หนี้เสน่หานางบำเรอที่รัก

.เอาเด็กนั่นไปส่งที่ห้อง แล้วแม่หลวยก็ล

โดยไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายซัก นางกดวา

ยดสักนิดก็ไม่ได้...ไม่

ัดโทรศัพท์ส่วนต

แม่ อีคุณนาย

ูดๆ แล้วก็วางไ

... “แล้วเราจะเอ

ประตูที่ลอบบี้

่โอบอลิชาไว้เริ

ี่แหละ ลากกันไป ลากกันมาตกเป

าวออกไป อลินดาเกรงว่ายาจะออกฤทธิ์เสียก่อน มันจะเป็นที่

หน้าตั้งเข้าไปสอบถามประชาสัมพันธ์ที่นั่งหน้าเคาท

โชคดีชะมัด” เป็นอีกครั้งที่อ

ว่าเสี่ยคนนี้กร

ลินดาคอยช่วย จนมาถึงลิฟต์ที่จะพ

ินดากดเลือกไว้ ทางเดินปูด้วยพรมสีน้ำตาลไหม้ เนื้อพรมหนาขน

่” ความโอ่อ่ารอบตัว ทำ

อะอลิน จวนถึ

ร็จ ร่างบอบบางของอลิชาถูกโยนไว้บนเตียงขนาดใหญ่กลางห้องนอน สาววัยรุ่นจัดท่าทางให้ผู้หญิงวัยเดียวกัน ชุดเดรสถูกร่นออกจากหัวไหล่เล็กน้อย...ชั้

ี้ นมต้มมันไม่เล

รูปกายที่ถูกซ่อนหลังเสื้อผ้าเก่าๆ จนชินตา...รูปร่างผอมบางที่มองจากภายนอก ลวงตาคนมองแทบทั้งสิ้น

อีคุณนายนั่น แม่ไม่อยากให้ลูกข

กลางเตียง อลิชาคงไร้ค่าสำหรับฉลวย ถึงจะเป็นญาติที่มีสายเลือดเดียวกั

ดีนะ

อนกระตุกยิ้มเย้

.จึงมีจุดจบเช่นนี้ ถูกคนที่นับถือลวงล่อ กลายเป็นเหยื่อ

มาชอนไช เธอพยายามเกา พยายามช่วยเหลือตัวเอง แบบคนที่มีสติไม่เต็มร้อย ผ้าเนื้อหนาบนร่างกายเสียดสีกับผิวเนื้

ังเสียววาบไปถึงท้องน้อย...ไหล่กว้างทรงพลัง เรียวขาบึกบึนกำยำ ผู้ชายแบบนี้ถ้าได้นอนใต้ร่าง เธอคงได้ครางเสียงแหบทั้งคืน พลังเพ

ี้

าฟาดโผว๊ะมาที่ท้องแ

สาวโวยเสียงอ่อย ไม่วายชำเลือง

อยากจะขย้ำ ทำตัวดีๆ หน่อย