ไฟพิศวาสแห่งลมหนาว
ไทย พร้อมกับผิวขาวไปทางโซนยุโรป และรีมฝีปากหยักลึกอย่างมีเสน่ห์ ทำให้น้ำผึ้งเดาได้ทันทีว
ๆ นะคะที่เดินไม่ทันได้ดูทาง
าขุ่นคลั่ก เจ็บตัวน่ะไม่เท่าไหร่ แต่กล้องตัวโปรดของเขานี่สิจะยังใช้การได้อยู่อีกหรือเปล่า ราคาก็ไม่เท่าไหร่หรอ
ี่เปื้อนโคลน เก็บของสำคัญเอาไว้ แล้วตวัดสายตาคมเข้มดุดันมาทางร่างเพรียวบางใหม่อีกครั้งด้วยสายตาไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก แค่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเจ้า
ะหงไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ริมฝีปา
ทางของหล่อนดูไร้เดียงสาราวกับเด็กระดับมัธยม แต
าไหร่นัก ไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดอะไรอยู่ ผู้ชายตรงหน้าดูหล่อเหลาราวกับเทพบุตร รูปร่างสูงใหญ่กำยำเกินมาตรฐาน
ับคนนั้น แต่สายตาของบุรุษหนุ่มตรงหน้ามันมีความรู้สึกมากมายอยู่ในนั้นจนส
ช่ไหม” เขาถามเพื่อที่จะตอกย้ำว่าสาวน้อยเ
ที่เดินไม่ดูทาง กล้อ
ยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้สึกผิด แต่มันก็เป็นความผิดที่เธอไม่ได้ตั้งใจเลยสั
ฉันเสียเวลากลับไปเปลี่ยนอีก โดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรตามที่คิดเอาไว้เลย ถ้าคิดเป็นมูลค่าทั้งค่าเ
้ ชาตินี้ทั้งชาติเธอจะไปหาเงินที่ไหนมาชดใช้ค่าเสียหายให้กับเขาได้ ใบหน้าหวานที่ซีดเผือดอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งซ
งหนุ่มต่างชาติคนนี้คงจะไม่ใจดีปล่อยเธอไ
ฉัน...ไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอ
กขนาดนี้ เงินติดตัวมีไม่ถึงพัน ถ้าเป็นเขาคงอยู่ไม่ได้ และท่าทางของหล่อนคง
ห้ฉันจริงๆ ช่วยมาเป็นไกด์ แล้
ิ แล้วถ้าเกิดต้องไปเจอกับพวกของน้าสายใจล่ะเธอควรจะทำยังไง แต่ว่าตอนนี้เธอเปลี่ยนทรงผมใหม่กับใส่เ
คุณจะให้ฉันใส่ชุดอะไรคะ ถ้
ู่ในแววตาคู่สวยนั้นตลอดเวลา แต่ท่าทางซื่อๆ ของสาวน้อยก็ทำให้ชายหนุ่มพอใจไม่น้อย
ร่างบางในชุดเสื้อผ้าธรรมดา รองเท้าแตะราคาไม่กี่บาท แต่แปลกที่ผิวพรรณของสาวน้อยกะโปโลตรงหน้ากลับดูเปล่ง
๊หรอกนะ เขาเรียกว่าภาพศิลป
น เพราะความไม่ไว้ใจชายแปลกหน้า แต่ก็กลัวความผิดที่ตนเองทำเอาไว้ เพราะอยากให้ทุกอย่างมันลงเอยด้วยดี หญิงสาวจึงยอมพย
าไปก่อน อย่างน้อยท่าทางของผู้ชายคนนี้ก็ดูไม่คุกคามน่ากลัวจนเกินไป จะติดก็แค่ความไม่ไว้ใจตามประสาผู้หญิงที่เจ
หนุ่ม อาจเป็นเพราะใบหน้าคุ้นๆ ของเขาหรือเปล่า ใช่แล้ว...ผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้คล้ายๆ กับผู้ชายในฝันของเธอมาก ต่า
งข้างหน้านี่ ตา
ป็นแท่งเหล็กที่เชื่อมระหว่างข้อต่อหน้ารถกับข้อต่อเบาะนั่งของคนขับ ถ้า
นเองต้องตกไปอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายต่างชาติแปลกหน้า และมันคงจะสัมผัสเสียดสีกันไปตลอดทาง
ูเขาคันนี้มีไว้สำหรับขับขี่คนเดียว แล้วเธอควรจะทำยังไงดีล่ะ เดิน
ว่าร่างระหงตรงหน้าขวยเขินและออกอาการประหม่ามากแค่ไหน นี่แค่คิดหล่อนก็หน้าแดงขนาดนี้ แล้วถ้าต้องมานั่งเบี