คนอุ่นเตียง

แขนเสื้อขึ้นปิดปากตัวเองยามหัวเราะ ยิ่งทำให้ชุนหวงหน้าซับสีทันที ก็มันน่าแปลกขนาดไหนคนหนึ่งแบบบางถึงแม้ไม่เท่าสตรี แต่ใบหน้างดงามหมดจดตัวเล็กกว่าในชุดสีขาว ผ้าคลุมบางเบา

ว...เดี๋ยวก่อน"ชุนหวงท้ว

้านที่ตั้งแผงเอาไว้ จนก

อยากเดินกับข้า"จ

อีกมือพยายามแกะมือแข

ข้าเดิน แต่ท่าน

จิ้นหยางเหลือบตามองข้อมือขาวที่ถ

ญ่ปรากฏเด่นชัดเป

กิน"จิ้นหยางเอ่ยเบาๆน

่องเล

่งนะ เรื่องแค่นี้ไม่หนักหนาห

ากให้อีกฝ่ายอับ

กให้เจ้าออกมาพ้นจา

ไม่ชอบ

ชอบแต่เจ้า

องเกรงกลัวสิ

ท่านเก่งก

งผู้อื่น"ชุนหวงเป

หึ

่งใด"จิ้นหยางไม่ตอ

ข้าเบื่อเลยอยากเ

ะพาเจ้าชมเมืองเอง"

สบตาคนตัวโตกว่า ได้แต่เ

ันเถอะ"ชุ

กระทั่งมาหยุดตรงห

แหวนหยกขึ้นม

้าชอ

ูเฉยๆมันสวยดี"ว

กับจิ้นหยางที่ยังไม่

ท่า

แปะขอรั

อาส

กวงของเขา"จิ้นห

ั้น ทั้งที่เขารู้แน่ชัดว

เขาก็พร้อมจะสนใจด้วย จิ้

งได้อยากตามตอแยค

อยู่"ชุนหวงที่ยืนถือ

าวเท้าให้ไวขึ้นเ

าสีแดงมันวาวเพราะถูกเค

ิ้นหยางทำสีหน้าชนิดหนึ่งที่ใครก

ท่านั้นที่กิน

นมากเลยแต่ไน่ยไน่ยไม่ค

เอามือไพล่หลังข้าง

คาแพงเอาไว้เดิน

ยอะๆจะมีแมลงตัวใหญ่มา

กเจ้าโตป่านนี้

กใจตัวเองอยู่เลย"ชุ

ีตจิ้นหยางทอดสายตาอ่อน

ื่องในอดีตให

ความสุขสินะ"ชุนหวงพอได้ย

ม่มีอะไรน

ุนหวงคว้าข้อมือหนาให้วิ่งตามตนเองไปด้วยค

ึงกลืนหาย

รอบข้างหลีกทางให้คนตัวเล็

่ผู้คนที่มองสบตามา

ก่ง

ว่าอีก"จิ้

ชุนหวงหันกลับม

ข้าเก

ะให้ข้าชมหรือไร"จิ

จางขึ้นที่ใบหูจนชัดแจ้ง ช

จฉาผู้อื

ูไป"จิ้นหยาง

ให้หันกลับไ

ดงท่าทางการร่ายรำเพลงดาบอยู่นั้น

างเย

สียงเข้มกล่าวคน

านมีข่า

ะขอเวลาข

อย่าให้เกิดพิรุธ"จิ้

ใจด้านหน้าเขาจึงค

ด้วยความสนุกสนานนั่นไม่ ทุกอิริยา

คมจึงอ่อนแสง

ว่

บทูลห

นหวงอย่างละเอียดแล้วพะย่ะค่ะ"ชาย

เข้าใส่ไว

หยางปราดเข้าไปยืนอยู่ด

้เหมือนท่านไม

จ้า"เขายื่นขนมเซาปิ่งสามส

ยู่ในหอจันทร์ส่องสิ่งเหล

และไน่ยไน่ยต่างคอย

าก"จิ้นหยางได

็นขนมที่เห็นทั่วไปในท้อ

เริ่มมากขึ้นแล้ว

ทองถูกยกขึ้นมาซับเหงื่อบ

่ยงคล้ายถูกคนตัวโต

ลับกันเถอะ"จิ้นหยางดึ

งคู่กลับได้เจอคนใบห

งอยู่ตร

็นอะไร"เขาไม่อาจต

บมองอี้จางด้วยคว

่ทำหน้าปลงไม

กะระกะไปด้วยโต๊ะเก้า

ายท

งประสานมือก้

เรื่องเช่นนี้แต่คน

นิ่งชั่วครู่ขอรับ"จิ้นหยาง

ายเขาห

ี๋ยได้ยินก็ยิ่งส่

ะตอบอย่างไรให้ถูกใจผู้คนรอยย

อะจิ้นหยางซื้อมาฝากพวกเจ

ไปแทน จิ้นหยางดวงตาเปล่ง

เช่นเดิมก่อนคน

เตือนท่านแล้วว่

่"ไน่ยไน่ยถ

เศษสีแดงชิ้นเล็กติดหน

นี่ท่านกิน

น่าไน

้าไม่ได้กินยาพิ

มกัน"จิ้นหยางเห็นชุนหวงหน้

ี้ไม่เกี่

เกี่ยว"คราวนี้ไน่ยไน่ย

้ตัดบทลากชุนหวงให้กล

ลากของนาง ยังพะว้าพะวงหันกลับมา

ค่ยิ้มให้น้อยๆ

ชุนหวงยิ้มตอบแล้วเด

แล้ว"จิ้นหยางทรุดตัวลงนั่

รินน้ำชาส่งใ

ยที่ทำให้เจ้าเมื่อยไปหลายชั่วยาม"จิ้นห

หมายของประโยคนี้

รีบกลับขึ้นชั้น

หรือ"จิ้นหยางนำกร

ยในกำลังสืบหาประม

อาไว้เพื่อความปลอดภัย

ุนห

ะย่

้นสองคนนี้คื

ันพะย่ะค่ะส่วนแม่นางไน่

นักหนา"จิ้นหยางเคาะนิ้ว

ห้คนไปซื้อตัวชุ

าจจะบีบคั้น

็นผู้ซื้อตัวอ้างว่าเป

อจันทร์ส่องยินยอม ถ้

ามาเป็นให้ความสำราญแก่

นเล่ยรีบไปจัดกา

งหลีกเลี่ยงสองคน

คุณชายชุนห

้าเอ่ยปากบอกกล่าวถึงค

ี๋ยสูสีมิน้อยถ้าอีกฝ่ายพลั้งเผ

งวงขึ้นมาหมุนไปมาใบหน

งอยากพักผ่อน"จิ้นหยา

ักแห่งหนึ่งได้ผู้คนในนี้ล้วนแต

อครัวก็ถูกนำ

่งมิต้องห่วงเร

นอ๋องตอนนี้เสียอีกภ

วามปลอดภ

กตุ"ดังนั้นทุกอย่างจึงถูกทำด้

ณชายชุนหวง"อี้จางได้

...............

งเอ๋ย..

จิ้นหยางเดินกลับไ

หมายถึงชุนหวง

ปากจิ้นหยางคือค

ังอยากตอแยคนผู้

สิ่งประหลาด เขาวางแหวนลงบนโต๊ะสอ

ยางสั่งองค์ร

วาง

นเป็นอ

สียงของคนคุกเข่ารายงานด

พู

ม่อมสม

คือราย

างเฟ

งทำอ

หม่อม

ัวมารายงานเปิ่นหวาง"จ

เฟยทร