ทั่วหล้าฟ้าดิน ข้าคือผู้ครอง

ขนาดนี้ล่ะเจ้าคะ รีบล

ฉิงกั๋วกงด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจ

งเขยของจักรพรรดิเว่ยและองค์หญิงใหญ่ แต่ไม่ว่าจะเป็นองค์หญิงใหญ่หรือว

ค่คำเดียว แต่ความหมายมันก

ัย “กราบขอบพระทัยองค์หญิ

าไปหาฮูหยินเฉิงกั๋วกง พลางพูดล้อเล่นออกมาอย่างยิ้ม ๆ “ท่านป้

ียงหัวเราะแห้ง ๆ “หรือองค์หญิงยังไม่รู้ว่าท่านลุงขอ

งใหญ่กว้างขึ้นมาไม่น้อย จากนั้นสายตาขององค์หญิงใหญ่ก็ถูกซูเยว่ซีที่อยู่ข้าง

ียกก็เดินตรงไปทักทายข้างหน้า

วจตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็หันไปชมให้ฮูหยินเฉิงกั๋วกงฟัง “เขาว่ากันว่าเด็กผู้หญิงจะเปลี่ยนแปล

ี ฮูหยินเฉิงกั๋วกงก็ยิ้มแทบหุบยิ้มไม่ลง นางชอบใ

บมากขึ้นไปอีก องค์หญิงใหญ่เห็นซูเยว่ซีแต่งกายอย่างเรียบร้อย ก็ดึ

ใหญ่ชอบได้มากขนาดนี้ ใคร ๆ ก็รู้ว่าปิ่นปักผมรูปหงส์คาบไข่มุกชิ้นนี้เป็นของขวัญตอนที่องค์หญิงใหญ่บรรลุนิติภา

ืนอยู่ข้างหลังก็กัดฟันกรอด ๆ ความอิจฉากับควา

มงานเลี้ยงงั้นเหรอ？ ยิ่งไปกว่านั้น

ข้าไปฉีกกระชากซูเยว่ซี จากนั

ปิ่นปักผมรูปหงส์คาบมุกชิ้นนั้น

างในด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม องค์หญิงใหญ่พยักหน้าเล็กน้อย ตอนที่เข้าไปในจวนด้วยกันกับพวกข

งพาวิ๋นเฮิงมาด้วยเช่นกัน ดังนั้นจึงปูแผ่นไม้บนบันไดเอ

ไปบนแผ่นไม้ จู่ ๆ ล้อของรถเข็นคันนั้นก็ติดขยับไม่ได้ จึงทำได้แค่หยุดลงชั

ิ๋นมู่ผู้เป็นบุตรชายคนโตของเฉิงกั๋วกงเข้าไปช่วยเหลือทันที แต่อวิ๋นเฮิง