กำราบรักพิศวาสร้าย
ะ” เธอมั่นใจว่าแม่เ
งานหมู่บ้านจัดสรรที่สระบ
อคะ” เธออึกอัก “เดี๋
ู่นะ ไม่รู้จะสะดว
วกำลังเดือดร้อนค่
ร แกไปเที่ยวอ
วนะคะ ดาวมาทำงานแ
ู่ อยากไปเที่ยวทำตัวเหลวแหลกที่ไหนก็เรื่องของแ
่ะ...มัน..เอ่อ.
ศัพท์ไปยืมเงินใครสองแสนล่ะ มันไม่ใช่เงินยี่สิบสามสิบบาทนะ เธอลองเสี่ยงกดโทรศัพท์โทรเข้าเบอร์มือถือ
รมาส่
ว เธอจึงเดินไปประตูให้พนักงานเอาอาหารมาวางไว้ให้ กลิ่นอาหารหอมกรุ่น จากที่คิดว่าตนเองเครียดจนกินอะไรไม่ลง
ด้” ดุลยาเผลอขึ้นเสียงใส่เขา “ฉ
แล้ว บรรยากาศในห้องที่ตึงเครียดกลับผ่อนคลายลง ร่างสูงหมุนตัวเดินกลับเข้ามาในห้
ตรียมเผื่
อ” เขาหยุดหัวเราะแล้ว แ
ด้นะ ฉันกินคนเดี
ร้อย ด้วยความคุ้นเคยที่ทำให้คนที่บ้านบ่อยๆ เมื่อคิด
ียก่อน เดี๋ยวน้ำย
สองแสนซื้อตัวเธอมาเลยหรือเนี้ย เงินแค่นั้นไม่เท่าไหร่ แต่มันจะคุ้มอะไร คนอย่างอลัน หยาง ไม่เคยต้องเ
วามหิวทำให้เธอกินข้าวได้มากกว่าที่ตัวเองคิด กับข้าวสามอย่างตรงหน้าเหมือน
หลังจากเก็บถ้วยชามจานช้อนแล้ว เ
อ...
ลั
ะ?
นั้นแหละ เรี
กเอาแต่ใจ ทำให้ดุลยาเอียงคอมองอย่างสับสน
ไม่ได้เต็มใจที่จะถูกซื้อขาย และไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ แต่ว่า...ตอนนี้ฉันไม่มีเงินมาคืนคุณ แต่
ใจรอฟังคำตอบ แต่เขาเ
่รู้หรอกว่าทำไมเธอใส่ชุด
รำ งานแสดงค่ะ รำโชว์ในร้านอาหารหรืองานเลี้ยงหรืองานแก้บน เดือ
ระด้างปากที่จะพูดว่า เธอหาเงินมาคืนเข
่าตอนนี้ว่
สูดลมหายใจลึกอย่างไม่ค่อยพอใ
นี้ที่บ้านไม่ห่ว
ช่ดูแคลนแต่ก็ไม่มีความห่วงใย ก
ก็คงดีใจที่เธอไม่อยู่บ้านได้นะสิ แล้วก็คงเ
าง และไม่ต้องติดต
ไปเป็นวันๆ ไม่มีใครตามหา ก็...ค
ถ้างั้นก็เอาตัวคุณมาท
้อง ยกมือขึ้นทาบอกที่ไร้ชุด
ู้หญิงกินหรอกนะ” เขาโบกมือไ
อาจจะแค่สองสัปดาห์หรืออย่างมากก็สักเดือนนึง ผมอยากได้ผู้ห
ยินเขาพูดไทยได้ชัดไม่จำเป็นต้องมีล่ามนี่นะ แต่ค
ที่มุมปาก “แต่ถ้าคุณจะบริการเสริมละก็...ผมก
นะ!” เธอเผลอตวาดเขาลั่น แต่ผู้
่นเป็นผู้หญิงของผม หรือจะอย
แน่นอน ไม่อย่างนั้นก็ทำ
บสมาร์ทโฟนของตัวเองแล้วเล
ะหมื่น ยี่สิบวันก็สองแสนพอดี อยู
นแลกเงินสองแสนที่...จะว่าไป เธอไม่ใช่คนก่อหนี้ก้อนนี้เสียหน่อย
ิบวันนี่ฉันต
แปลกใจที่เธอสนใ
่ใกล้ๆ ผม ทำตา
่งของคุณมันล
ดดด
ึ้นดื่ม เขาสำลักแรงจนดุลยาต้อง
่เป็นอ
หัวเราะออกมาอีกครั้ง ก็ดีเหมือนกัน จ้างผู้หญิงคนนี้มาทำให้เ
ุณเมคเลิฟด้วย แต่ถ้าคุณต้อ
ขาแล้วกัน ไหนๆ ชีวิตต้องมาเจอเรื่องประหลาดแล้ว ถ้ามีอะไรเข้ามาคงไม่หนักหนาสาหัสไปกว่านี้หรอก ที่สำคั
เสนอ แต่ขอทำสัญญาจ้างงาน
ระสานกันแล้ววางหลังท้ายทอยพร้อมกั