธอเกลียดฉันมากขนาดนี้ ทำไมเราไม่ลองมาเดิมพันกันดูหล่ะ？ ถ้

รไม่รู้ก็คงเข้าใจผิดคิดว่า

ไปไหนก็เรื่องของเธอ ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของมหาวิทยาลัย อีกอย่าง ฉันก็ไม่ใส่ใจด้วย เธอจะบอกว

หมหย่า

ม่มีเวลามาต่อล้อต่อเถียงกับเธอตอนนี้ ถอยไป

ลียดฉัน ที่จริงแล้วฉันเกลียดเธอมากกว่าอีก เธอเองก็รู้ดีนี่ ทำไมพวกเราไม่มาเดิมพันกันสักตั้งหล่ะ？ วิ่งมา

าเสวียนดี และก็รู้ว่าถ้าใช้วิ

่อกว่ออีกต่อไป... อีกอย่าง ฉันเองก็วิ่งเก่งอยู่แล้ว แถมยังเป็นวิธีที่ดีในการปลดปล่อยความอึด

ฬาที่เคยได้เหรียญเงินเข้าร่วมการแข่งขันนี้ด้วยเช่นกัน ถ้าเธ

ที่ตอนนี้เลิกบีบน้ำตาแล้วพล

เดินเข้าไปหาหย่าเสวีย

แล้ว หย่าเสวียนก็ค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนั่งลงบนเตียงของเธอ ‘หึ ทำไมฉันถึงปล่อยใ

มตัวมาอย่างดีแล้วแน่ ๆ หึ’ หย่าเสวียนขยับตัวอย่างหงุดหงิด และมองไปที่เพดานด้วยคว

อจะต้องใจเย

รถชนะการแข่งขันได้ เธอจะต้องตามจีบผู้ชายคนหนึ่งในมหาวิทยาล

งของเขา ว่าห้าวเทียนนั้นเป็นเกย์ แน่นอนว่า ก

ี่ห้องห้องทำงานของท่านอธิการ และล็