คู่แท้ที่เขาไม่ต้องการ คือ หมาป่าขาวผู้เร้นกาย
/0/29239/coverbig.jpg?v=a47ede28b6adbf9d7e31074f9fa57b86&imageMogr2/format/webp)
ผนึกพลังที่แท้จริงของตัวเอง—พลังแห่งหมาป่าขาว—เพื่อปกป้องเธอจากศัตรูของตระกูล ตอนที่เธอคว้าตำแหน่งเด็ก
นโรงเรียนของเธอ ถูกมัดด้วยเชือกเงินที่แผดเผาผิวหนัง ความฝันของเธอก
ย่งที่ของฉันได้งั้นเหรอ" แพรวาแค่นเสียงหยามหย
่อฉันส่งกระแสจิตผ่านพันธะศักดิ์สิทธิ์ของเราไปหาเขา เขากลับใช้คำหวานเคลือบยาพิษกลบเกลื่อนควา
ยืมใช้ เขามาถึงที่เกิดเหตุเพียงเพื่อปฏิเสธต่อหน้าทุกคนว่าไม่รู้จักฉัน บาปมหันต์ที่ทำให้พันธะของเราแหลกสลาย เขาเรียกฉ
ัณฑ์ครั้งสุดท้ายฟาดลงมา ฉันกระซิบชื่อหนึ่งผ่านช่องทางลับ เป็นการทวงคำสัตย์สาบานที่ตระกูลของฉันทำไว้เมื่อหลายชั่วอายุคนก่
ขาประกาศก้อง "หน่วยพิทักษ์สภาส
ที
องขอ
้ว! มินนี่ทำได้จริงๆ
ิญญาณของลูกสาวฉัน ช่องทางส่วนตัวที่เชื่อมเราสองคนไว้แม้อยู่ห่างไกลกันหลายไมล์ นี่คือกระแ
ฉัน เบื้องล่างคือเมืองที่แผ่กว้างออกไป ดุจผืนพรมที่ปักด้วยแสง
้ว ลูกหมาป่าตัวน้อยที่ฉลาดขอ
ินนี่ละเอียดที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาจากผู้สมัครฝึกงานเลยค
สนอนั้น มองดูลูกทุ่มเทหัวใจลงไปในทุกถ้อยคำ เธอ
อหนึ่งสัปดาห์ก่อน
มือ มองจุดกะพริบเพียงจุดเดียวบนหน้าจอ มันคือเครื่องติดตามบนเครื่องรางที่ฉันให้ม
่ตอนนี้ มันคือสัญญาณเตือนถึงความตื่น
ิท มันนิ่งมาเ
ี่สถาบันชั้นสูงของเธอ สถานที่ที่เ
่อน เพื่อปกป้องมินนี่จากศัตรูที่สายเลือดของฉันสร้างไว้ ฉันได้ทำข้อตกลงกับปีศาจ ฉันยอมทำพิธีกรรมของวิ
็วที่จะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของฉัน หากมีใครทันสังเกตเห็น ใ
้าง เป็นดั่งเงาในยามพลบค่ำ กลิ่นไม้เก่า ฝุ่นชอล์ก และอะไรอีกอย่าง.
นของมันคละคลุ
่มไว้เนิ่นนานพลุ่งพล่านขึ้นมาที่หัวไหล่ขณะที่ฉันกระแทกเข
ในทำให้เลือดใน
ุมห้อง ข้อมือและข้อเท้าของเธอถูกมัดด้วยเชือกสีเข้
ุ่มโชกไปด้วย
ายที่สั่นเทิ้มด้วยความอ่อนแอและความเจ็บปวด เงินคือยาพิษสำหรับเผ่าพันธุ์ขอ
ครมา" เสียงเย
หน้าจัดจ้านยืนกอดอกอยู่ ข้างหลังเธอคือครูที
ำเสียงหยดหยาดไปด้วยความดูถูก "มาเ
งไป" เสียงของฉ
วออกมาข้างหน้า "นังเด็กไร้หัวนอนปลายเท้านี่คิดว่าตัวเองจะมาแย่
คว้าง "ท่านพ่
ี้ อัลฟ่าเพียงคนเดียวที่อิทธิพล
สามี
สิบปี พ่อของลูกฉัน คู
รงราวกับถูกชกเข้าท
งส่วนตัวของเรา พันธะศักดิ์สิทธิ
กิดอะไ
ำผึ้ง เสียงที่เคยปลอบประโลมความกลัวของฉันมาตลอดสิบ
เด็กที่ชื่อแพรวา... เธอบอ
เรื่องไร้สาระของเด็กๆ ในโรงเรียน ไม่ต้องกังวลหรอก จำตอนที่เราเจอกันครั้งแรกได้ไหม กลิ่นนั้น... กลิ่นป
มือนเคย เขาคือคู่ของฉัน เทพีแห่งดวงจันทร์เ
นเป็นสีดำตรงที่เชือกเงินเสียดสีกับผิวของเธอ ความเจ
หัวเราะคิกคักจากแพรวาและเพื่อนๆ ขอ
ดขึ้นมาที่แขน เงินกำลังกัดกินผิวของฉัน ฉันร้องซี
าะเย้ย "บางทีแกน่าจะใช้ปากแทะ
แสงจากหน้าจอส่องให้เห็นใบหน้าที่โ
าของมินนี่ ฉันไม่สนความเจ
้ยวลงไปในเชือกที่
กรรไกร แต่หมาป่าในตัวฉัน ส่วนที่เป็นสัญชาตญาณดิบ สามารถทนมันได้ชั่วขณะ
กขาด
ทะไปแล้วครึ่งหนึ่งและเปื้อนโคลนของมาสคอตสุนัขประจำโรงเรียนอยู่ เธอขว้างมัน
งในตัวฉัน
ลุกโชนขึ้นในเส้นเลือด พลังของตระกูลจันทราสีเงิน ควา
ยๆ ลุก
ฟาดออกไป เสียงตบดังก้องราวกับเสียงปืนในห้องที่เงียบสงัด แพรวากรีดร้อง
อของมินนี่ มันไม่ใช่แค่เครื่องติดตาม แต่มันคือเส้นชีวิต ฉันกดตราสัญลักษณ์โบราณตามลำดับที่แม่
ยเปิดขึ้นในใจฉัน ลัดผ
เสียงทุ้มลึกแล
บน้ำแข็ง "นี่ลลินเอง ฉันมาเพื่อทวงคำสัตย์สาบาน