กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

ยังหลับพริ้มในห้วงนิทราแล้วถึงกับนิ่งงัน นางช่างงดงามปานเทพธิดามาจุติ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของนางที่กดลงบนซอ

รดาเจ้

ยน้อยเ

รปล่อยให้หลุดรอดจากกร

เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยสักครั้งในชีวิตที่นึกอยากได้สตรีมาครอบครองเป็นสมบัติ

งลืมตัวก่อนจะลดตัวลงจรดริมฝีปากลงไป พลันต้อ

่นแล้ว... ห

คอแม้คำพูดสุดท้ายยังแทบไม่ออกจากปากเพราะสายตาดุจากผู้เป็นนาย แต่กระนั้นท่าทีล

ี่เข้ามาข

หลี่หลานหมิงถามขณะผละลุกจากเตียงหยิบเสื้อคลุมมาสวม

ูกอ๋องสี่พาตัวมาขวางสายตาเสียก่อนจึงได้แต่กระแอมเบาๆ ก่

าคุยข้

ไม่ไกลหม่าชิงเทียนก็เปิดปากเล่าเรื่องที่รู้มาทันที หลี่หลานหมิงเลิกคิ้วสีหน้าครุ่นคิดข

การเรื่องน

งจะว่าอย่างไรที่เห็นก

ศว่าผู้ใดพบเห็นหรือพาคุณหนูซิงซินหายไปทั

เลยว่าพวกเราเป

ะย่

นอยากให้ลูกสาวตบแต่งก

้าฟังวาจาก็รู้แล้วว่าเหตุใดจึงเป็นคนร้ายกาจเช่นนี้” หว

่าแม่นางน้อยผู้นี้คือคู่หมายของท่าน โอว! เห็นทีว่าท่านอ๋องของเรา

หวังเฉาเสี่ยนเอ่ยเตือนสหายสนิทน้ำเสียงเรียบหล

แปรเปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งขรึมเอ

ด้ แต่

ีหน้าเคร่งเครียดแต่ทว่าสองคนอึกอักมองหน้ากันว่าใครจะเป็นคนพูดก่อ

พียงสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีแล้วกว่าจะคิดคำต่อไปเปล่ง

นคุณหนูตระกูลจินที่เกิดจากภรรยาแรก แต่ทว่านางกลับมิ

ิงเทียนออกอาการตื่นเต้นเพรา

คุณหนูใหญ่ตระกูลจินหรือก็คือแม่นางจิน

การฮึดฮัดมองสลับหน้ากระโจมกับหวังเฉาเสี่ยนด้

มีเรื่อง

ย่ะค่ะ” ทั้งสอง

าสีน้ำตาลไหม้วาววับครุ่นค

ต่

! ข้าจะพานางกลับตำ

ปยังต้นทางของเสียงพบว่าท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆครึ้มทึมเทาราวกับกำลังจะมีพายุมหึมา ลมแรงกรรโชกจนม่า

อะไร