กลรัก เกมปรารถนา
วย ไม่เคยมีใครทำให้ความสุขแล่นปราดไปทั่วร่างยามที่ได้ปลดปล่อยความสุขสมด้วยมือของเขาเอง แม้ไม่เคยได้แตะต้อง แต่เขากลับอิ่มเอมไปทั้งใจ ซึ่งคนอย่างอัลฟอนโซ่ ผู้ทรงเสน่ห์และร่ำรวยด้วยทรัพย์สินมหาศาล
มากมายเหลือเกิน จนต้องเป็นคนเอ่ยปากชวนเธอคุยเรื่องอย่างว่าเพื่อบรรเทาความต้องการ และเมื่อเขาถึงสวรรค์ทุ
ไม่ใช่เพียงกำไรมหาศาลในแต่ละปีเท่านั้น ที่ทำให้บริษัทอลอนโซ่ อาเซโร่ ยิ่งใหญ่ แต่นามสกุล อลอนโซ่ ยังเป็นอ
วก็เห็นว่ามีสาวไทยคนหนึ่งกดปุ่มให้ความสนใจเขาเอาไว้ พอเข้าไปดูโปรไฟล์ของเธอ ก็พบว่าเธอระบุไว้ชัดเจนว่าเธอสนใจชายต่างชาติที่มีลูกติดเป็นพิเศษ ดังนั้นชายหนุ่มจึงลองส่งข้อความ
วามร่ำรวยเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ทำ และยังบอกกับเธอด้วยว่าเขามีลูกชายอยู่คนหนึ่ง วัยเจ็ดขวบย่างเข้าสู่แปดขวบ ชื่อเอนดิโก ส่วนแม่ของแกนั้น...เขาไม่เคยพู
องเครียดเรื่องลูกชายจอมซนที่มีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ ซึ่งเป็นปัญหาสุขภาพใหญ่สำหรับเด็กวัยเพียงเท่านี้ และเป็นคนรักที่แสนจะน่ารักน่าใคร่
..อยากเป็นเจ้าของ ไม่เคยมีหญิงใดที่จะทำให้เขาคิดถึงได้ตลอดเวลา เจอใค
นต์มาดาเปลี่ยนเรื่อง หลังจากที่คำถามของเขาทำให้เธอ
ด้วยน้ำเสียงที่ไม่จริงจังนัก ก็แน่ล่ะ... ใครจะด่าตัวเองได้ลงคอ ไอ้เขามันก็คนบ้างานชอบทำงานล่วงเวลาจริ
ครียดกับเจ้านายที่คอยจะด่าหรือไม่ก็กดดันเรา ยกเว้นช่วงเร่งส่งต้นฉบับ ฮ่าๆๆๆ” หญิงสาวจบประโยคด้วยเสียงหัวเราะสดใส ยามนึ
ได้ยินเสียงหัวเราะสดใสนั้น แอบคิดว่าจะรู้สึกดีสักแค่ไหนกันนะ หากเขาได้ประทับรอยจูบล
รีแลนซ์ คุณจะทำงานอะไรดีล
งนะ” เขาพูดอย่างโอ้อวด การถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกย
้มเสียงเหมือนจะล้อเลียนเขา และนั่นทำให้เขานึกหมั
... หืม?” อัลฟอนโซ่ย้อมถามเสียงนุ่ม รู้ดีว่าห
่ายรูปเลยดีไหมคะ? ทีนี้จะได้รู้ก
นั้น แต่ก็เฝ้าปลอบใจตัวเองว่าเขาคงมาหาเธอไม่ได้อย่างปากว่าหรอก ถึงเขาจะมาเมืองไทยได้ แต่เมืองไทยก็ใช่ว่าจะแค
่อคิดได้อย่างนั้นแล้วก็สบายใจที่จะท้าทายเขาต่อ “แต่ว่านะ...
แล้วกันนะครับ” น้ำเสียงกรุ้มกริ่มชวนเขินอาย จนคน
ำเสียงสะบัดด้วยความหมั่นไส้ในความเลี่ยน
้ชายวัยเลยสามสิบจะมีมุมเง้างอนอย่างนั้นด้วย ก่อนจะทำเสียงอ
ลังอ้อนขอให้มารดาซื้อของที่อยากได้ให้ ก็ยิ่งนึกอย
ียงน่าสงสารราวกับเด็กหลงทาง กลายเป็นน้ำเสียงเฉียบขาด ชนิดที่ไม่เคยมีใครปฏิเสธได้หากเขาใช้น้ำเสียงเช่นนั้นในการสั่งงานลูกน้อง “ไม่รู้ล่ะ! ถึงคุณจะไม่อยากได้ ยังไงผม
ำเสียงข่มขวัญด้วยคำขู่น่าหวาดเสียว...แต่ก็เร
ุณก่อนเถอะ” เสียงของเขายังเหี้ยมเกรียมไม่หยุดหย