icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติศาสตร์
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 9
ทางเลือกที่สาม
จำนวนคำ:2366    |    อัปเดตเมื่อ:11/01/2022

สองตัวเลือกนี้ไม่มีอันไหนที่เธออยากจะเลือกเลยสักอัน ตอนนี้คนที่เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยก็คือลู่ชี่หาง ลูกชายคนโตของ ลอฟตัส กรุ๊ป ซึ่งเขารับผิดชอบการจัดการทุกอย่าง ดังนั้นเธอจึงไม่อยากหาเรื่องเขา

แต่ว่า…หย่าเสวียนเดาะลิ้น ท่านอธิการบดีของมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ส่วนใหญ่ไม่อายุหกสิบปีก็คงห้าสิบกว่า ๆ แต่ท่านอธิการบดีของมหาวิทยาลัยพวกเขานั้นอายุเพียงแค่สามสิบปีเท่านั้น

ชี่หางรับตำแหน่งเป็นหนึ่งในอธิการบดีของมหาวิทยาลัยมาสองปีแล้ว และเขาก็ได้รับคำชมมากมาย และยังเป็นผู้ชายอีกคนที่ทำให้นักศึกษาผู้หญิงหลาย ๆ คนคลั่งไคล้

ถ้าหย่าเสวียนมีเรื่องกับชี่หางแล้วหล่ะก็ ศัตรูของเธอก็จะเพิ่มขึ้น และเธอก็อาจจะตายได้

แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือ เขาเป็นเพื่อนสนิทของหลิงเฉิน แถมยังเป็นเสี่ยของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดหนึ่งในสี่ตระกูลของเมืองเยว่อีกด้วย

เธอไม่อยากมีเรื่องกับคนที่หลิงเฉินรู้จัก เพราะเธอไม่อยากมีปัญหาทีหลัง

ห้วยหมิงและเพื่อนคนอื่น ๆ ของเธอก็ลงทะเบียนเข้าร่วมการแข่งขันฮาล์ฟมาราธอนด้วยเช่นกัน

เธอโล่งใจขึ้นเมื่อรู้ว่า ยังมีคนวิ่งเป็นเพื่อนเธออยู่

พอนึกถึงการแข่งขันมาราธอนที่ต้องวิ่งมากกว่ายี่สิบเอ็ดกิโลเมตรแล้วนั้น หย่าเสวียนก็หน้าบูดขึ้นมาทันที ‘อุ๊ย พระเจ้า ทำไมฉันถึงปล่อยให้ความโกรธครอบงำฉันกันนะ... ให้ฉันตายไปเลยยังง่ายเสียกว่า’

และเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังมีทางเลือกที่สาม ซึ่งก็คือ หาที่ว่าง ๆ สักที่ และตะโกนว่า “หลิงเฉิน ฉันรักคุณ!” สิบครั้ง แล้วฉันจะปล่อยเธอไป” กว่อกว่อบอกกับเธอ

กว่อกว่อคงจะรู้ว่าหลิงเฉินนั้นเกลียดผู้หญิงที่เข้าหาเขาก่อน เธอเลยตั้งใจคิดแผนนี้มาทำร้ายเธอ ช่างโหดร้ายเสียจริง

เมื่อลองคิดทบทวนทั้งสามตัวเลือกที่กว่อกว่อพูดมาแล้วนั้น หย่าเสวียนก็ตัดสินใจได้ละ

ในที่สุดวันแข่งขันก็มาถึง วันนั้นท้องฟ้ามืดครึ้ม หย่าเสวียนสวมเสื้อของการแข่งขันมาราธอนพร้อมกับเพื่อน ๆ ของเธอ และกำลังวอร์มร่างกายก่อนการแข่งขันจะเริ่ม

เมื่อเธอและเพื่อน ๆ เห็นอดีตผู้ชนะเลิศเหรียญเงินของฟูลมาราธอนปรากฏตัวบนสนาม พวกเขาก็ถึงกับอ้าปากค้าง คราวนี้พวกเขาโดนเข้าอย่างจัง “แย่แล้ว นี่มันแย่มาก ๆ ” ทุกคนประสานเสียงด้วยความกังวล “กว่อกว่อ!” หย่าเสวียนกัดฟัน “ฉันจะจำไว้!”

“แม่งเอ๋ย!” ห้วยหมิงด่าหยาบคาย “เธอกล้าดียังไงมาเล่นกับเราแบบนี้! ถ้าเจอกันครั้งหน้านะเธอได้เห็นดีกันแน่!”

หย่าเสวียนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะเธอก็รู้สึกโกรธตัวเองเช่นกัน ถ้าวันนั้นเธอไม่โกรธ มันก็คงจะไม่เกิดอะไรแบบนี้ขึ้น แถมยังพาเพื่อน ๆ มาตกระกำลำบากไปกับแผนของกว่อกว่อด้วยอีก

เสี่ยวเคอตบไหล่เพื่อให้กำลังใจหย่าเสวียน “ไม่ต้องฝืนนะ เข้าใจไหม? ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็ไม่ต้องวิ่งต่อ อย่างมากเราก็แค่เลือกตัวเลือกที่สอง ล็อคอธิการบดีไว้ในห้องก็ได้แล้ว มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย”

ครั้งนี้เสี่ยวเคอเป็นคนเลือกให้เธอเอง ตัวเลือกทั้งสามที่กว่อกว่อพูดมา ข้อแรกนั่นตัดออกไปได้เลย ตามจีบเกย์อย่างห้าวเทียนหน่ะเหรอ ไร้สาระสิ้นดี ‘ส่วนตัวเลือกที่สามนั่นก็...’ เสี่ยวเคอส่ายหัวอย่างไม่เห็นด้วย ‘ไม่ได้ ไม่ได้ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้างวันนั้นแล้ว ฉันว่ามันไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไหร่’ ทางที่ดีอย่าให้หย่าเสวียนไปก่อเรื่องอะไรกับหลิงเฉินอีกเลยดีกว่า เลือกไปเลือกมา ก็เหลือแต่ตัวเลือกที่สองนี่แหละ

แต่ชี่หางนั้นก็ไม่ใช่คนที่ควรจะไปหาเรื่องด้วย “เฮ้ย ทางเลือกบ้าบออะไรวะ !” เสี่ยวเคอก็ได้แต่ก่นด่าในใจ “นังกว่อกว่อมันให้ทางเลือกบ้าอะไรมาเนี่ย”

หย่าเสวียนกอดเสี่ยวเคอ “ไม่ต้องกังวลนะ ฉันเคยชนะการแข่งขันวิ่งระยะยาวมาแล้วหลายครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่เคยวิ่งฮาล์ฟมาราธอน แต่ห้ากิโล สิบกิโลฉันก็เคยวิ่งมาแล้ว และฉันก็มั่นใจว่าฉันทำได้” กว่อกว่ออยากจะให้ฉันขายหน้า แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาด

“ยังไง” หย่าเสวียนพูดพลางปล่อยเสี่ยวเคอ “ฉันไม่มีทางแพ้กว่อกว่อแน่นอน”

“เฮียเหนียน เธอคือไอดอลของฉัน ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอ!” หว่านหยิงพูด เมื่อนึกถึงจำนวนถ้วยรางวัลที่หย่าเสวียนเคยได้รับมาแล้วนั้น หว่านหยิงก็มองเธอด้วยความชื่นชม

หย่าเสวียนส่งจูบให้หว่านหยิงอย่างมั่นใจ “ฉันก็เชื่อมั่นในตัวเองเช่นกัน ไปกันเถอะ การแข่งขันใกล้จะเริ่มแล้ว!” “โอเค”

พวกเขารวมกลุ่มกันและยืนในตำแหน่งที่จัดไว้ เพื่อจัดแถวให้ดีและช่วยวิ่งได้ง่ายขึ้น ทุกคนรู้ดีว่าการจัดแถวแบบมีประสิทธิภาพนั้นมีชัยไปกว่าครึ่ง

การแข่งขันฮาล์ฟมาราธอนครั้งนี้ มีผู้เข้าแข่งขันหกพันกว่าคน อาสาสมัครห้าร้อยคน และก็มีนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยใกล้ ๆ มาร่วมให้กำลังใจเพื่อน ๆ ที่เข้าร่วมการแข่งขันด้วยเช่นกัน

นอกจากนี้ยังมีแฟนคลับของนักกีฬาโอลิมปิก แฟนคลับดาราที่มาเข้าร่วมและแฟนคลับของผู้ชนะเลิศเหรียญเงินของการวิ่งมาราธอนเต็มรูปแบบด้วย สองฝั่งของเส้นสตาร์ทนั้นเต็มไปด้วยกองเชียร์มากมาย

เจ้าภาพขึ้นไปบนเวทีและกล่าวเปิดงาน เพื่อเป็นการเริ่มงานอย่างเป็นทางการ “กราบสวัสดีแขกผู้มีเกียรติ นักกีฬา และผู้ตัดสินทุกท่าน มิตรทั้งหลาย สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลาย ท่ามกลางอากาศดี ๆ ทิวทัศน์ที่สวยงามเช่นนี้ พวกเราต่างมารวมตัวกันที่เขตใหม่ของเมืองเยว่…”

หย่าเสวียนเริ่มง่วงกับคำกล่าวเปิดงานของเจ้าภาพ แต่ก่อนที่เธอจะผล็อยหลับไปนั้น เสียงนกหวีดก็ดังขึ้น ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต่างก็เตรียมตัวออกสตาร์ท เสียงให้กำลังใจนักกีฬาดังกระหึ่มมาจากทั้งสองฝั่ง และเธอก็นึกไม่ถึงว่าจะมีคนมาให้กำลังใจเธอด้วยเช่นกัน

“หย่าเสวียน! สู้ ๆ ! หย่าเสวียน สู้ตาย!”

“หย่าเสวียนไว้ลาย สู้ตายสู้ ๆ !”

เธอที่กำลังอยู่ในท่าเตรียมหันไปมองไกล ๆ ก็พบว่ามีเพื่อน ๆ ในเซคยี่สิบสองจำนวนสิบกว่าคนมาร่วมให้กำลังใจเธอ

“ว้าว ดูเพื่อนร่วมห้องของเราสิ!” ห้วยหมิงพูดออกมาด้วยความดีใจ “พวกเขาสุดยอดไปเลย!”

“แน่นอนอยู่แล้ว” หว่านหยิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเหลือบมองเจ๋อหนัน “หัวหน้าห้องอย่างเจ๋อหนันกับคุณชายอย่างห้วยหมิงเอ่ยปากแล้ว ทำไมจะไม่มีคนมาหล่ะ”

ใช่แล้วหล่ะ คนพวกนี้คือคนที่เจ๋อหนันกับห้วยหมิงเกณฑ์มาเชียร์หย่าเสวียนนั่นเอง

ห้วยหมิงรีบพูดออกมาเสียงดังโดยไม่ปล่อยให้หย่าเสวียนรู้ตัว “เฮ้ย เดี๋ยวก่อนหว่านหยิง!” “พวกเราเก็บเป็นความลับก่อนไม่ได้รึไง?”

หย่าเสวียนที่กำลังตื้นตันใจนั้น เมื่อได้ยินที่ห้วยหมิงพูดก็ถึงกับหัวเราะออกมา เธอตบบ่าห้วยหมิงและเจ๋อหนันเบา ๆ “ขอบใจมากเพื่อน ฉันจะทำให้ดีที่สุด และจะไม่ทำให้พวกนายผิดหวังแน่นอน”

“เฮียเหนียน ไม่ต้องกดดันตัวเองมากนัก พวกเราแค่รับคำท้าเฉย ๆ ” เจ๋อหนันส่ายหน้า “ถ้าเธอแพ้ เราก็พร้อมอยู่เคียงข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะเลือกสารภาพรักกับห้าวเทียน หรือล็อคผู้อำนวยการไว้ในออฟฟิศของเขา...” เมื่อนึกถึงเหตุการณ์สองครั้งก่อนที่เกิดขึ้นระหว่างหย่าเสวียนและหลิงเฉินแล้วนั้น เขาไม่คิดว่าเธอจะเลือกตัวเลือกที่สาม

“รู้แล้วน่า ไว้ฉันจะคิดดู” หย่าเสวียนตอบ “พวกนายพูดแล้วนะว่าจะไปสารภาพรักกับห้าวเทียนด้วยกันหน่ะ!” การมีเพื่อนดี ๆ แบบนี้เป็นเรื่องยากและหย่าเสวียนก็รู้สึกโชคดีที่มีพวกเขาอยู่เคียงข้างเธอ

“เดี๋ยวก่อน เฮียเหนียน!” เสี่ยวเคอยิ้มแล้วแทรกขึ้นมา “เธอพาห้วยหมิงกับเจ๋อหนันไปด้วยสิ ไม่แน่นะถ้าห้าวเทียนเกิดชอบคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ขึ้นมา เขาอาจจะลืมเธอไปเลยก็ได้!”

สาว ๆ ต่างพากันหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ ในขณะที่เจ๋อหนันและห้วยหมิงนั้นรีบกำหมัดและพุ่งไปที่เสี่ยวเคอทันที และตอนที่เสี่ยวเคอกรีดร้องออกมานั้นเอง เสียงปืนก็ดังขึ้น นักวิ่งทุกคนก็เริ่มออกตัว

และก็เป็นหว่านหยิงที่เริ่มรู้สึกตัวคนแรก และทุกคนก็วิ่งตามเธอไป “วิ่งสิวิ่ง! คนอื่นนำกันไปหมดแล้ว!” หว่านหยิงตะโกน

เสี่ยวเคอวิ่งอยู่คนแรก ตามมาด้วยห้วยหมิงที่ตามมาติด ๆ

“ใครใช้ให้เธอออกไอเดียบ้า ๆ นั่นห๊ะ?” “เธอควรจะวิ่งให้เร็วกว่านี้นะ ถ้าฉันตามเธอทันเธอตายแน่!” หย่าเสวียนดึงเสื้อห้วยหมิง

“เฮ้ย เราเพิ่งจะเริ่มเอง จะรีบไปไหนหล่ะ” ข้อห้ามของการวิ่งระยะยาวก็คือ “ห้ามวิ่งเร็วตอนออกตัว” แพ้ชนะไม่ได้ขึ้นอยู่กับดวงอย่างเดียว แต่มันอยู่ที่เทคนิคด้วยเช่นกัน หย่าเสวียนเองก็รู้ดี ในฐานะคนที่ชอบเล่นกีฬา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป นักวิ่งจำนวนมากนั้นเหนื่อยจนหอบ

และเดินเร็วแทนวิ่ง

ภายในห้องพักวีไอพีของมหาวิทยาลัย ผู้ชายที่ดูแสนจะเอาแต่ใจกำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟาพลางชมการถ่ายทอดสดของฮาล์ฟมาราธอนผ่านทางทีวีจอยักษ์

“รวมคอลเลกชั่นงานออกแบบสำหรับกิจกรรม ฮาล์ฟมาราธอนเมืองเยว่ จากการประกวดการออกแบบต่าง ๆ อาทิ การออกแบบโปสเตอร์ กระเป๋าผ้า รวมไปถึงมาสคอตของงาน คุณหลิงเฉิน คุณว่ายังไงบ้าง?” เจิ้งเฟย หนึ่งในผู้ช่วยของหลิงเฉินถามหลังจากรายงานเสร็จ ในฐานะผู้สนับสนุนหลักของงานมาราธอนและของสนับสนุนทั้งหมดในงานอย่างหลิงเฉินยังคงนิ่งและเม้มปากแน่น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 หนังสือข้อตกลงการหย่า2 บทที่ 2 โฮว่หลิงเฉิน3 บทที่ 3 ศาสตราจารย์สุดโหด4 บทที่ 4 คุณไม่มีปัญญาจ่าย5 บทที่ 5 แผนใหญ่6 บทที่ 6 คุณคิดว่าคุณเป็นเจ้าของหรือไง7 บทที่ 7 ฉันไม่อยากเป็นคุณนายโฮว่แล้ว8 บทที่ 8 ผมจะกลับเมืองเย่แล้ว9 บทที่ 9 ทางเลือกที่สาม10 บทที่ 10 พิธีมอบรางวัล11 บทที่ 11 หลิงเฉิน ฉันรักคุณ12 บทที่ 12 คนทั้งโลกรู้13 บทที่ 13 อธิการบดีผู้น่ารัก14 บทที่ 14 เธอดูเหมือนเป็นผู้หญิงซะจริง!15 บทที่ 15 แสร้งทำเป็นบริสุทธิ์16 บทที่ 16 ไวน์17 บทที่ 17 เอาเธอไปโยนให้ฉลามกินซะ18 บทที่ 18 คุณหลิงเฉินซวยซะแล้ว19 บทที่ 19 สมน้ำหน้าที่เธอไม่มีแฟน20 บทที่ 20 คู่ต่อสู้ที่แท้จริง21 บทที่ 21 เรื่องระหว่างสามีภรรยาเขา22 บทที่ 22 หลิงเฉินรู้ความจริง23 บทที่ 23 ย้ายเข้ามาอยู่24 บทที่ 24 ขับรถไปส่งที่มหาวิทยาลัย25 บทที่ 25 ฉันไม่ใช่ผู้ชายสักหน่อย26 บทที่ 26 พี่ชาย27 บทที่ 27 สำนักงานใหญ่ของเซิ่งหมิง กรุ๊ป28 บทที่ 28 ขอโทษหรือยั่วโมไหกันแน่29 บทที่ 29 โดนเปล่า ๆ30 บทที่ 30 ของขวัญ31 บทที่ 31 ใครรังแกแฟนผม?32 บทที่ 32 เฮียเหนียนงั้นเหรอ?33 บทที่ 33 ฉันขอโทษสำหรับเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น34 บทที่ 34 มันอาจมีอะไรที่น่าอับอายก็เป็นได้35 บทที่ 35 เขาสมควรโดน36 บทที่ 36 ดื้อเหมือนเด็ก37 บทที่ 37 อยู่ให้ห่างจากอาจารย์หลิงเฉินไว้38 บทที่ 38 ที่รัก39 บทที่ 39 การลงโทษ40 บทที่ 40 ในสุสาน41 บทที่ 41 ผมแต่งงานแล้ว42 บทที่ 42 เขาหล่อมาก43 บทที่ 43 ผมเป็นสามีของเธอ44 บทที่ 44 คลาสเต้นรำ45 บทที่ 45 คลาสภาษาอังกฤษ46 บทที่ 46 บัตรธนาคารสองใบ47 บทที่ 47 คุณชนะ48 บทที่ 48 กลับจากสิงคโปร์49 บทที่ 49 ปวดหัวจริง ๆ50 บทที่ 50 ความจริงถูกเปิดเผย51 บทที่ 51 หน้าด้านจริง ๆ52 บทที่ 52 นักจูบ53 บทที่ 53 พวกเขาร่วมมือกันหลอกฉัน54 บทที่ 54 เธอเป็นเลสเบี้ยนด้วยนะ55 บทที่ 55 ห้ามใครไปไหนทั้งนั้น56 บทที่ 56 คุกเข่าขอโทษ57 บทที่ 57 เธอแค่นับเงินก็พอ58 บทที่ 58 ผู้ชายใจแคบ59 บทที่ 59 เธออยู่กับผู้ชาย?60 บทที่ 60 เซอร์ไพรส์!61 บทที่ 61 พลอดรัก62 บทที่ 62 ผมให้เงินเธอหมื่นล้าน63 บทที่ 63 ถอดรองเท้าออกเดี๋ยวนี้เลยนะ64 บทที่ 64 ฉันแต่งงานแล้ว65 บทที่ 65 กล้าดียังไงที่จะมอมเหล้าเธอ66 บทที่ 66 รีบไปอ้อนสามีของเธอเถอะ67 บทที่ 67 ดูหนังสยองขวัญตอนกลางดึก68 บทที่ 68 ความเจ็บปวด69 บทที่ 69 มาช่วยเธอ70 บทที่ 70 พังร้านมันซะ71 บทที่ 71 ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่72 บทที่ 72 แน่จริงก็เมนชั่นหลิงเฉินสิ73 บทที่ 73 ทำไมผมจะต้องหย่ากับเธอด้วย74 บทที่ 74 ใส่ชุดเดรสบ่อย ๆ สิ75 บทที่ 75 มาทักทายพี่สะใภ้นายเร็ว76 บทที่ 76 ระวังยิงซานไว้ให้ดี77 บทที่ 77 เธอสำคัญกว่าภรรยาของคุณสินะ78 บทที่ 78 ทำไมเธอถึงได้โกรธมากขนาดนี้79 บทที่ 79 ความหึงหวงขึ้นสมอง80 บทที่ 80 ข้อแม้สามข้อ81 บทที่ 81 ฉันจะให้หลิงเฉินคุกเข่าบนเปลือกทุเรียน82 บทที่ 82 ฉันเป็นคนง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?83 บทที่ 83 ฉันตบหน้าเขาไปทีนึง84 บทที่ 84 เราหย่ากันเถอะ85 บทที่ 85 เขาไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย86 บทที่ 86 อันดับแรกคือการรู้จักเสวยสุข87 บทที่ 87 บาดแผล88 บทที่ 88 ตกหลุมรัก89 บทที่ 89 ยั่วยวน90 บทที่ 90 ณ โรงพยาบาล91 บทที่ 91 ระวังไว้ให้ดี92 บทที่ 92 หลิงเฉิน ฉันชอบคุณ93 บทที่ 93 ผมได้ยินสิ่งที่เธอพูดแล้ว94 บทที่ 94 กลับบ้านกันเถอะ95 บทที่ 95 เธออยากจะซื้ออะไรกันแน่96 บทที่ 96 นายกล้ามากเลยนะ97 บทที่ 97 คุณจะมีภรรยาไว้ทำอะไร98 บทที่ 98 เธอกำลังขอโทษฉันงั้นเหรอ?99 บทที่ 99 ผมช่วยทำให้เธออุ่น100 บทที่ 100 ภรรยาผมอารมณ์ไม่ดี