ชาติภพนี้ขอไม่เป็นเมียจำยอม

จริงๆ" ฉันบอก

มสุข ความสุขที่ได้ปลดเปลื้องเข

จะแลกมาด้วยความเจ

งๆ ค่ะ ศรัณย์พร

วเราะเยาะอ

ค่เห็นแก่ตัว อยากให้ฉันมีความสุขเพื่อ

ะเดินจากไป ทิ้งให้

ขา ในใจคิดว่าบางที

ังหลวง ผ่านถนนที่เต็มไ

ญิงสองคนคุยกันถึงเ

กสวยงามมากเ

ได้เห็นดาวตกพร้อมกับคนที่เรารั

นทำให้ฉันนึกถ

รัณย์พรไปดูดาวตกกับฉัน แต

ระแบบนั้นทำไม ชมพู

ในวันนั้นยังคงติด

ย่างช้าๆ บดบังภาพผู

องศรัณย์พรก็ด

ปดูดาวตกด

งเขาด้วยคว

.คุณศร

ถือเป็นการชดเชยที่ฉ

ในใจฉันคิดว่าเขาคงเป็นคนด

อมจะช่วยเหลือทุกค

เคยช่วยชีวิตฉั

นจากพวกอันธพาล เขาตัวเล็กกว่าพวกนั

ไม่หลับไม่นอนเพื่อดูแลฉัน และยอม

ี่แล้ว เขาตายเพราะ

่ความดีของเขาไม่ได้

เราจะต้องจา

ท้องฟ้าไม่สามารถเปล

าไว้และยิ้มให้ศรัณ

ค่ะ คุณ

ตอบอะไร เสียงของคนใช

ณหนูลดาวัลย์ไม

ไปมองคนใช้ด

วัลย์ไม่สบาย

ย รีบไปดูคุณหนู

พรหันม

นนะชมพูนุท ฉันจะรีบไปดูล

กหน้าอ

คุณศร

งมองฉันด้วยค

อไม่ได้โก

ส่า

ะ ฉันเ

ามไม่เข้าใจ เขาส่ายหน้าเล

รู้เลยว่าในใจฉ

ลดาวัลย์เป็นคนไม่ดี แ

งความจริงของลดาวัลย์ แต่เขาก

งทนทุกข์เพราะลดาวัลย์ แต่ต

ได้อยู่กับคนที่เ

ดสินใ

่สำนักงานทะเบียนเพื่อจัดการเรื

นก็เดินตรงไปหาท่านแม