icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาเป็นสาวน้อยในหมู่บ้านหนานชุน

บทที่ 3 เจ้าจับปลาได้อย่างไร

จำนวนคำ:1666    |    อัปเดตเมื่อ:15/08/2025

าทำงานต่อ ผ้าห่มก็เอาเศษผ้ามาเย็บต่อกัน มันหนากว

ุณก็ไม่รู้ ทำให้ลู่จื้อหลับไปทันที นางตื

ล้ว ลู่จื้อที่ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเรี่ยวแรง

้ารก มีแปลงผัก เรียกว่าผักมั้งเพราะมันแคระแกร็

=3.33เมตร) หากเดินเลียบแม่น้ำไปประมาณสองลี

ะมีชีวิตแบบนั้นมันต้องมีเงินค่ะ ไหนจะซื้อที่ สร้างบ้าน ทำ

ทรสั่งพ่อบ้านทุกอย่างก็เรียบร้อย แต่ตอนนี้ทุนไม่มี ร่างกายก็เหมือนจะละสังขารทุกเม

้องเดินด้วยท้อง แต่ทหารกำลังจะอดตาย ข้าวชั้นต่ำ

า นางที่เคยกินข้าวมื้อหนึ่งไม่ต่ำกว่า 1,000 หยวน (1หยวน=5บา

และมีดพร้า เดินไปที่ริมแม่น้ำ ในเมื่ออยากมีชีวิตเรียบง่ายในชนบท

ร้องดังกว่าเสียงนกร้อง นางจำต้อ

กล้ริมแม่น้ำ ลู่จื้อจึงใช้มีดขุดออกมา นางจะนำมาเป็นเห

ลู่จื้อจึงหมดไปกับการดูคอนเทนต์การใช้ชีวิ

้ด้านล่างกันมันลอยไปกับน้ำแต่ก็กะน้ำหนักไว้แล้วว่าตอนยกขึ้นจะต้องยกไหว จากนั้

มาเดี๋ยวนี้!!!” เสียงตวาดของลู

้าขึ้นเพราะตอนนี้มีปลาเข้ามาในตะกร้าสิบกว่าตัวแล้ว แต่

วน้องสาวทันที ในหมู่บ้านแทบไม่มีชาวบ้านออกมาจับปลาเลยเพ

ยกขึ้นไป

ลงกับพื้นหมดสภาพทันที ร่าง

ั้งเปียกทั้งเหนื่อย

่” นางที่เห็นต้นหอม ตะไคร้ตั้งแต่แรกก็ไม่ล

็นลมอยู่แล้ว ลู่เพ่ยก็เข้ามาช่วยน้องสาวติดไฟย่างปลา

จางนับว่าดีที่สุดตั

ปลาพวกนี้ว่ายน้ำเร็วยิ่งนัก"

นดิน (ไส้เดือน) แต่ข้าไม่มีแรงจะขุด" ลู่จื้อบอกวิธีหาปลาเพื่อให้ทุกคน

าคะ" วันนี้จับได้ตั้งหลายตัวหากแบ่

หารหม่านอี้ (พอใจ) ห

บลี้ ใช้เวลาครึ่งชั่วยาม (1ชั่วยาม=2ชั่วโมง) สภาพร่าง

ยก็จะกลับถึงบ้านก่อนตะวันตกดิน จะได้ซื้อข้าว แป้งสาลีเ

นครึ่งชั่วยามก็กลายเป็นเกือบชั่วยามกว่าจะถึง ยังดีที่เจ้าเมืองคนให

าเ

หวิน = 1 เ

0 อิแปะ /เหวิ

งิน = 1ก

อง = 10

็นสองพี่น้องใส่เสื้อผ้าปะชุนทั้งตั

อปลาหรือไม่ ปลาของข้ายังไม่ตาย

ู้เพียงราคาปลาที่ตายแล้ว หากปลาท

เค่อ (15นาที) ก็พาชายร่างท้ว

ม่ตาย ข้าขอดูหน่อย

ู๊หานขอรับ

ตัวใหญ่อีกด้วย ข้ารับซื้อชั่งละ

1ตัวหนักเกือบ 2 ชั่

เป็นจะขายได้ราคาดีเพียงนี้ แล้วทั้งคู่นำปลามาเกือ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถ้าต้องตาย ก็ตายให้หมด2 บทที่ 2 มีชีวิตอีกครั้ง3 บทที่ 3 เจ้าจับปลาได้อย่างไร4 บทที่ 4 เอาปลาไปขาย5 บทที่ 5 หายไปไหนแล้ว6 บทที่ 6 เข้าเมืองขายสมุนไพร7 บทที่ 7 มิติของลู่จื้อ8 บทที่ 8 อาจารย์ข้าคือซุนหงอคง9 บทที่ 9 จางเสียนกับกู้เหลี่ยงมาหา10 บทที่ 10 ได้ซื้อที่ดินแล้ว11 บทที่ 11 หวังว่าจะจำในสิ่งที่เขียนไว้ได้12 บทที่ 12 ขาบิดาหายดีแล้ว13 บทที่ 13 บ้านท่านตาท่านยาย14 บทที่ 14 ปลูกผักในมิติจิต15 บทที่ 15 ผักของข้าไม่เหมือนที่อื่น16 บทที่ 16 เซียวซีซวน17 บทที่ 17 มาเยือนถึงเรือน18 บทที่ 18 ย้ายเข้าเรือนหลังใหม่19 บทที่ 19 เจ้าแสดงได้ ข้าก็แสดงได้20 บทที่ 20 ซื้อทาส21 บทที่ 21 เมืองเฉียนไห่ได้เว้นภาษีสองปี22 บทที่ 22 คู่ค้าให้มา23 บทที่ 23 ให้สหายโดนเสียบ้าง24 บทที่ 24 รองผู้ว่าการนครหลวง25 บทที่ 25 ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน26 บทที่ 26 หรือเจ้าอยากรับนางไปเป็นอนุ27 บทที่ 27 สอบผ่านถงเซิงกันแล้ว28 บทที่ 28 แคว้นฉีช่างเล็กนัก29 บทที่ 29 มาขอข้าวกิน30 บทที่ 30 เปลืองน้ำหมึก31 บทที่ 31 อารุ่ยชอบเจ้ารึ32 บทที่ 32 ได้เข้าไปโดยบังเอิญ33 บทที่ 33 ทำน้ำแข็ง34 บทที่ 34 ไยเจ้าไม่พกไว้กับตัว35 บทที่ 35 ข้าจะพาเจ้าไปดูเอง36 บทที่ 36 ถึงเมืองหลวงแล้ว37 บทที่ 37 หอเลี่ยงซู38 บทที่ 38 ลงโทษเด็กดื้อ39 บทที่ 39 ถึงคราวซวยก็ซวยทั้งวัน40 บทที่ 40 นายท่านแห่งมิติจิต41 บทที่ 41 เจ้าปิดหน้าทำไม42 บทที่ 42 ข้ารู้มากกว่าเจ้าเสียอีก43 บทที่ 43 แอบคุยอันใดกัน44 บทที่ 44 นางเป็นคุณหนูจวนใด45 บทที่ 45 ใช้พลังปราณสื่อสาร46 บทที่ 46 พามาพบบิดามารดา47 บทที่ 47 ผลสอบออกแล้ว48 บทที่ 48 มากันครบเลย49 บทที่ 49 แขกไม่ได้รับเชิญ50 บทที่ 50 งานมงคลของเซียวซีซวน51 บทที่ 51 รั้งไว้ไม่ทัน52 บทที่ 52 เดินทางกลับเฉียนไห่53 บทที่ 53 สตรีชาวบ้านมีดีอันใด54 บทที่ 54 เรื่องสนุกในหมู่บ้าน55 บทที่ 55 คนของหลี่กุ้ยเฟยมาเยือน56 บทที่ 56 คิดรึ ว่าพวกมันจะช่วยเจ้า57 บทที่ 57 นางเป็นปีศาจ58 บทที่ 58 ลงมือแล้ว59 บทที่ 59 เสือเข้ามาได้อย่างไร60 บทที่ 60 นายท่านอุ้มข้าหน่อย61 บทที่ 61 งานมงคลของลู่จื้อ62 บทที่ 62 ข้าขอเข้าหอก่อน63 บทที่ 63 ฟานเยว่64 บทที่ 64 ตอนพิเศษ165 บทที่ 65 ตอนพิเศษ266 บทที่ 66 ตอนพิเศษ3