กับดักรักไฟเสน่หา

นท

ขออยู่รอเพื่อนสักครู่ได้ไหมคะ” ปลาดาวทำหน้าใสซื่อน้ำเสียงออดอ้อน สายตาย

ดีๆ หรือจะให้ฉั

นปลาดาวสะดุ้ง “ค่

้องจัดเลี้ยงไปในทันที

แล่เนื้อฉันออกมาเป็นชิ้นๆ เอาเกลือมาทาอีก โหยคิดแล้วก็น่ากลัว

จ แต่ก็มีอีกเสียงหนึ่ง

จะไม่สำนึก ยังทำร้ายคนอ่อนแอไร้ทางสู้อยู่นั่นแหละ ที่เธอทำมั

เดินไม่ระวังชนกับร่างสูงใหญ่และหนาจนตัวเธอเ

ังเธอ มือที่จับร่างโปร่งบางให้พ้นทางเดิน ก่อนจะสาวเท้าเดินไปข

้นหน้าตาคุ้นๆ อยู่เหมือนกันนะ เราเคยเห็นหน้าตาแบบนี้ที่ไหนหว่า? อ๊ะ

ิ แสงสาธรนี่น่า แล้วนายน

ิ่งสนิท แววตาไม่บ่งบอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ภายใน เพราะมาทันเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินออกจากห้องที่จะทำพิธีในอีกสองวันข

ือประกบกันไว้ด้านหน้าแล้วโน้มตัวลงเล็

่กับเราอยู่” จอร์จซึ่งเป็นลูกน้องคนสนิทอีกคนของโยชิตะคอกใส่โทรุ “แกนี่มันบ้

ดีนักหรือไง” โ

อะไร ทำงานตำแหน่งไหน” แววตานิ่งสนิท น้ำเสียงราบเรียบ ใบหน้าเงียบ

้หญิงคนนั้นไ

ต่ฉันมีความรู้สึกแปลกๆ ว่ะ” โทรุ

จอร์จมองหน

ั้นมาดีหรือมาร้าย ดูแล้วหน้าตาก็ยังเหมือนเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำ

งานหมั้นของนายไปบอกยายแพรวดี นายว่

ไม่อยากให้งานหมั้นและแต่งงานของนายกับยายแพรวดีนั่นมีปัญหาเกิดขึ้น ไม่งั้นพวกเรา

ูผู้หญิงคนนั้นให้ทั่วโรงแรมก่อนดีกว่า เผื่อยาย

จและโทรุก็มายืนหอบอ

้หญิงคนนั้นหร

ล้ว แต่ก็ไม่มีวี่แววของหญิงสาวแต่อย่างใด ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าพลาดตรงไหนไปหรือเปล่า

ยงหัวเราะดังจากปากสีชมพูระเรื่อไ

เราะไม่ยอมหยุดแบบนี้” ลินินเหลียวมองตา

หญ่ที่กำลังเที่ยว

ยตาและสีหน้าลินินมีเครื่องหมายคำถามแปะต

ไปที่ชายร่างสูงใหญ่ราวกับยักษ์ปักหลั่น “นายนั่นเป็นค

นที่ติดตามยังน่ากลัวขนาดนี้ แล้วคน

โยชิ แต่ล่ะคนรูปร่างสูงใหญ่ราวกับยักษ์ปักหลั่น ใบหน้าเรียบเฉยเ

สามวันสามคืนหรือไงนี่ แต่จะว่าไปนายนั่นก็ไม่เห็นจะน่ากลัวตรงไหนเลยนี่น่า เพียงแค่ชอ

ะบอกกับใจแบบนั้นแต่หัวใจปลาดาวกลับเต้นระร

มั่นใจว่าวันทำงานจริงๆ จะต้องไม่มีใครจำพี่ได้” ปลาดาวปลอบลินินให้มั่นใจในฝีมือการทำงานและการแต่งกายของเธอ เพราะขนาดเธ

าตัวรอดได้สบายมาก” ปลาดาวทำเสียงหวาน มือเร

อบ เพราะเธอตกใจ

ั่ววินาทีหนึ่ง รอยยิ้มเหยียดหยามและรัศมีแห่งความโกรธเกลียดเคียดแค้นแผ่กระจายมาล้อมรอบร่างกาย จ

คะพี่ปลา” ลินินลุกลี้ล

ดว่าน้องสาวจะเห็นอะไรที่ทำให้เธอมีอาการหวาดผวาตกใ