โซ่เสน่หานายหัว

ได้ ไม่ใช่ว่าเพิ่งรู้จากหนูนาเมื

ิตถอนหายใจเฮือกใหญ่ ฝ

ปๆๆ ไปทำงานได้แล้ว ข่าวที่พี่ให้หาไปถึงไหนแล้ว นี่อย่าบอกนะว่ามัวแต่ยุ่งเร

กสยองจนต้องรีบออกมาจากห้อง บก. โดยด่วน และมันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่ออกมาเจอห

ห้เมี่ยงทำไหม” หนูนายิ

ลีสั่นหน

้นได้นะ หนังสือพิมพ์เราต้องได้ขึ้นแท่นยักษ์ใหญ

มองแต่เพียงใบหน้าสวย หวังจะเห็นกิริยาตรงกันข้ามกับคำสั่ง

ี่ เมี่ยงจะหาข่าวเองใ

บครัวเธอเหมือนกัน อะไรที่จะทำให้ก้าวหน้าเธอก็ควรจะทำไม่ใช่เหรอ และถ้างานนี้เธอทำได้สำเร็จ

ง” หนูนาขยับเข้าใกล

้องช่วยเมี่ยง

ิ่งที่อยู่ในใจนั้นคือความลิงโลดที่สุดเพราะแผนการของเธอกำลังจะสำเร็จ งานนี้ยังไงเสียปณาลีต้องระเห็จออกจากที่นี่อย่างแน่นอนที่สุด เพราะคงไม่

้งคนไทยและคนต่างชาติกำลังเร่งมือกันทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย บ้างก็กำลังขนตะกร้าปลาขึ้นจากเรือตามสังกั

ั่วไปทำให้เรือนร่างสูงใหญ่นี้เด่นสะดุดสายตาไปทุกที่ที่เขาย่างใกล้ ถ้าไม่นับแนวคิ้วสีน้ำตาลเข้มที่ขมวดเข้าหากันราวกับค

ไม่กล้าจะเงยหน้ามอง เพราะกลัวเหลือเกินเรื่องกิตติศัพท์ ความเฮี้ยบ ดุ และยึดมั่นในกฎระเบียบอย่าง

ชคช่วย ลอยด์’ ที่หากใครไม่ฟั

้กี่ตันล่

วมอง พลางแหย่หูตัวเองอีกครั้งให้ฟังชัดเจนมากยิ่งขึ้น เพราะใครจะคิดล่ะว่าฝรั่งตัวใหญ่แบบนี้จะพูดภาษาไทยสำเนียงใต้ได้ชัดเป๊ะ ก็จะไม่ชัดเป๊ะ

งพูดใต้สิ พ่อมันเป็นฝรั่งก็ให้มันพูดฝรั่งกับ

ธอก็ยังแซ่บได้โล่เช่นเดิม จน ‘มิสเตอร์เคน อาดัม ลอยด์’ ต้องจับเมียสาวชาวใต้ขังไ

กน่าชังก็คือ ‘กะทิ บุญโชคช่วย ลอยด์’ ที่ตอนนี้กำลังเรียนอยู่เกรด 10 ท

แต่เช้า พลอยได้ปลาน้อยไปด้วย พรุ่งนี้คงได้มากน่ะครับ ผมฟังข่าว