คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน
ธอกำลังจะเข้าไปทำงานก็ได้จัดหาที่พักไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้วด้วย จ่านโป๋จึงมารับเฉี่ยนซีกับซีเจ๋ที่สนามบิน เเล้วพาพวกเขาไปส่งยังที่พักนั่น ยิ่งไปกว่านั้น เขายังพา
้าทำงานที่นั่นได้ง่าย ๆ เลย ฉันล่ะ ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมเธอถึงต้องไปสมัครงานที่กู้ซื่อ กรุ๊ปด้ว
ย่างนั้น นายคงใช้ฉันเ
ยยิ้มขณะที่เธอเข็นรถเ
ฟนเป็นตัวเป็นตนได้แล้วนะ ฉันเป็นไม้ก
นปลอม ๆ ของผมแล้ว เธอมาเป็น
นซีว่า เขารู้สึกกับเธออย่างไร และเขาก็เกลียดตัวเองที่เอาแต่ขี้ขลาดอยู่แบบนี้
ด้ติดต่อไปยังครูใหญ่ของโรงเรียนแห่งใหม่ของซีเจ๋ เพื่อแจ้งให้ทราบว่าพวกเขามาถึงแล้ว ครูใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงยินดีว่า อีกเดี๋ยวจะมีคุณครูคนหนึ่ง
นใหม่ได้หรือไม่ แต่ถึงยังไงเขาก็มีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่เกิน
องดีกว่านะครับ วันนี้เป็นวันทำงานวันเเรกของเเม่
เด็กด
บร้อยแล้ว เฉี่ยนซีก็นั่งแท็กซี่ไปที่กู้ซื่อ กรุ๊ป เมื่อถึงที่นั่น เฉี่ยนซีก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้นใจในว่า ประธานบริษัทผู้มีชื่อเสียงคนน
บนพื้นนี่ไ
ที่กำลังเดินอยู่บนพื้นกระจกนั้นอย่างรวดเร็วราวกับบินได้ เธอจึงกัดฟันแน่นและพยายามก้าวไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั
ี้ขึ้นกับฉันในวันทำงานวั
ที่พื้น เฉี่ยนซีหลับตาแน่นและเตรียมพร้อมที่จะลงไปกระแทกกับพื้น แต่ในเ
เธอรู้สึกว่า เธอคุ้น ๆ ชา
มือผู้ชำนาญการ ขณะที่เธอพยายามนึกให้ออกว่า เธอเคยเจอผู้ชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน เขาก็ค่อย ๆ ปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนของเ
้องผมอี
่าเธอทำแบบนั้นทำไม เธอเรียกสติกลับคืนมา ยืดตัวตรง จั
ี่ช่วยฉั
งคนนี้ตั้งส
เหมือนว่า เขาเคยเจอผู้หญิงคนนี้มาก่อ
เป็น
ผู้ช่ว
ธอ เพิ่งจบปริญญาเอก จากมหาวิทยาลัยแมนฮัตตัน เมื่อเดือนที่เเ
อกมาอย่างเห็นได้ชัด เจ๋อข่ายเลิกคิ้วของเขาขึ้นเล็ก
ยเเบบนี้ ต่อหน้ากู้เจ๋อข่าย นักธุรกิจใน
รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากจนเกือบจะร้องไห้ออกมา ‘ซีเจ
องเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปล
้นหรอ” เขาพูดด
ถูกเธออยู่ เฉี่ยนซีกัดฟันของเธอแน่น แล้วเอ่ยกับเขาว
น แต่ฉันเชื่อว่า คุณเป็นคนมีเหตุมีผลมากพอที่จะแยกแยะว่าอะไรเป็นอะไร ฉันไม่คิดว่า การที่ฉันก้าวเ
จริง!’ เจ๋อข่ายคิด แล้
คุณจะทำได้อ
กเลย เฉี่ยนซีรู้สึกประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งที่เขาไม่พูดอะไรมากไปกว่านั้น จากนั้นเฉี
อนจะคุ้นเคย แต่เนื่องจากเธอเป็นผู้อำนวยการ จึงมีงานมากมายที่กำลังรอเธออยู่ ดังนั้นเวลาทั้งหมดของเธอจึงมีเ
เดียวกัน เธอศึกษาและทำความเข้าใจเกี่ยวกับธุรกิจทั้งหมดของแผนกการตลาดที่เธอรับผิดชอบได้อย่างชัดเจนและละเอียดถี่ถ้วน เธอเรียกประชุ
นาน เธอมีความแน่วแน่ในการทำธุรกิจ และประสบความสำเร็จในการคว้ารางวัลใหญ่ตั้งแต่เดือนแรกที่เธอเข้ามาทำงาน ซึ่งนั่นทำให้ทุกคนในบริษัทต่าง
สำเร็จ และคำชมเชยจากคนอื่น ๆ กลั
้น เฉี่ยนซีในฐานะลูกสาวคนโตของตระกูลนิ่งมักพูดคุยด้วยรอยยิ้มกับผู้คนมากมาย เธอต้องออกงานสังคม เห
หล่าผู้บริหารระดับสูงของบริษัทต่างพากันเต้นรำอยู่บนฟลอร์ เมื่อเห็นสิ่งนี้
ูกจัดขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่เธอโดยเฉพาะ เธอแอบชำเลืองมองเจ๋อข่ายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้านิ่งเฉย จากนั้นเ