แสงใต้เงา [ Chance Below Shadow ]

าความเจ็บปวดและความทรมานนี้ ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน สี่ปีที่ผ่านมา ไม่มีอะไรที่ผมได้ทำไป มันจะทำให้ผมหายเจ็บ

ศิกานต์ หันไปมองหญิงสาวในขณะที่ทั้

ปและจะรีบตามไปค่ะ” ศศิกานต์พยักหน้า และเดินต่อไป ส่วนน้ำแข็งก็เดินกลับไปย

ของหลวงพ่อประกอบ เส้นทางเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ให้ความร่มรื่น ไมล์รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง แม้เขาจะพึ่งเดินทางมาถึงสนามบินน

วส่ายไปมาตามแรงลม สายตาเขาจับจ้องมอง และพานให้คิดยามที่พวกเขาไปเที่

” ตอนนั้นไมล์ถามเธอไปแบบนี้ ตอน

ต่มีภาษาของตน น้ำแข็งกำลังมอง

กับสายลม

ด้ ทีคนเรายังคุยกับสัตว์ คุยกับต้นไม้ได

ม่แปลก แล้วต้นไม้

งสถานที่ที่มันแล่นผ่านมาค่ะ” ไ

ขากว่าห้าสิบเมตร ร่างบอบบางนั้นค่อยๆเคลื่อนผ่านไปเรื่อยๆ จากด้านข้างที่เขาเห็นตอนนี้ “น้ำแข็ง” ไมล์พึมพำออกมา แต่เขายังยืนนิ่ง ซึ่งในใจคิดว่าไม่

ำแข็งและคุณหญิง ศศิกานต์ยืนคอยอยู่ ทั้งสองจุดธูป แ

ุณน้ำแข็ง ความดีงามที่คุณน้ำแข็งได้กระทำไว้ยามที่มีชีวิตอยู่ ได้ส่งต่อผลบุญนั้นมาให้กับน้ำแข็งผู้อาภัพคนนี้ น้ำแข็งจะดูแลห

ยบๆ โดยที่สายตามองไปยังน้ำแข็งที่นั่งข้างกาย เพราะใบหน้าของน้ำแข็งทำให้

ุตรชาย เมื่อเร่งฝีเท้ามาที่ย

วัสดีครับคุณแม่” น้ำเสียงยินดีของไมล์ที่มาพร้อมกับรอยยิ้มของศศิกานต์ทรุด

ล่วงหน้ากันสักค

เซอร์ไพรส์

ใช่มั้ย การกลับมาครั้งนี้ไมล์จะไม่ห่า

ชายไม่ได้บอกกล่าวอะไรกับสี่ปีที่ผ่านมา แต่คนที่ผ่านโลกมานาน สายตาของเขาไม่เคยพลาด ไมล์หรือศตวรรษ อัครกำธร เขาพร้อมแล้วกับทุกสิ่งด้

่เป็นวันครบรอบสี่ปีของการจากไปของน้ำแข็งหรือปติมา สินทรัพย์นคร เอกพจน์

ยังห้องนอนของไมล์ เมื่อไมล์บอกว่าท

้นมาจัดเลยเหรอ” ศศิกานต์เอ่ยถามเม

งเหมือนเดิม ไม่เว้นแม้แต่รูปคู่ของเขาและน้ำแข็ง ไมล์เอื้อมมือไปหยิบกรอบรูป

็งเป็นแฟนคนแรกของไมล์ ด้วยชนชั้นทางฐานะที่แตกต่างกันมากระหว่างน้ำแข็งกับไมล์ในตอนนั้น ทำให้น้ำแข็งไม่อยากจะคบหากับไมล์มากกว่าเพื่อน เธอยังจำได้ที่จู่ๆบุตรชายมาทำอะไรแบบที่ไม่คิดว่าเขาจะทำ อย่างที่ไมล์ให้เธอสอนเขาทำขนมเ