ลิขิตเสน่หามนตรารัตติกาล

ก็เกิดขึ้น ลิ้นเรียวเล็กเริ่มตอบสนอง ส่งผ่านความหวานล้ำคืนกลับให้เขาบ้างอย่างหลงลืมตน ส่งผลให้แดเนียลค

เนื้อเนียนนุ่มด้วยความหิวกระหาย แววตาคมกล้าที่เต็มไปด้วยเพลิงพิศวาสเห็นเส้นชีพจรบนลำคอระหงกำลังเต้นตุ้บๆ ความกระหายเลือดก็เดือดพล่านจนแทบ

ฟ้าช็อตกลางอากาศ สายลมหนาวเริ่มพัดแรงจนใบไม้ร่วงหล่นรา

่างนุ่มออกจากกายอย่างปัจจุบันทันด่วนเมื่อส

ะหายหิวของตนเอง ความเป็นสัตว์ป่าในตัวเ

วงตาคู่สวยที่เบลอไปด้วยฤทธิ์พิศว

ได้ ไม่กี่วินาทีต่อมาสาวน้อยก็กะพริบตาปริบๆ เมื่อสติที่แตกกระเจิดกระเจิงออกไปจากตัวเมื่อครู่เริ่มทยอยกลับคืนมา แต่ทว่าใจและกายของเธอก็ยังสั่นสะท้านไ

ดอะไรอยู่ มือเรียวดุจลำเทียนของเขาก็ยกขึ้นลูบไล้ไปบนแก้ม

ายได้ หากผมล่วงเกินคุณมากกว่านี้” เขาบอกเสียงหอบๆ เพราะกำลังข่ม

ล้วก็ทันได้ยินชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ในลำคอ แต่เพื่อกลบเกลื่อนควา

ณเปราะบางเกินไป ไ

ล้นจูบเธอไปหมาดๆ มาบอกตรงๆ ว่าเธอไม่ใช่สเป็คของเขา แต่ทำไมเธอจ

็ช่างดูเย็นชายิ่งนัก ต่างกับเมื่อครู่ที่เขามองเธออย่างหิวกระหายราวกับเธอเป็นของหว

คุณบอกว่าฉันเปราะบางเกินไป แสดงว่าคุณชอบผู้หญิงเจ้าเนื้อหรือคะ” รุ้งราตรีไม่เข้าใจตนเองเหมือนกันว่า ทั

ว่าเขากำลังคิดอยากจะเปลี่ยนใจแล้วดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอดเร่าร้อนนั้นอีกครั้ง แต่แปลกที่ใจ

าหยุดพูดนิดหนึ่งก่อนสาวเท้าเข้ามาใกล้จนร่างแกร่งทร

ยง เจ้าของใบหน้าสวยซึ้งเงยหน้าขึ้นช้อนมองคนตัวโตสูงใหญ่

กส์ที่ร้อนแรง หลายรอบท

ั้งสองข้างของเธอเห่อร้อนขึ้นมาในทันที และมันคงจะแดงซ่านไปทั้งใบหน้าแล้วเป็นแน่ ร่างบาง

ส์จัด ผู้หญิงคนไหนจะทนได้” คำตอบซื่อๆ ไร้มารยาของหญ

ยู่ใกล้ชิดกับสาวน้อยอ่อนหัดคนนี้ ซึ่งมันไม่เคยเกิดข

ญญาณ และเขาก็หลงรักเธอตั้งแต่แรกเห็น เจ้าหญิงน้อยสอนให้เขารู้จักกับความอ่อนโยน ทำให้เขารู้จักกับความรักแท้ท

ิตอยู่ต่อ แต่เขาก็ไม่อาจจะให้เธอมีชีวิตเป็นอมตะเช่นเดียวกับเขาที่ไม่มีโอกาสได้เดินเล่นท่ามกลางแสงตะวัน ไม่มีโอกาสชมนกชมไม้ที่แสนสวยงามในยามทิวา เขาไม่

าทีสุดท้ายก่อนที่คนที่เขารั

ก้คำสาปให้กับคุณ เราจะได้เดินจับมือกันไปเที่ยวชมสวนดอกไม้ใต้แสงอรุณในวันที่อากาศแจ่มใส และเราจะดูพ

ังไม่เคยพบผู้หญิงคนไหนที่เกิดในคืนพระจันทร์ทรงกลดเลย และเขาไม่คิดที่จ

ารแก้คำสาปนี้ และหนึ่งในนั้นก็คือ ‘ฟอร์ค’ จ่าฝูงของพวกสิงโตกลายพันธุ์กึ่งปีศาจดูดเลื