มนตราแห่งรัก (Yaoi)

เรื่องแรกคือเผ่าอสูรกำลังจะก่อกบฎ เขาจึงต้องส่งทหารเทพไประแวดระวังยังรอยต่อของประตูมารกับสัตว์เซียนเอาไว้ ข้อสองคือเผ่าสัตว์เซียนมีปัญหากันเองระหว่างเผ่าวิหคกับเผ่าจิ้กจอก ทำให้เขาต้องนั่งกุมหน้าผากเ

ยามเผลอตัวนั่นยังไม่เท่าไหร่ ถ้าพระชายามีพระโอรสจิตแห่งเทพสงครามจากเขาจะถูกถ่ายทอดไปสู่พระโอรสด้วย นี่เรียกได้ว่าเป็นเคราะ

่า

ข้าจะทำ

ชายารองสองคนนั้นนางเองก็

้น เรื่องพระชายาต่างหา

เอ่ยสักประโยค ฝ่

ามา

ชะตาของฝ่าบาทจะมิปรากฎ แต่ในเมื่อเป็นมติสวรรค์นั่นแสดงว่า คนผู้นั้นต้องเป็นคู

งข้าได้ แล้วเหตุใดข้าจะต้องสร้างมลทินให้แก่นาง มิสู้ตัดไฟเสียแต่ต้นลมมิดีกว่าหรือ"หลิงไท่วางจอกชาลง

งหย

ือ

าจะเจอพระช

รกิจ"จางหย่งเช็ดกระบี่ตนเองด้วยผ้าข

ก"จางหย

ย่งวางผ้าขาวลงแล้

ปะได้ง่าย แต่จู่ๆคู่ชะตาก็ปรา

ล่าจะห้ามได้ ในเมื่อชื่อปรากฎอยู่ที่หินสา

่คิดจะลงมือกับคู่ชะต

ล้าขัดรับส

มาพนันกันดี่กว่าจางห

ื่อ

ละฝ่าบาทจะต้องยอมพ่ายแพ้แก่คู่

้าเชื่อมั

้ามักมีลางสังหรณ์ เจ

้ใดพ่ายแพ้จะต้องเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์เซียนเป็นเ

เจ้าลงไปตามหาคู่ชะตาของฝ่าบาทเถอะ"จาง

่อี

บทั้งที่หมั่นโถ

ครแย่งเจ้ากินหรอกน่า"ปาไช่ส่ายหน้

ใช้นิ้วเกลี่ยเศษหมั่นโถวชิ้นเล็

่วนของข้าไปด้วยสิ

ับกริยาของเพื่อน จู่ๆบรรยากาศรอบตัวก็ร้อนอบอ้าว

คือนกสีแดงสดจนตาพร่า แถมไอรอบตัวยังสว่างจ้า

สื่อจิตถึงนายน้อยได้"เลี่ยงเฟิ่งใช้คมเล็บจิกลงบนหัวของปาไช่ยืนนิ่ง

่ยงเฟิ่งทักด้

ื้

"อี๋ซูกลืนก้อนแ

่หรือนายของตนเอง ช่างไม่สมกับว่าที่พระชายาของเจ้าภพเลยจริ

นกขนร่วง"เลี่ยง

าใครเป็นนกขนร่

ลี่ยงเฟิ่งทำหน้าเ

ล่ะ"ปาไช่ยิ้มเมื่อนึกถึงถนนที่คราคร่ำไปด้วยผ

บไม้มาเฆี่ยนตีเด็กน้อยผู้นี้ให้หลาบจ

ากำลังหลบใครอยู่"เลี่ยงเฟิ่งเหลื

ุ่มน้อยอ้าปากร้อง

มาถึงขึ้นนี้แล้วข้าจะสั่งสอนพวกเจ้าเอง ลุกขึ้นได้แล้ว"เลี่ยงเฟิ่งโกรธจนไฟลุกท่วมตัวจน

๋ซูใช้กิ่งไม้เล็กๆเขี่ยเลี่ยงเฟิ่

ือเกินจริงๆ"เล

เลี่ยงเฟิ่งพวกเราจะไปไ

้ใดเห็นยกเว้นแต่สองหนุ่มน้อยนี่เท่านั้น ทั้งหมดเดินทางไปยังท

ม่ข้าไม่ไหวแล้ว"

ี่ยงเฟิ่งส

เองเลี่ยงเฟิ่งก็ค่อยๆกลายร่างเป็นคนในชุดสีแดงร่างสูงโปร่งใบหน้างดงามยากจะ

ด้แล้วนะ"เลี่ยงเฟิ่งไม่สนใจเด็กน

่ปาไช่เอ่ยทำเอาเลี่ยงเฟิ่งถึงกับใช

กพล่อยใ

ื่องนี้ข้าเห็นด้วยกับปาไช่นะ"เลี่ยงเฟิ่

่างเดินทางกลับมีพายุลูกย่อมพัดจนใบไม้กระจัดกระจาย ทั้งสามยกมือขึ้นปิดบังใบหน้าเอาไว้กันฝุ่นผงเข้าใบหน้า ปาไช่และอี๋ซูมิได้ล่วงร

เอาไว้ ค้อมกายลงเล็กน้อยมีข้างหนึ่งไขว้อกเอาไว้ อีกมือป้าย

เป็นท่านไปได้"

ตุใดข้าจึงมายืนอยู่ตรงนี้"เลี่ยงเฟิ่ง

ะบัญชาข้ามิอาจขัดขื

ย่อมมี ท่านเทพจ

จ้าภพเอง.."จางหย่งเอ่ยมิ

ทพรู้ว่านี่คือลิขิตสวรรค์ใยท่านต้องขัดขืน

ี่ยงเฟิ่งโบกแขนเสื้อสีแดงสดตรงหน้า ร่ายคาถาปกป้องเด็กหนุ่มสองคนเอาไว้ในวงเวทย์จงใจล่อให้จางหย่งออกจากตรงนั้นด้วยการกางฝ่ามือกระแทกลมไป

"เลี่ยงเฟิ่งหอ

นุ่มผู้นั้น"จางหย่งเ

นี่เป็นเคราะห์รักของท่านเจ้าภพ"จางหย่ง

วามว่า

ทพโปรดยั้งมือด้วย"เลี่ยง

้งมือ"เลี่ยงเฟิ่งจงใจแยกจา

้ว"จางหย่งยอมเก็บกระบี่เข้าข้างเอว เลี่ยงเฟิงใช้สองม

งไรท่านว

ือคู่ชะตาของเจ้าภพ"เลี่ยงเฟิ่งกระฟัะกระเฟียดตอบด

งเหล่านี้หาใช่จะ

ล เด็กหนุ่มผู้นั้นเป็

าเป็นผ

ป็นผู

างนั้นเ

ผู้นี้จะทำให้เจ้าภพแข็งแกร่งยิ่งขึ้น และเสริมบารมีจนยากจะหาผู้ใดเทีย

นนี้ได้อ

งมิได้ ขอท่านเทพจงเข้าใจด้วย อีกอย่างถึงท่านจะฆ่าเขาก็มิอาจทำได้ ท่านดูไอเทพจากกายเขา

มฆ่าเขาเพราะกลิ่นไอของท่าน ท่า

แล้วว่าเขาคือคู่ช

ไอวิหคสวรรค์ของท่าน เมื่อฆ่าเขาแล้วข้าถึงจะรู้ไ

กเรามิอาจขัดขวาง"เ

หากฝ่าบาททรงทราบข้า..ข้า

หตุใดข้าจึงพาเข้

นมิได้โปรดชี้แนะ"

ือกับข้าเถิดท่านเทพ"จางหย่งนิ่งคิดก่อนจะพยักหน้าคล้อยตามเลี่ยงเฟิ่ง เรื่